Πόσες Λέρους, πόσες λέρες, πόσες φορές πια;

της Ιφιγένειας Κοντού

Μέρα με τη μέρα τραβιούνται τα απόνερα από τη βρωμερή ιστορία των βιασμών και της κάθε είδους κακοποίησης που υπέστησαν τα παιδιά των γονιών-δράκων της Λέρου.

Τα Μέσα περνούν από τους κραυγαλέους τίτλους τύπου: "Βιάζαμε τα παιδιά μας και το απολαμβάναμε"  σε αποκαλύψεις όπως: "Ο θείος είχε καταγγείλει την κακοποίηση αλλά δεν είχε αποδείξεις" ή "Οι αρχές είχαν ενημερωθεί αλλά..." κ.ά. Οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ανατριχιάζουν, φρικιούν, καταριούνται, απειλούν. Υπάρχει και μια μερίδα χρηστών που σε τέτοιες περιπτώσεις  βρίσκουν γερό άλλοθι για να εκφράσουν ως αγανάκτηση τη δική τους βαθιά ριζωμένη επιθυμία για βία, οπότε περιγράφουν ως απόδοση δικαιοσύνης χυδαιότητες παρόμοιες ή και χειρότερες από αυτές που έκαναν οι γονείς-θύτες, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Τις ίδιες μέρες, σε ένα άλλο [όχι και τόσο μικρό ή αποκλεισμένο] νησί, ένας  γιος πυροβολεί εξ επαφής τον ηλικιωμένο πατέρα του σε ραντεβού θανάτου όταν συνειδητοποιεί ότι ο πα-τέρας κακοποιεί σεξουαλικά και τη μικρή αδερφή του, ίσως και τον μικρό αδερφό του. Και για τους δύο πατεράδες – δράκους είχαν γίνει καταγγελίες στο Χαμόγελο του Παιδιού.  Οι αρχές τι έκαναν; Δεν είχαν αποδείξεις [έψαξαν να βρουν και δεν βρήκαν;] και δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι άλλο από το να στείλουν τα παιδιά πίσω στο σπίτι των βασανιστηρίων.

Μια μικρή παρένθεση εδώ για μια είδηση που ήρθε μια βδομάδα πριν από τον Δήμο του Γκέτεμποργκ. Επειδή οι Σουηδοί εντόπισαν μεγάλο ποσοστό γονιών που ταξιδεύουν πίσω στις χώρες καταγωγής τους μαζί με τα μικρά κορίτσια τους είτε για να τα παραδώσουν ως ανήλικες νύφες σε εξαναγκαστικούς  γάμους  είτε για να τα υποβάλουν σε κλειτοριδεκτομή, οι αρχές προτρέπουν τα κοριτσάκια που πρόκειται να ταξιδέψουν και φοβούνται ότι τους περιμένει γάμος ή fgm , να βάζουν ένα κουταλάκι στο εσώρουχό τους. [!] Ένα αντικείμενο που μπορούν να βρουν εύκολα μέσα στο σπίτι, τόσο μικρό ώστε να μπορεί να κρυφτεί κι όμως, αρκετό για να το εντοπίσει ο ανιχνευτής μετάλλων και οι αρχές να πάρουν το κορίτσι κατά μέρος για να το εξετάσουν κατ΄ιδίαν. Οπότε, ακόμη κι αν φοβάται τον πατέρα-συνοδό του και δεν μπορεί να μιλήσει μπροστά του, θα μπορέσει να μιλήσει ελεύθερα όταν ξεφύγει από τις δαγκάνες του.  Ευφυές δεν είναι; Απλό και αποτελεσματικό. Ικανό να προλάβει το κακό. Αρκετό για να αποδείξει ότι όπου υπάρχει βούληση, υπάρχει και τρόπος.

Εμείς εδώ, ακόμη δεν μπορούμε όχι να προλάβουμε αλλά ούτε καν να σταματήσουμε το κακό. Το βλέπουμε να επαναλαμβάνεται και το μόνο που κάνουμε είναι να πέφτουμε κάθε τόσο από τα σύννεφα. Λες και είναι η πρώτη φορά που ακούμε για ιστορίες ενδοοικογενειακής [σεξουαλικής] βίας με θύματα τα παιδιά της οικογένειας.

Αντί για ευφυείς ιδέες όπως το κουταλάκι,  εμείς κάνουμε το άλλο: απλώς  ξεχνάμε γρήγορα. Είναι βέβαιο ότι τα δύο περιστατικά της ντροπής θα ξεχαστούν με ευκολία μέσα σε λίγους μήνες. Όπως ξεχάστηκε η περίπτωση του αγοριού που βιαζόταν κατ'  εξακολούθηση από τον πατέρα του μαζί με τον εραστή του στο Άργος, παρά τα κλάματα, τις φωνές και τις αγωνιώδεις προσπάθειες του παιδιού να ξεφύγει από τα χέρια τους, θυμάστε; Μόλις πριν από δύο χρόνια. Όπως ξεχάστηκε η περίπτωση των κοριτσιών από τη Λέσβο που τις βίαζε για περισσότερα από τέσσερα χρόνια ο συνταξιούχος στρατιωτικός πατέρας τους κρατώντας μάλιστα και αρχείο με φωτογραφίες. Όπως ξεχάστηκε και το κοριτσάκι από τη Θεσσαλονίκη, μόλις 9 ετών, που το βίαζε ο 39χρονος πατέρας του, γιατρός στο επάγγελμα, ορκισμένος να σώζει ανθρώπινες ζωές και να ανακουφίζει από τον πόνο. 

Να το πάρουμε λοιπόν απόφαση ότι κάθε τρεις και λίγο, με μια κορύφωση στους καλοκαιρινούς μήνες, θα σκάει κι άλλο περιστατικό κακοποίησης / βιασμού και ό,τι άλλο φρικτό φανταστεί να κάνει κάποιος στο παιδί του. Όλοι μαζί θα εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας στα κοινωνικά δίκτυα, θα αγανακτούμε που κανείς δεν έκανε τίποτα και μετά απλώς θα το ξεχνάμε.

tvxs