Η Barbie της παπάτζας

Η «ερευνήτρια» της NASA που άθελά της εξυπηρετούσε τη μάσα του συστήματος και τους πρωταγωνιστές του, απλώς επιβεβαίωσε το ρόλο της Barbie, της κούκλας που φτιάχτηκε για ένα σκοπό πριν χαλάσει και πεταχτεί

του Κώστα Βαξεβάνη

Τέτοιο αστροναυτικό παπατζιλίκι σαν αυτό με την Ελένη Αντωνιάδου είχαμε να ζήσουμε από την εποχή που η Εύα Καϊλή έκλαιγε για τον παππού της που σκότωσαν οι κομμουνιστές, που τελικά ούτε παππούς της ήταν, ούτε οι κομμουνιστές είχαν σκοτώσει.

Συγχωρείστε μου τη λέξη παπατζιλίκι, αλλά δεν υπάρχει άλλη που να αποδίδει ταυτόχρονα την εξαπάτηση για κάτι που λες ότι είσαι, ενώ δεν είσαι και την ιδιαίτερη επιτυχία με την οποία όλο αυτό δομείται με παράλληλες ικανότητες άλλου είδους. Το παπατζιλίκι δεν είναι απλή απατεωνιά, είναι ταυτόχρονη χρήση ικανοτήτων που διαμορφώνει εικόνα και αποδοχή.

Υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις, είναι αλήθεια, ανθρώπων που προσπαθούν να αποδώσουν στον εαυτό τους επιστημονικά εύσημα και ικανότητες που δεν έχουν. Η επιστημονική κοινότητα έχει γλαφυρές ιστορίες λογοκλοπής και ψευδοεπιστημονικότητας. Τα δε κανάλια είναι γεμάτα με βραβεία και σπουδαίους κατά τηλεοπτική απονομή. Στο πρόσφατο παρελθόν αποκαλύφθηκε, πως η «επιστημονική» ομάδα της Ελληνικής Αγωγής του Αδώνιδος Γεωργιάδη, μαζί και η σύζυγός του, είχαν μεταπτυχιακούς τίτλους από ένα ανύπαρκτο Πανεπιστήμιο, Alpine University.

H περίπτωση όμως της Ελένης Αντωνιάδου είναι διαφορετική. Δεν πλαστογράφησε έναν επιστημονικό τίτλο, ούτε άφησε απλώς να εννοηθεί πως είναι κάτι από το οποίο στην πραγματικότητα υπολείπεται. Δε νομίζω να είναι καν μια άσχετη που θέλησε να φορτώσει στον εαυτό της τίτλους και βραβεία, από φιλοδοξία και επιπολαιότητα. Αν ακούσει κάποιος προσεκτικά όσα λέει στις δημόσιες εμφανίσεις της, θα παρατηρήσει πως πρόκειται για άτομο με συγκεκριμένο ρόλο και ικανότητα στο να διαμορφώνει μια εκλαϊκευμένη αφήγηση, με ολίγον από επιστημονικά στοιχεία και μπόλικο, συγκινητικό «εγώ». Η ιδιαίτερη ικανότητά της είναι πως αυτό το «εγώ», δεν είναι άγαρμπο, δεν είναι προκλητικό, αλλά έχει συναισθηματικές και απλοϊκοφιλοσοφικές προεκτάσεις που την κάνουν συμπαθή. Δεν λέει «εγώ έκανα» αλλά επιλέγει μια γενίκευση με ισχύ ρητού που φυσικά την θέτει στο επίκεντρο. Λέει για παράδειγμα «μπορείς να γίνεις ό,τι ονειρεύεσαι», υπονοώντας φυσικά πως η ίδια έχει καταφέρει αυτό που ονειρεύτηκε και περιγράφουν οι συνομιλητές της. Με αυτό το προφίλ του κομψού και επιστημονικοφανούς Κοέλιο κατάφερε να εξαπατήσει όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό.

Κατάφερε όμως να εξαπατήσει; Αυτή είναι η εξήγηση; Μπορεί μια πιτσιρίκα όσο φιλόδοξη και ικανή κι αν είναι στην προσπάθεια εξαπάτησης, να βγαίνει και να λέει στις εκπομπές πως δημιούργησε τεχνητές τραχείες ή πως κοιμάται και ξυπνάει με αστροναύτες τους οποίους εκπαιδεύει κιόλας (ναι εκπαιδεύει, μέχρι εκεί έφτασε η χάρη της) μόνο και μόνο επειδή παρακολούθησε ένα θερινό camp στις εγκαταστάσεις της Nasa όπως χιλιάδες άλλοι φοιτητές; Είναι δυνατόν επειδή είχε και μόνο το θράσος να εμφανίζεται στο τουίτερ ή το Facebook ως θηλυκός Αϊνστάιν, να πείσει γι' αυτό που δεν είναι;

Αφήστε τι έλεγε η ίδια. Δείτε τι έκαναν οι άλλοι. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα την αποκάλεσε ως έναν από τους πιο σπουδαίους Έλληνες, βάζοντας σε ανάρτηση στο Facebook την φωτογραφία της, ανάμεσα στον Καραθεοδωρή, τον Παπανικολάου και τον Ελύτη.

Ο υπουργός του Κυριάκου κ. Πιερρακάκης, άριστος της ψηφιακής πολιτικής και της επιστήμης, ήταν αυτός που ανέλαβε να προωθήσει την Αντωνιάδου στην Ελλάδα τοποθετώντας την μάλιστα ως σύμβουλο στο δημιούργημά του, τη ΜΚΟ «διαΝΕΟσις». Να μην ήξερε ούτε ο Πιερρακάκης της βαριάς αριστείας και επιστημοσύνης;

Η Άννα Διαμαντοπούλου δεν την βράβευσε μόνο αλλά διαβεβαίωσε για το πόσο ικανή είναι. Η Κεραμέως την βράβευσε επίσης και την εμφάνισε ως το καλό παράδειγμα απέναντι στα κακά παραδείγματα που περιγράφει από την μέρα που ανέλαβε Υπουργός. Ιδιωτικές εταιρείες, τις απέδιδαν ανταποδοτικά βραβεία και εύσημα χωρίς φυσικά να τις ενδιαφέρει τι ισχύει αλλά πώς μπορούν να εξυπηρετηθούν. Τα κανάλια ήθελαν να μοιραστούν μαζί της, τη σοβαρότητα που δεν είχαν. Οι πολιτικοί φωτογραφίζονταν για να αναθερμάνουν το μύθο του Έλληνα που διαπρέπει στο εξωτερικό.

Η Ελένη Αντωνιάδου, αποδείχθηκε λόγω φιλοδοξίας ίσως και περισσού θράσους, σε αδύναμο κρίκο μιας ολόκληρης κατάστασης στην οποία συμμετείχε. Δεν υπήρξε απάτη κατ' αποκλειστικότητα της νεαρής και καλλίμορφης Αντωνιάδου, υπάρχει η απάτη ενός συστήματος που δημιουργεί ψευτοσπουδαιότητα και αχρηστοσπουδαίους τους οποίους χρειάζεται. Υπάρχουν άνθρωποι περισσότερο ή λιγότερο σπουδαίοι, που έχουν ένα χαρακτηριστικό. Είναι διατεθιμένοι να παίξουν το παιχνίδι της αλληστήριξης με το σύστημα που υπόσχεται να τους αναδείξει. Γιατροί που θα θέσουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία φαρμακευτικών για να αναδειχθούν, επιστήμονες των κοινωνικών και οικονομικών επιστημών που είναι έτοιμοι να υπογράψουν έρευνες που επιβάλλονται, δάσκαλοι που θα διδάξουν όσα πρέπει και όχι όσα είναι σωστά. Η ανάδειξη αυτών των “φιλότιμων” επιστημόνων δεν γίνεται πάντα και αμέσως με χρηματισμό. Αρκεί η σιωπηλή συμφωνία πως ο ένας χρειάζεται τον άλλο. Και αν το σύστημα εκφράσει πως σε χρειάζεται, βγαίνεις στα κανάλια για να σώσεις τον κόσμο, οι εφημερίδες διαβεβαιώνουν πόσο σημαντικός είσαι και υπάρχουν μερικές χιλιάδες βραβεία (αν δεν υπάρχουν θα δημιουργηθούν) για να πιστοποιήσουν την αξιοσύνη σου. Σε αντάλλαγμα πρέπει να λες ευχαριστώ κρατώντας τον κόσμο στο πλαίσιο της προκατασκευασμένης εικόνας.

Η Ελένη Αντωνιάδου, αναμφίβολα από πολύ μικρή βρέθηκε στα γρανάζια κατασκευής ψευτοσπουδαιότητας . Μόνο που είτε από υπέρμετρη φιλοδοξία και έκθεση, είτε γιατί βρέθηκαν κάποιοι επιστήμονες με θάρρος να πουν τα πράγματα ως έχουν, τα γρανάζια τη μάσησαν πριν την ανεβάσουν στον πάνω όροφο με θέα τους εύπιστους ιθαγενείς. Η «ερευνήτρια» της NASA που άθελά της εξυπηρετούσε τη μάσα του συστήματος και τους πρωταγωνιστές του, υπερεκτίμησε τον εαυτό της ή υποτίμησε τους άλλους και απλώς επιβεβαίωσε το ρόλο της Barbie, της κούκλας που φτιάχτηκε για ένα σκοπό πριν χαλάσει και πεταχτεί.

Το χειρότερο απ' όλα, είναι πως οι δημιουργοί της, επιδεικνύουν ιδιαίτερο κανιβαλισμό, προκειμένου να δείξουν πως εξαπατήθηκαν. Η Ελένη Αντωνιάδου δεν είναι μια «παπάτζα». Είναι το παιδί και δημιούργημα ενός συστήματος απάτης με πολλά ανταλλακτικά. Αυτή ως ανταλλακτικό, απλώς έσπασε νωρίς. Στην τηλεόραση μπορεί να δεις πολλά ακόμη.

ΥΓ: Πριν από αρκετά χρόνια, ένας εκδότης του lifestyle ο οποίος ήθελε να αναπτυχθεί στο χώρο, αντί να παρακαλάει δημοσιογράφους να τον προβάλουν, δημιούργησε μια εταιρεία που διοργάνωνε απονομή βραβείων για "τη σπουδαία προσφορά στην κοινωνία". Η εταιρεία αυτή συστηματικά βράβευε παρουσιαστές και μεγαλοδημοσιογράφους. Εξασφάλισε έτσι δημόσιες σχέσεις και την προώθηση του ίδιου από τους δημοσιογράφους που έπαιρναν τα βραβεία του και τον επευφημούσαν. Ήταν μια σχέση απάτης win win, η οποία έσπασε και αυτή όταν ο εκδότης βρέθηκε φυλακή για σοβαρά αδικήματα. Έτσι γίνονται αυτά.

koutipandoras