Η μέθοδος του λεκέ

Η απάτη με τον λεκέ, εκτός από κόλπο για να σε κλέψουν, είναι και γνωστή και δοκιμασμένη μέθοδος πολιτικής

του Γιώργου Κυρίτση

Προχθές, στο Σύνταγμα, ένας βουλευτής έπεσε θύμα κλοπής με τη μέθοδο του λεκέ, η οποία δουλεύει ως εξής: Κάποιος σε πλησιάζει, σου λέει «πω πω το σακάκι σας έχει από πίσω έναν τεράστιο λεκέ, να σας βοηθήσω να το βγάλετε». Και ενώ ο ένας βοηθάει το θύμα να βγάλει το σακάκι, αποσπάται η προσοχή του, κι ένας άλλος του παίρνει την τσάντα και γίνεται καπνός.

Παλιό και δοκιμασμένο κόλπο, που όμως αν είχε γίνει επί ΣΥΡΙΖΑ, στο Σύνταγμα, μέρα μεσημέρι και με θύμα βουλευτή, θα βλέπαμε, θα ακούγαμε και θα διαβάζαμε τεράστια ρεπορτάζ περί παράδοσης της Αθήνας στην ανομία και διάφορα τέτοια. Τώρα πέρασε στο ντούκου, ως ειδησάριο παραπολιτικό. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.

Η απάτη με τον λεκέ, εκτός από κόλπο για να σε κλέψουν, είναι και γνωστή και δοκιμασμένη μέθοδος πολιτικής. Ένα είδος αντιπερισπασμού, προκειμένου η προσοχή του κοινού να μένει προσηλωμένη σε μια μούφα, ενόσω πίσω από την πλάτη του, στην κυριολεξία, γίνονται πράγματα και θάματα.

Προβάλλεται μια ψευδής ατζέντα και κρύβεται η πραγματική, ή μπαίνει κάτω από το φως των προβολέων το ψευδές ή το δευτερεύον, αλλά εντυπωσιακό, ώστε να μένουν στο σκοτάδι αυτά που είναι χρήσιμο να μένουν στο σκοτάδι.

Αυτήν ακριβώς την τακτική εφάρμοσε επί τέσσερα χρόνια η Ν.Δ. με τη βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ. Έκαναν συστηματικά την τρίχα τριχιά, με δεκάλεπτα ρεπορτάζ για περιστατικά τόσο ασήμαντα όπως αυτό που αποτέλεσε την αφορμή του παρόντος σημειώματος ή για τα τυπικά προσόντα του Νίκου Καρανίκα ή για το κάπνισμα του Πολλάκη ή και με απλά ακατέργαστα ψέματα, και φρόντιζαν να κρατούν στο σκοτάδι κάθε θετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κάθε μεμπτό της Νέας Δημοκρατίας και του Κ. Μητσοτάκη.

Το φοβερό της υπόθεσης είναι ότι την ίδια στρατηγική, παραλλαγμένη, εφαρμόζουν ακόμα και σήμερα. Η κυβέρνηση κυριολεκτικά οργιάζει σε όλους τους τομείς, αλλά αυτά που βρίσκουν τον δρόμο τους προς τα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα είναι τα καλά αγγλικά του πρωθυπουργού, η «ιδιαίτερη χημεία του» με διάφορους ξένους ηγέτες, η αποφασιστικότητα με την οποία δίνει μικρές μάχες και επιτυγχάνει μεγάλες νίκες.

Αυτά όταν δεν μνημονεύει με ξένα κόλλυβα, όπως στην περίπτωση του ΕΝΦΙΑ που ψήφισε ο Τσίπρας και πιστώνεται τώρα ο Μητσοτάκης. Βέβαια, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μείωνε τον ΕΝΦΙΑ, το σύστημα του λεκέ είχε ντυθεί με περικεφαλαίες και έκανε θόρυβο πολύ.

ΑΥΓΗ