Οι πρώτοι τρεις μήνες διακυβέρνησης, αλλά και η προχθεσινή συγκλονιστικά κυνική ομολογία του Κυριάκου Μητσοτάκη από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικοί για το τι ακριβώς σημαίνει λαϊκισμός.
του Γιώργου Μελιγγώνη
Κάθε φορά που η αξιωματική αντιπολίτευση αναδεικνύει κάποια από τις –εντυπωσιακές, είναι η αλήθεια- κυβιστήσεις της νέας κυβέρνησης, η απάντηση των «γαλάζιων» είναι η ίδια: «μην μιλάτε εσείς, που θα σκίζατε τα Μνημόνια».
Μάλιστα, κάθε φορά που ο πρωθυπουργός βρίσκεται στο εξωτερικό και αναφέρεται στην πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα, περιγράφει εαυτόν ως τον πολιτικό που έβαλε τέλος στον... λαϊκισμό, εννοώντας ότι η δική του εκλογική νίκη σηματόδοτησε και την επικράτηση της «λογικής» έναντι των «λαϊκιστών του ΣΥΡΙΖΑ».
Βεβαίως, η έννοια του «λαϊκισμού» στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά ταλαιπωρημένη γλωσσικά, αλλά και πολιτικά –ίσως περισσότερο ταλαιπωρημένη κι από την έννοια των «μεταρρυθμίσεων».
Σε κάθε περίπτωση, οι πρώτοι τρεις μήνες διακυβέρνησης, αλλά και η προχθεσινή συγκλονιστικά κυνική ομολογία του Κυριάκου Μητσοτάκη από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικοί για το τί ακριβώς σημαίνει λαϊκισμός.
«Νωρίς το απόγευμα της 23ης Ιουλίου πέρυσι μία μικρή πυρκαγιά ξέσπασε σε λόφο έξω από την Αθήνα. Οι πυροσβεστικές υπηρεσίες αντιμετωπίζουν χιλιάδες τέτοιες φωτιές κάθε χρόνο. Αυτή όμως ήταν διαφορετική. Οδηγημένη από ισχυρότατους ανέμους, εξαπλώθηκε γρήγορα και έφθασε στην προαστιακή κωμόπολη του Ματιού. Μόλις μπήκε στην πευκόφυτη οικιστική περιοχή κατέστη αδύνατο να περιοριστεί. Οι άνθρωποι έτρεχαν για να σώσουν τη ζωή τους πριν δοθεί οιαδήποτε εντολή εκκένωσης», είπε χαρακτηριστικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την έδρα του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη, για να συνεχίσει: «102 δεν τα κατάφεραν. Πέθαναν σε μια πύρινη κόλαση. Όλα έγιναν σε λιγότερο από τέσσερις ώρες. Η καταστροφή του Μάτι συγκλόνισε βαθύτατα την ελληνική κοινωνία». «Τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι η άμεση συνέπεια της κλιματικής αλλαγής. Δεν είναι πρόβλημα που μπορούμε να μεταθέσουμε για λίγες δεκαετίες», κατέληξε ο πρωθυπουργός.
Συμπέρασμα: τότε έφταιγε η Δούρου που δεν εκκένωσε, ο Τόσκας που δεν συντόνισε, ο Τσίπρας που δεν ήξερε, οι επικεφαλής των Σωμάτων Ασφαλείας που τα έκαναν όλα λάθος –εκτός ίσως από έναν που έγινε Γενικός Γραμματέας του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Τώρα, φταίει η κλιματική αλλαγή και οι «ισχυρότατοι άνεμοι». Τώρα, δηλαδή, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης «πήρε» τις εκλογές «πατώντας» σε 102 φέρετρα, ανακάλυψε την κλιματική αλλαγή.
Τα ίδια, βεβαίως, και στο προσφυγικό: εν μία νυκτί, οι προσφυγικές ροές δεν οφείλονται στο «σουρωτήρι» των συνόρων, που ήταν το κυρίαρχο αφήγημα της ΝΔ επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως, τώρα είναι οι «γεωπολιτικές ανακατατάξεις», ο «απρόβλεπτος Ερντογάν» και άλλα ηχηρά παρόμοια. Ως εάν ο Ερντογάν άρχισε να «κάνει νερά» χθες ή ως εάν ο πόλεμος στη Συρία ξεκίνησε προχθές.
Η αποθέωση της κυβίστησης, βεβαίως, αφορά στο Μακεδονικό –θα την ζήλευε και η Κομανέτσι: οι «γαλάζιοι» έδιναν το «παρών» στα συλλαλητήρια, οι μισοί εξ αυτών μιλούσαν για «ακύρωση» της Συμφωνίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιστράτευε καφενειακές θεωρίες συνωμοσίας περί «ανταλλαγής της Μακεδονίας με τις συντάξεις» και τώρα... η λύση είναι η «αυστηρή τήρηση της Συμφωνίας». Η οποία, βεβαίως, σύμφωνα με την κυρίαρχη λογική της ΝΔ, αφορά μόνο τους άλλους, αφού τα ¾ των βουλευτών της την παραβιάζουν κατάφωρα, μιλώντας για «σκοπιανούς», αποκαλώντας την Βόρεια Μακεδονία «κρατίδιο» και άλλα ηχηρά παρόμοια.
Βεβαίως, όταν οι «γαλάζιοι» τα ακούνε αυτά, αντιγυρίζουν το ίδιο επιχείρημα: «μα, οι ΣΥΡΙΖΑίοι θα έσκισαν τα Μνημόνια». Υπάρχει, όμως, μία μικρή διαφορά: όταν, προεκλογικά, οι «γαλάζιοι» έλεγαν όσα έλεγαν για το Μακεδονικό, το προσφυγικό και το Μάτι, έπαιζαν ενσυνειδήτως θέατρο. Όσα έλεγε πριν το 2015 ο Τσίπρας τα πίστευε και προσπάθησε, επί ένα εξάμηνο, να τα κάνει πράξη, συγκρουόμενος με όλη την Ευρώπη. Και όταν αναγκάστηκε να συμβιβαστεί, ξαναζήτησε την εντολή των πολιτών και νέα νομιμοποίηση. Δεν αρκέστηκε στο να πει κυνικά ένα «συγγνώμη, λάθος».
kontranews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου