Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020

Έθεσαν εαυτόν εκτός ΠΑΣΟΚ και εκτός δημοκρατικής παρατάξεως



του Τάκη Ψαρίδη
Θα το πω εξ αρχής καθαρά και ξάστερα. Η υπερψήφιση από την ηγετική ομάδα του ΚΙΝΑΛ του περιορισμού των διαδηλώσεων, δεν προδίδει μόνο τους δημοκρατικούς αγώνες του Πασόκ και τους κοινούς αγώνες με την αριστερά. Προδίδει και ολόκληρη την μεγάλη δημοκρατική παράταξη της χώρας, διότι ο συμβολισμός της αποδοχής αυτού του νόμου είναι ασυγκρίτως πιο βαρύς από οποιαδήποτε νομικίστικη δικαιολογία.  
Η κα Γεννηματά και η παρέα της έθεσαν εαυτόν ανοιχτά πλέον εκτός ΠΑΣΟΚ και εκτός δημοκρατικής παρατάξεως. Διότι στο εναπομείναν ΠΑΣΟΚ περισσότεροι δεν μπορούν να χωνέψουν έναν τόσο κραυγαλέα αντισυνταγματικό και αντιδημοκρατικό νόμο, όσο και αν το αντισύριζα μέτωπο έχει κάνει καλά τη δουλειά του.
Μέχρι τώρα το αντι-σύριζα μένος και μίσος δικαιολογούσε και συγκάλυπτε πολλά. Τερατώδη σκάνδαλα, αντιστροφή της πραγματικότητας, το ίδιο αποκρουστικό πρόσωπο της «επάρατης» δεξιάς που μέρα με τη μέρα ξεσκεπάζεται ολοένα και περισσότερο.
Τώρα πλέον το ποτήρι ξεχείλισε. Μετά την κατάμαυρη λίστα Πέτσα που αποκαλύπτει ότι η ενημέρωση στην χώρα είναι ελεγχόμενη και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που θα τον ζήλευε και ο Ερτογάν και ουσιαστικά δεν υπάρχει δημοκρατία, ήρθε και ο νόμος του διαβόητου Χρυσοχοΐδη που κανένα αντισύριζα μένος και μίσος δεν μπορεί να δικαιολογήσει.
Όχι δεν πιστεύω ότι η κα Γεννηματά και η παρέα της άγονται και φέρονται σύμφωνα με το αντισύριζα μίσος τους. Η επιλογή τους είναι απολύτως συνειδητή και πολιτική και η αντισύριζα στάση τους είναι το άλλοθι και η δικαιολογία στον εαυτόν τους. Απλώς τοποθετούνται εκεί που ουσιαστικά ανήκουν, δηλαδή διαχωρίζονται από το εναπομείναν πασοκ και αντικειμενικά και εκ του αποτελέσματος τοποθετούνται στην αγκαλιά του Μωυσέως και εκτός της δημοκρατικής παράταξης της χώρας.  
Μαζί με την παρέα της κας Γεννηματά ξεσκεπάζονται και μερικές «ακροκεντρώες» και πρώην «ανανεωτικές» συνειδήσεις και αποκαλύπτεται το πόσο δηλητηριασμένες είναι. Το πόσο κακό κάνουν στην δημοκρατική παράταξη της χώρας σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης και κοινωνικής αναστάτωσης που απειλούνται τα δικαιώματα και που κάθε δημοκράτης θάπρεπε να σταθεί απέναντι στο περιορισμό τους, ανεξαρτήτως του κόμματος και του θεού που πιστεύει.
Ίσως είναι καλύτερα έτσι διότι ξεκαθαρίζει ο κουρνιαχτός. Βεβαίως δεν περιμένουμε από αυτά τα άτομα να αντιληφθούν το πόσο η εμπάθεια και το μίσος τους έχει μετουσιώσει τις πάλαι ποτέ δημοκρατικές συνειδήσεις τους. Απλώς περιμένουμε να διατηρήσουν μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια και τουλάχιστον να μην κοροϊδεύουν τον εαυτόν τους ότι δήθεν είναι δημοκράτες και κεντροαριστεροί. Έτσι και αλλιώς η δημοκρατική παράταξη της χώρας δεν τους χρειάζεται και τουλάχιστον ας έχουν το θάρρος και την παρρησία να τοποθετηθούν εκεί που όντως ανήκουν.
ανοικτό παράθυρο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου