Fake news στην ψωροκώσταινα

Δεν είναι πάντως fake news η αποχώρηση του κ. Βασίλη Κικίλια από την εκπομπή του κ. Γ. Παπαδάκη, στον ΑΝΤ1

του Παντελή Μπουκάλα

Επειδή η πατρίδα πρέπει να θεωρεί εθνικό το αληθές, με το μακεδονολογικό, όπως και με το προσφυγικό, τη δουλειά την ανέλαβαν τα fake news. Πριν από την ψηφοφορία στη Βουλή, το Διαδίκτυο μας πληροφόρησε (όχι μόνο διά των σεσημασμένης αναξιοπιστίας πομπών του) ότι το Αιγαίο, η ΑΟΖ μας και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης περνούν στα χέρια –στα νύχια μάλλον– των «γυφτοσκοπιανών». Και παρότι το άρθρο 13 της τωρινής συμφωνίας επαναλαμβάνει λέξη προς λέξη όσα αναγράφονται στο αντίστοιχο άρθρο της ενδιάμεσης συμφωνίας του 1995, όσα προβλέπει δηλαδή το δίκαιο της θάλασσας για τις περίκλειστες χώρες, οι καλλιεργητές εθνικού πανικού δεν προβληματίστηκαν. Αυτό δα έλειπε. Το πάθος τους για την αλήθεια δεν το καταπράυνε καν το ότι η Ελλάδα δεν έχει ανακηρύξει ακόμα την ΑΟΖ.

Την Κυριακή τα ψέματα απέκτησαν μακάβρια διάσταση. Το Ιντερνετ διέδωσε ακαριαία την «είδηση» ότι μια γυναίκα, που διαδήλωνε στο Πισοδέρι κατά της συμφωνίας, ξεψύχησε χτυπημένη από τα ΜΑΤ. Διά του λόγου το ασφαλές μάλιστα, κυκλοφόρησε και κάποια φωτογραφία της «νεκρής». Αργότερα είπαν ότι η γυναίκα ζει, αλλά «είναι σε κώμα», η δε φωτογραφία αποσύρθηκε. Για «εθνικούς λόγους», την είχαν δανειστεί από ειδήσεις του εξωτερικού και την είχαν πειράξει, φυτεύοντας έναν Ελληνα ματατζή δίπλα της. Βέβαια, και μόνο το ότι ένας από τους αναμεταδότες της κακοηθέστατης φήμης ήταν ο Κυριάκος Βελόπουλος, που απειλούσε ότι «θα τσακίσει» τους «αλήτες μισέλληνες», θα αρκούσε για να αποκαλύψει την ποιότητά της. Κι όμως, ακόμα και ο «Εθνικός Κήρυξ» κυκλοφόρησε τη Δευτέρα στην Αμερική με την «είδηση» στην πρώτη σελίδα, υπό τον τίτλο «Διαδηλώτρια σε κώμα από χτύπημα».

Δεν είναι πάντως fake news η αποχώρηση του κ. Βασίλη Κικίλια από την εκπομπή του κ. Γ. Παπαδάκη, στον ΑΝΤ1. Ενοχλήθηκε –με χρονοκαθυστέρηση– ο πρώην (ίσως και μελλοντικός) υπουργός, όταν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου είπε ότι πρέπει να «ξεπεράσουμε την ιδεολογία της ψωροκώσταινας» και απαίτησε να ανακαλέσει. «Είπατε την Ελλάδα ψωροκώσταινα; Είπατε την Ελλάδα ψωροκώσταινα;» φώναζε. Βεβαίως, άλλο είναι να λες ότι «πρέπει να ξεπεράσουμε την ιδεολογία της ψωροκώσταινας», την ιδεολογία της κακομοιριάς, κι άλλο να χαρακτηρίζεις την Ελλάδα ψωροκώσταινα, όπως την έχουν χαρακτηρίσει δα πάμπολλοι, δεξιοί και αριστεροί, δίκαια ή άδικα, σκωπτικά ή και τρυφερά. Αλλά μια αποχώρηση έχει πάντα κάτι θεαματικό. Ακόμα κι αν φέρνει σε αποτυχημένο λέι-απ.

καθημερινή