Τυμβωρυχία και Αμοραλισμός

Το τελευταίο από τα βασικά προεκλογικά αφηγήματα της ΝΔ, που κατέρρευσε, είναι αυτό των ευθυνών για τους νεκρούς και την καταστροφή της πυρκαγιάς στο Μάτι, και μαζί με αυτό και το τελευταίο ίχνος ηθικής στην πολιτική ζωή του τόπου.

Η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη  προκειμένου να κατακτήσει την εξουσία κατηγόρησε το ΣΥΡΙΖΑ ότι έφερε την «προδοτική» Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία τελικά αποδέχτηκε και ζητάει την πλήρη εφαμοργή της. Βασίστηκε στο αφήγημα ότι για τις ισχυρές προσφυγικές ροές φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ που τους προσκαλεί στην Ελλάδα, ωστόσο σήμερα μιλάει για γεωπολιτικές εξελίξεις που καθορίζουν τα κύματα των προσφύγων. Πρόκειται για θεωρίες τις οποίες αναίρεσαν από τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησής τους. Το πλέον ανήθικο όμως ήταν αυτό για την πυρκαγιά στο Μάτι, όταν σύσσωμη η ΝΔ και η μιντιακή της εμπροσθοφυλακή κατηγόρησαν την τότε κυβέρνηση και τους πολιτικούς αντιπάλους στην αυτοδιοίκηση για «δολοφόνους» και εκμεταλλεύτηκαν την ανθρώπινη τραγωδία σε μια άνευ προηγουμένου πολιτική στοχοποίηση και σκοπιμότητα.

Όμως μιλώντας στον ΟΗΕ κατά τη διάσκεψη για το κλίμα, ο νέος Πρωθυπουργός υποστήριξε ότι για την πυρκαγιά έφταιγε ένα πρωτόγνωρο φυσικό φαινόμενο, που οφείλεται στην κλιματική αλλαγή: «Η καταστροφή του Μάτι συγκλόνισε βαθύτατα την ελληνική κοινωνία. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι η άμεση συνέπεια της κλιματικής αλλαγής. Δεν είναι πρόβλημα που μπορούμε να μεταθέσουμε για λίγες δεκαετίες» είπε μεταξύ άλλων, παραδεχόμενος κυνικά το φτηνό αντιπολιτευτικό τρικ.

Στην πραγματικότητα, η καταστροφή στο Μάτι ήταν ένας συνδυασμός τριών παραγόντων: Ενός ακραίου φυσικού φαινομένου, της διαχρονικής πολεοδομικής αυθαιρεσίας και ασυδοσίας και διαχείρισης του κρατικού μηχανισμού. Όμως τότε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την φωτιά και την τραγωδία έφταιγε ο ΣΥΡΙΖΑ, αναβαθμίζοντας τον πολιτικό αμοραλισμό σε βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής του. Μια αντιπολίτευση χωρίς καμία ηθική αναστολή.

Από το βήμα του ΟΗΕ, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, παραδέχτηκε με τον πιο επίσημο τόνο ότι προκειμένου να κατακτήσει την εξουσία δεν σταματά στον ξενοφοβικό λαϊκισμό και την εθνικιστική δημαγωγία αλλά δεν διστάζει να γίνει πολιτικός τυμβωρύχος. Η επιλογή του να δηλητηριάσει την πολιτική ζωή, μπορεί πρόσκαιρα να ευνόησε τους σχεδιασμούς του για την Πρωθυπουργία, όμως η ηθική και πολιτική νομιμοποίηση και δικαίωση του αμοραλισμού θα έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες για τη χώρα και την κοινωνία. 

TVXS