Το κόμμα δεν πρέπει να καταλήξει χειροκροτητής της κυβέρνησης

της Μαρίας Βαμβουρέλη*

Εδώ και 14 μήνες η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δίνει μια τεράστια πολιτική μάχη, τη μάχη της ελπίδας, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για όλη την Ευρώπη. Από τις 25 Γενάρη, όταν πρώτη φορά συγκροτήθηκε κυβέρνηση με κορμό τη ριζοσπαστική Αριστερά, και έπειτα από έναν επώδυνο συμβιβασμό αλλά και μια δεύτερη εκλογική νίκη που έβαλε τέλος στα σενάρια της αριστερής παρένθεσης, είμαστε εδώ αντιμέτωποι με ακόμα ένα μεγάλο στοίχημα, την εξεύρεση διεξόδου από την οικονομική κρίση, και κυρίως αποφασισμένοι να υλοποιήσουμε όλες τις αναγκαίες τομές ώστε να εδραιώσουμε επιτέλους ένα κράτος που θα λειτουργεί με αξιοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη.

Οι τελευταίοι εννέα μήνες αποδεικνύουν ότι, παρά τις δυσμενείς συνθήκες και την τεράστια επίθεση, έχουμε καταφέρει, με αργά αλλά σταθερά βήματα, να αφήσουμε το αποτύπωμά μας σε σχέση με τους στρατηγικούς μας στόχους. Η ελεύθερη πρόσβαση των ανασφάλιστων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η κάρτα αλληλεγγύης, οι προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού σε νοσοκομεία και κέντρα υγείας της χώρας μετά από έξι χρόνια αδράνειας, η ρύθμιση του πλαισίου αδειοδότησης των ΜΜΕ, η αλλαγή στο πλαίσιο λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης, η αντιμετώπιση της διαφθοράς με συντεταγμένους ελέγχους σε όλους τους εποπτευόμενους φορείς του δημοσίου οι οποίοι λειτουργούσαν ασύδοτα και ρουσφετολογικά όλα τα προηγούμενα χρόνια, π.χ. ΚΕΕΛΠΝΟ, είναι ορισμένα μόνο από αυτά που η κυβέρνηση έχει υλοποιήσει .

Παρά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει να διανύσει έναν μακρύ και δύσκολο δρόμο και δεν έχει περιθώρια εφησυχασμού. Πρέπει να βρούμε εκείνα τα εργαλεία που θα μας βοηθήσουν να αναστρέψουμε όλα αυτά τα σκληρά μέτρα που μας επέβαλαν οι «δανειστές». Να εφαρμόσουμε πολιτικές ανατροπής της παρούσας κατάστασης και όχι απλής διαχείρισής της. Πολιτικές που θα αλλάζουν τις ζωές μας, θα στηρίζουν τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, θα μετασχηματίζουν την κοινωνία προς μια δημοκρατική κατεύθυνση. Αυτό ήταν εξαρχής το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό πρέπει να υπερασπιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις συντεταγμένα ως κόμμα και ως κυβέρνηση.

Σε αυτή τη φάση, και με μεγάλη καθυστέρηση είναι αλήθεια, πρέπει να ανακαλύψουμε ξανά τον ρόλο του κόμματός μας χτίζοντας μια οργανική σχέση με την κυβέρνηση και ενδυναμώνοντας τη σχέση μας με την κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλουμε και δεν πρέπει να καταλήξει ο παρατηρητής και χειροκροτητής του έργου της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να έχει μέλλον αν δεν έχει στο πλάι της ένα κόμμα που θα διασφαλίζει την επαφή με την κοινωνία, τις ανάγκες και τις ελπίδες της και θα παράγει πολιτική.

Για να πετύχουμε τους στόχους που βάζουμε, πρέπει να ξεπεράσουμε τις παθογένειες του παρελθόντος και την «κακή παράδοση» των οργανώσεων της Αριστεράς. Οι οργανωτικές αδυναμίες μας, η βίαιη ωρίμανσή μας σε συνδυασμό με τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό δεν μας επέτρεψαν να αντιστοιχηθούμε πραγματικά με την κοινωνία.

Το συνέδριό μας το φθινόπωρο θα πρέπει να αντανακλά μια άλλη δυναμική και να είναι πραγματικά ανοιχτό στην κοινωνία. Να είναι η ηχηρή μας απάντηση στην προσπάθεια αποδόμησης της Αριστεράς και των αγώνων, η δέσμευσή μας στην κοινωνία ότι ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε παρούσες και παρόντες στα δύσκολα και μεγάλα που έρχονται. Είμαστε υποχρεωμένοι να κερδίσουμε και θα κερδίσουμε!

* Η Μαρία Βαμβουρέλη είναι σύμβουλος του υπουργού Υγείας και μέλος της ΚΕ  του ΣΥΡΙΖΑ

avgi