Επιχειρήσεις ανθρωπιάς με θύματα παιδιά

του Πέτρου Κατσάκου

Μια χαρά κυλάει το νερό στον μύλο της κυβερνητικής προπαγάνδας με τις «επιχειρήσεις ανθρωπιάς» του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που σώζουν μέρα παρά μέρα πρόσφυγες και μετανάστες από τα νύχια της αλληλέγγυας εκμετάλλευσης

Πραγματικά συγκινητική η προσπάθεια των επιτελικών ΜΜΕ να πείσουν την κοινή γνώμη πως εκατοντάδες οικογένειες προσφύγων υποχρεώνονται -για το καλό τους- να εγκαταλείψουν τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα κατειλημμένα κτήρια όπου κάποιοι «ύποπτοι» τους κρατούσαν στοιβαγμένους.

Και να οι φωτογραφίες με τα στρώματα στο πάτωμα. Και να οι φωτογραφίες με τους βρόμικους τοίχους για να πειστούν οι τηλεθεατές και να ισοφαρίσουν τις εικόνες των παιδιών που φορτώνονται χαράματα σε λεωφορεία της αστυνομίας με προορισμό ένα αβέβαιο αύριο, όπου κανείς δεν θα ψάξει να δει τις συνθήκες διαβίωσης της επόμενης ημέρας. Γιατί το τηλεοπτικό σόου κρατά μέχρι την ολοκλήρωση της εκκένωσης μιας κατάληψης και μετά τέλος.

Μετά, κανένα κανάλια και κανένας ρεπόρτερ δεν θα αναζητήσει αυτούς τους ανθρώπους. Κανένα ρεπορτάζ για την επόμενη ημέρα της έτσι κι αλλιώς δύσκολης ζωής τους. Και πού να τους ψάχνεις στα χωράφια της Κορίνθου και του Κιλκίς; Και πού να τους αναζητείς σε πλατείες και σε άδεια κτήρια της Αθήνας, όπου πολλοί αναζητούν ξανά καταφύγιο αρνούμενοι να μεταφερθούν σε ανύπαρκτες δομές φιλοξενίας. Το παραμικρό ενδιαφέρον, μετά την ολοκλήρωση των «επιχειρήσεων ανθρωπιάς» της ΕΛ.ΑΣ. για το πού ζουν, πού τρώνε, πού κοιμούνται αυτοί οι άνθρωποι και τι κάνουν τα παιδιά τους.

Αλήθεια, θα μας πει κάποιος σε ποια σχολεία θα συνεχίσουν να φοιτούν, να μαθαίνουν την γλώσσα και να κοινωνικοποιούνται τα παιδιά των προσφύγων που οι γαντοφορεμένοι αστυνομικοί έβγαλαν από τις καταλήψεις στέγης του κέντρου της Αθήνας;

Γιατί περνάει δυστυχώς στα ψιλά πως αυτά τα παιδιά, αυτοί οι ανήλικοι πρόσφυγες, είχαν ενταχθεί στα ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα και φοιτούσαν σε σχολεία της Αθήνας και σήμερα, αντί να βρίσκονται σε μια τάξη και ένα θρανίο έχουν μεταφερθεί σε κάποιες ερημικές περιοχές, της ελληνικής επαρχίας και μάλιστα μακριά από κατοικημένες περιοχές μην και ενοχληθούν κάποιες ξενοφοβικές αυτοδιοικητικές δυνάμεις.

Επιστροφή στην κανονικότητα της υποβαθμισμένης ζωής για τα παιδιά των προσφύγων είναι οι «επιχειρήσεις ανθρωπιάς» της κυβέρνησης, που εμμέσως κάνουν πράξη αυτό που οι ακροδεξιοί από την αρχή απαιτούσαν. Γίνεται πράξη το σχολεία μόνο για Ελληνόπουλα.

  Αυγή