Πριν από λίγα 24ωρα ο Άδωνις Γεωργιάδης βγήκε στα κανάλια με εμφανή πρόθεση να βελτιώσει τη θέση του στις δημοσκοπήσεις, που τον σπρώχνουν όλο και πιο χαμηλά. Δηλαδή αντί για το χαρτοφυλάκιό του, προτίμησε την ατζέντα που τον ανέδειξε.
του Γιώργου Λακόπουλου
Έτσι μάθαμε ότι «η εικόνα με τις βάρκες που πάνε 100 – 200 ταυτόχρονα, είναι εικόνα εισβολής, δεν είναι εικόνα μεταναστευτικού ρεύματος…Οι πρόσφυγες είναι ελάχιστοι από αυτούς και οι περισσότεροι είναι λαθρομετανάστες… πρέπει να στέλνονται πίσω με κάθε μέσο και χωρίς δισταγμούς».
Σε λίγο θα κατηγορεί τους άλλους υπουργούς ότι… αφήνουν ανοιχτά τα σύνορα σαν τους Συριζαίους.
Ο Σαλβίνι προφανώς ενθουσιάσθηκε. Αλλά στο Μέγαρο Μαξίμου - όπου ο πρωθυπουργός συγκάλεσε σύσκεψη για το μεταναστευτικό - ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Κουμουτσάκος κάθε άλλο παρά έδειξε να συμμερίζεται ακροδεξιές θεωρίες για τους «λαθρομετανάστες». Και βέβαια είναι αδύνατο να δράσει -ή να μιλήσει-όπως του υποδεικνύει ο Άδωνις.
Το κλίμα όμως το διαμόρφωσε ο Άδωνις- με τη συνδρομή του Μπογδάνου και άλλων κλώνων του. -και ο Κουμουτσάκος κόβει φλέβες- είναι ένα παράδειγμα για την απουσία κυβερνητικής συνοχής σε ένα κρίσιμο θέμα, καθώς συμπληρωθήκαν 100 μέρες διακυβέρνησης Μητσοτάκη… Αλλά δεν είναι το μόνο.
Σε κάθε τομέα πολιτικής υπάρχουν πλέον δυο όψεις. Στη μια πλειοδοτούν οι υπουργοί με τη συνδρομή των μιντιακών συγκροτημάτων. Η άλλη κουμπώνεται γιατί ξέρει ότι αυτά που υποσχέθηκε… μετεκλογικά ο Πρωθυπουργός και διόγκωσε η κυβερνητική προπαγάνδα για να φανεί ότι «ήταν έτοιμος από καιρό» δεν βγαίνουν. Και η Εξεταστική για τον Παπαγγελόπουλο δεν μπορεί να το κρύψει. Π.χ. για τη μετανάστευση η υπόδειξη του Γεωργιάδη μόνο αν στέλνουν στο… βυθό, όσους προσεγγίζουν να νησιά μπορεί να υλοποιηθεί.
Άλλο θέμα κυβερνητικού αποσυντονισμού είναι το τέλος της εποχής «λεφτά υπάρχουν», που επέτρεπε στον Πρωθυπουργό και τους υπουργούς του να λένε- και κυρίως να διαρρέουν σε φιλικά ΜΜΕ -ότι έρχεται καταιγίδα φοροαπαλλαγών και λοιπών παροχών.
Λεφτά υπήρχαν, αλλά μόνο όσα άφησε ο Τσίπρας. Για την ακρίβεια όσα προέβλεπε ο προϋπολογισμός του 2019 και οι συμφωνίες του Τσακαλώτου με τους Θεσμούς. Η κυβέρνηση «μπήκε μες τ’ αμπέλι σαν νοικοκυρά» και μοίρασε -ξαναπακερατισμένα- ό,τι της αφήσαν οι προηγούμενοι: τον ΕΝΦΙΑ, τις 120 δόσεις, το ξεχρέωμα του ΔΝΤ και κάτι ψιλολόγια, από εδώ και από εκεί, απολύτως καλυπτόμενα από τον τρέχοντα προϋπολογισμό.
Ήταν αρκετά για να κάνουν πάρτι στα ΜΜΕ υπουργοί και φίλιοι δημοσιογράφοι για τις «ανάσες» που δίνει η νέα κυβέρνηση. Αλλά τώρα τραβάει τα μαλλιά του ο Χρ. Σταϊκούρας. Δεν βγαίνουν τα λεφτά για να εγγράψει τις υποσχέσεις στον προϋπολογισμό.
Οι Θεσμοί ήδη κλωτσήσαν σε κάτι ελληνικής έμπνευσης ιδέες για μαγειρέματα με τις επιστροφές κερδών από τα ελληνικά ομόλογα και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Οι ειδικοί λένε ότι θα χρειαστούν πάνω από δυο δισ. για καταστεί εφικτή η διατήρηση του αφορολογήτου, η χαλάρωση των δόσεων προς την εφορία και οι ελαφρύνσεις στη φορολογία, τα φορολογικά μετρα στήριξης σε διάφορους κλάδους, η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, η μείωση της προκαταβολής φόρου…
Οι σαπουνόφουσκες ότι θα χρηματοδοτηθούν από την ανάπτυξη στο 4% και τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων έσκασαν ήδη. Έχουμε λοιπόν ένα τσούρμο υπουργών και κάποια ΜΜΕ να βεβαιώνουν ότι οι πολίτες θα πληρώσουν λιγότερους φόρους και θα έχουν περισσότερες παροχές και τον υπουργό Οικονομικών στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.
Τρίτο παράδειγμα είναι οι επενδύσεις. Εδώ χάνει η μάνα το παιδί, όπως γελάει ο κάθε πικραμένος και ο Γεωργιάδης στο τέλος θα πηδήξει από την ταράτσα ενός από τους ουρανοξύστες που δεν θα γίνουν στο Ελληνικό.
Οι επενδυτές που συνωστίζονταν στα σύνορα έτοιμοι να τα περάσουν φορτωμένοι με δισεκατομμύρια προς επένδυση αν έβγαινε ο Μητσοτάκης, αποδεικνύονται οφθαλμαπάτη. Μάταιο ο Άδωνις να κάνει τον …Παπαφλέσσα εμψυχώνοντας το κοινό με τις υποσχέσεις για «φιλικό περιβάλλον προς του κεφαλαιούχους.
Οι άλλοι υπουργοί δεν κάνουν τίποτε από αυτά που πραγματικά θέλουν οι επενδυτές: πάγια και λιτή φορολογική νομοθεσία, αποτελεσματική διοίκηση και άμεση διοικητική Δικαιοσύνη, διαφάνεια, εγγύηση υποδομών και ... εγχώρια επενδυτικότητα. Γιατί θα επενδύσουν οι ξένοι στο «φιλικό περιβάλλον» όταν οι Έλληνες κεφαλαιούχοι αδρανούν ή κρατάνε τα λεφτά τους έξω;
Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση κάνει ό,τι και οι προηγούμενοι που μάλλον είχαν εξαντλήσει την φέρουσα επενδυτική ικανότητα της χώρας. Όσα ακούμε σήμερα είναι χάντρες και καθρεφτάκια. Η μόνη επενδυτική κίνηση που έχει μέχρι στιγμής είναι η …αποχώρηση των ξένων από το Ελληνικό.
Τα σχέδια για ό,τι ανήκει στο ΤΑΥΠΕΔ είναι περισσότερο αγοραπωλησίες και λιγότερο επενδυτικά προγράμματα. Πουλώντας την κρατική συμμετοχή στο Ελ. Βενιζέλος, τα ΕΛΠΕ, την ΔΕΗ και άλλους οργανισμούς και κάνοντας γονυκλισίες στις Σκουριές και τη Ρόδο, δεν δημιουργείς επενδυτική έκρηξη.
Όπως βέβαια δεν θα μπορούσαν να τη δημιουργήσουν τα «τέσσερα εμβληματικά έργα» των προγραμματικών δηλώσεων. Το Τατόι, η ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων και η ΔΕΘ δεν είναι έργα και τόσο μεγάλης πνοής. Και η μεταφορά των φυλακών Κορυδαλλού δείχνει τρικ για να ιδρυθούν ιδιωτικές φυλακές - στις οποίες το δημόσιο θα αγόραζε μέρες κράτησης.
Είδαμε τη μισή κυβέρνηση σε έξαρση επενδυτολαγνείας - χωρίς αντικείμενο τελικά - και τον καθ’ ύλην αρμόδιο Άδωνη Γεωργιάδη να πουλάει επενδύσεις με τον ίδιο ενθουσιασμό που πουλούσε διάφορα είδη σε περιθωριακά κανάλια. Αλλά τώρα ο χρόνος τον απειλεί επικίνδυνα. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα χρονοδιαγράμματα που του έβαλε ο Πρωθυπουργός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου