Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Σαν τα ποντίκια φεύγουν όταν το καράβι βουλιάζει

Σκηνές απείρου κάλλους ζούμε σήμερα, παρακολουθώντας υπουργούς, βουλευτές να ποδοπατιούνται και να προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν την έξοδο που θα τους διασώσει, νομίζουν, από την κατακραυγή του κόσμου. Δηλωμένοι φανατικοί υποστηρικτές του...
Μνημονίου μέχρι πριν λίγες μέρες, με συνεντεύξεις πύρινες σε τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και εφημερίδες, για την καλή δουλειά που γίνεται για τη σωτηρία της χώρας, σήμερα ένας-ένας, παρουσιάζοντας ένα αξιοθρήνητο θέαμα, αποστασιοποιούνται και φυσικά κανένας δεν ξέρει απολύτως τίποτα για τον φόνο.
Όλοι τώρα δηλώνουν λίγο πολύ τα ίδια, ότι δήθεν δεν μπορούν τώρα να ψηφίσουν τέτοια μέτρα, ότι η συνείδηση και οι αρχές τους δεν τους το επιτρέπουν και άλλα τέτοια χαριτωμένα που κανέναν μα κανέναν δεν πείθουν πια. Αφού όλοι αυτοί που σήμερα στριμώχνονται προς την πόρτα της εξόδου έχοντας φορέσει και λόγω Τριωδίου την αντιμνημονιακή στολή, είναι οι ίδιοι ακριβώς που θα έπρεπε να είχαν από την αρχή σταθεί απέναντι σε μια πολιτική αλητεία που το μόνο που κατάφερε ήταν να δημιουργήσει στρατιές από φτωχούς, άστεγους, άνεργους και απελπισμένους ανθρώπους.
Και βεβαίως τώρα που το καράβι σιγά- σιγά βουλιάζει, όλοι αυτοί οι δήθεν σωτήρες μας κάνουν ότι ακριβώς και πριν : προδίδουν. Αντί να υποστούν τις συνέπειες της λανθασμένης επιλογής τους μέχρι το τέλος, με περηφάνια- αλλά που να την βρουν θα πει κανείς- μπροστά στο συμφέρον τους και μπροστά στις εκλογές που όταν γίνουν, υπό φυσιολογικές συνθήκες θα τους στείλουν στα σπίτια τους, εγκαταλείπουν προδίδοντας, αφού αυτό κάνουν εδώ και δύο χρόνια, αλλάζοντας απλά τώρα τον αποδέκτη της προδοσίας. Και με τα έργα τους, τι άλλο μας δείχνουν αν όχι τον χαρακτήρα τους και την μηδαμινότητα τους ;

Αναδημοσίευση από www.fimotro.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου