Εξάρχεια: το πεδίο βολής της άρχουσας τάξης

*

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής 

Η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται, συνηθίζουμε να λέμε οι Έλληνες. «Αλλά και η κακή επίσης», ακολουθεί η αναπόφευκτη περίσκεψη... Ε, λοιπόν, δεν πρόλαβε να ξημερώσει της Νέας Δημοκρατίας και μας χτύπησε την πόρτα ο... γαλατάς Χρυσοχοΐδης: κατάργηση ασύλου, απαγόρευση καπνίσματος, ενίσχυση των ΜΑΤ - αναδιοργάνωση της ομάδας ΔΙΑΣ, επανίδρυση της ομάδας ΔΕΛΤΑ!
«Μα αυτή δεν είναι πολιτική κυβέρνηση, κυβέρνηση μπάτσων είναι», σιχτίρισα και... έφυγα διακοπές...

Για να έρθει να με δικαιώσει -που να μην έσωνε- εκείνη η «επιχείρηση - σκούπα κατά κακοποιών στοιχείων» στα Εξάρχεια, που κατέληξε σε ρατσιστικό πογκρόμ κατά ανύποπτων προσφύγων . Κι εκείνο το post στο διαδικτυακό «προφίλ» της ξεχωριστής Έλενας Ακρίτα, που έδινε το μέτρο της απανθρωπιάς της συγκεκριμένης αστυνομικής πράξης και της κρατικής βαρβαρότητας πίσω της: «Όταν κάνουν κουμάντο οι χρυσοχοΐδηδες αυτού του κόσμου: η ΕΛ.ΑΣ. εκκενώνει τέσσερα κτίρια στα Εξάρχεια και διώχνει τα κακοποιά στοιχεία που βλέπουμε στη φωτογραφία κάτω*. Μπορούμε και απόψε να κοιμηθούμε με ανοιχτά παράθυρα».
«Καμιά έκπληξη...», ήταν η δική μου αντίδραση: απλώς τα Εξάρχεια βίωσαν την επιστροφή της Αστυνομίας στην υπηρεσία του κακού υπό το κράτος της Δεξιάς, (κυβέρνηση Μητσοτάκη), μετά την τετραετή εγκλωβισμό της στο αμήχανο «κράτος της Αριστεράς» (κυβέρνηση Τσίπρα»).
«Το κράτος είναι η εκτελεστική επιτροπή της άρχουσας τάξης», όριζε ο Κάρολος Μάρξ: «Μια δύναμη που «τοποθετήθηκε πάνω απ’ την κοινωνία για να μετριάζει τη σύγκρουση (σ.σ.: την πάλη των τάξεων), να την κρατάει μέσα στα όρια της 'τάξης'», συμπλήρωνε ο Φρ. Ένγκελς...

*******

Ο Στάλιν το είχε... εμπεδώσει πιο εμπειρικά: «το κράτος με τους μηχανισμούς του (σώματα ασφαλείας, αστυνομία πόλεων κ.λπ.) είναι ένα όργανο στα χέρια της άρχουσας τάξης, που σκοπός του είναι να καταπολεμήσει την αντίσταση αυτών που είναι αντίθετοι σε αυτήν την τάξη».
«Αστυνομία είναι, πρώτα απ’ όλα, ένας μηχανισμός κατά του κακού», είναι ο αστικός αντίλογος. Ωστόσο το πρόβλημα είναι ότι η φύση του κακού επαφίεται στην πολιτική φιλοσοφία της εκάστοτε κρατικής - κυβερνητικής εξουσίας στη διάθεση της οποίας, ωστόσο, βρίσκεται και ο «μηχανισμός κατά του κακού», η αστυνομία! Έτσι, μοιραία, ο «μηχανισμός κατά του κακού» (η αστυνομία) τίθεται στην υπηρεσία ενός κακού! Του κράτους...
 
 
Αλλά ποια είναι (κάθε φορά) η άρχουσα τάξη, ποια η κυβέρνηση που «δουλεύει» για λογαριασμό της και ποια η «φύση του κακού» που καλείται να αποτρέψει, να καταστείλει, να καταστρέψει, χρησιμοποιώντας το «όργανο της άρχουσας τάξης», το κράτος και τους μηχανισμούς του, τα σώματα ασφαλείας και «τάξης», την αστυνομία;
Το ερώτημα αυτό, αποσπασμένο από την ιστορία, οφείλει να απασχολεί (ως ζήτημα θεμελιακό) τον «κυβερνητικό» ΣΥΡΙΖΑ, (την σύγχρονη Αριστερά, εν γένει) δίπλα και παράλληλα με το σχετικό, άκρως δραματικό ερώτημα - απάντηση του Νόαμ Τσόμσκι: "Ξέρετε εσείς να υπάρχει κάποιο κράτος που να είναι κράτος δικαίου; Τα κράτη δεν είναι οργανισμοί ήθους και ηθικής, είναι οργανισμοί ισχύος".

*******

Πολλά χρόνια πριν, το κράτος της νεοκαραμανλικής Δεξιάς εντόπισε τη φύση του κακού στα Εξάρχεια. Και διέταξε τον «μηχανισμό κατά του κακού» να περιπολεί μέρα - νύχτα στην περιοχή, προκειμένου να το αποκαλύψει και να το αποτρέψει. Μια νύχτα, ο «μηχανισμός» είδε το «κακό» στο πρόσωπο ενός δεκαεξάχρονου και επιχείρησε να το αποτρέψει πυροβολώντας στο ψαχνό!..
Φυσικός αυτουργός, βέβαια, ήταν ένας στρατιώτης του «μηχανισμού κατά του κακού», ένας αστυνομικός: Οι αστυνομικοί, ακόμα και όταν γνωρίζουν καλά τις αρμοδιότητές τους, δεν διστάζουν να τις ξεπερνούν από υπερβάλλοντα ζήλο, προκειμένου να πετύχουν, με κάθε μέσο, τον υποδεδειγμένο σκοπό: ενθαρρυμένοι, φυσικά, από μια διοίκηση που τους καλύπτει, από μια Δικαιοσύνη που δεν θέλει ποτέ να τους στενοχωρεί και, κυρίως, από την εκάστοτε κυβερνητική εξουσία που τους «καθοδηγεί», υποδεικνύοντάς τους το «κακό» που τη... βολεύει...
Από τότε, τα Εξάρχεια (με εξαίρεση την τετραετή αμήχανη παρένθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ) εξακολουθούν να υποδεικνύονται ως o «τόπος του κακού» από κάθε κυβερνητική εξουσία, τώρα απ’ την ακραία αυταρχική και αντιδημοκρατική κυβερνητική εξουσία της Ν.Δ., το... «επιτελικό κράτος» Μητσοτάκη. Που, για λογαριασμό της άρχουσας τάξης την οποία υπηρετεί, ανακάλυψε τη φύση του κακού στους πρόσφυγες των Εξαρχείων∙ και διά των μηχανισμών ασφαλείας του, το... κατέστειλε!...
Είπαμε, καμιά έκπληξη. Απλώς τα Εξάρχεια βίωσαν την επιστροφή της Αστυνομίας στην υπηρεσία του κακού, υπό το κράτος της Δεξιάς.

* Η γνωστή φωτογραφία με την προσφυγοπούλα μωρομάνα (το μωρό αγκαλιά) να «προσάγεται»..

αυγη.