Ενώνω τη φωνή μου στις διαμαρτυρίες του δικαστικού κλάδου

του Δημήτρη Τρίμη

Ωραίες και λεβέντικες οι διαμαρτυρίες των εύθικτων συνδικαλιστών του δικαστικού κλάδου για τις απόψεις υπουργού περί δικαιοσύνης.

Ενώνω και εγώ τη φωνή μου:

Κάτω τα χέρια από εκείνους που δεν αγγίζουν δύσκολες υποθέσεις. Που κάνουν δέκα χρόνια να αποφασίσουν. Που αποφεύγουν να ανακρίνουν, που δεν ασκούν αυτεπάγγελτα διώξεις, που πετάνε στα σκουπίδια τεκμηριωμένες καταγγελίες πολιτών για σκάνδαλα εκατομμυρίων και που αντιστέκονται μόνο όταν πρόκειται για την ανεξαρτησία των προνομίων τους.

Ειδικά, απαιτώ τη διαφύλαξη της επιστημονικής και ηθικής ακεραιότητας των αστυνομικών και δικαστικών, που κρατούν ομήρους χιλιάδες φτωχούς και νέους ως υπόδικους και προφυλακισμένους με αναπόδεικτες βαριές κακουργηματικές κατηγορίες, επειδή συμμετείχαν με... ηνωμένες δυνάμεις σε λαϊκές διαμαρτυρίες, ενώ τις ίδιες ώρες και επί δεκαετίες γινόταν πάρτι ιδιωτικής υπεξαίρεσης και εξαγωγής σε τράπεζες και offshore του δημόσιου πλούτου της χώρας, συμπεριλαμβανομένης και της υγείας.

Φοβάμαι πως η Δικαιοσύνη, αν δεν αυτοκαθαρθεί και συνεχίσει να σέρνεται αμέριμνη, αφήνοντας σε εκκρεμότητα σχεδόν το σύνολο των σοβαρών υποθέσεων διαφθοράς που της έχουμε εμπιστευτεί εμείς οι απλοί πολίτες για να διερευνήσει, θα ακολουθήσει τη μοίρα των δεινοσαύρων.

Με λίγα λόγια, αγαπητοί συνδικαλιστές, αντί να τσακώνεστε με τον κ. Πολάκη, δώστε μας ένα αξιόπιστο σχέδιο για ταχύτερη απονομή του δίκιου όλων μας.

Η χώρα χρειάζεται δουλειά και αξιοπρέπεια.

efsyn