Είναι δυνατόν ένα νομοσχέδιο του υπουργείου Μεταφορών για τα διπλώματα (και «άλλες διατάξεις») να εισάγεται προς ψήφιση ως «κατεπείγον»; Με τη νέα κυβέρνηση τίποτα κακό δεν είναι αδύνατο. Δεν έχουν συμπληρωθεί ούτε δύο μήνες από την ανάληψη της εξουσίας από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά το κράτος Μητσοτάκη δείχνει ήδη μία ανησυχητική περιφρόνηση στις διαδικασίες και την αντιπαράθεση της Βουλής, στον πολιτικό διάλογο και εν γένει στο Κοινοβούλιο.
του Θάνου Καμήλαλη
Τα κοινοβουλευτικά μαθηματικά είναι αμείλικτα: Πέντε στα πέντε νομοσχέδια της νέας κυβέρνησης έχουν κατατεθεί με διαδικασίες γρηγορότερες από αυτές που προβλέπονται στην κανονική νομοθέτηση. Τρία από αυτά (Μίνι – φορολογικό, Προσωπικά Δεδομένα και Διπλώματα) κατατέθηκαν ως «κατεπείγοντα». Ένα, το πολυνομοσχέδιο για τους ΟΤΑ και το πανεπιστημιακό άσυλο, ψηφίστηκε ως «επείγον. Το μόνο που θα μπορούσε να θεωρηθεί κανονικό αλλά χαρακτηρίζεται ουσιαστικά επείγον από την αντιπολίτευση ήταν αυτό του «Επιτελικού Κράτους». Για τη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης ας το αφήσουμε καλύτερα.
Δύο από τα παραπάνω, επίσης, κατέληξαν σε κοινοβουλευτικό μπουρλότο, με αποχώρηση κομμάτων της αντιπολίτευσης λόγω άσχετων τροπολογιών της τελευταίας στιγμής για πολύ σημαντικά θέματα. Η πρώτη τέτοια περίπτωση ήταν με τις αντεργατικές τροπολογίες Βρούτση, κατά παραγγελία του ΣΕΒ, στο νομοσχέδιο για την κατάργηση του ασύλου. Πέντε λεπτά πριν το τέλος της συζήτησης κι ενώ τα μόνα θέματα στην ατζέντα είναι τα Πανεπιστήμια και οι ΟΤΑ, ήρθε ο υπουργός Εργασίας να αλλάξει σημαντικά ζητήματα της εργατική νομοθεσίας και να αυξήσει το μέγιστο πλαφόν στις συντάξεις. Χωρίς καμία συζήτηση, χωρίς καμία ενημέρωση. Ακόμα κι αν κανείς πιστεύει ότι πρόκειται για την καλύτερη νομοθετική ρύθμιση στην ιστορία του γαλαξία, θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι ο τρόπος νομοθέτησης ήταν αντιδημοκρατικός. Μάλιστα, τότε, κυβερνητικά στελέχη παραδέχτηκαν την «προβληματική» διαδικασία, υποσχόμενα ότι «η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να το αποφεύγει».
Ξανασυνέβη όμως πολύ γρήγορα. Η υπόθεση με τον διορισμό του νέου επικεφαλής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών εξελίχθηκε σε τραγέλαφο για την κυβέρνηση. Δεν είναι μόνο ότι ο εκλεκτός της, Παναγιώτης Κοντολέων, δεν έχει αναγνωρισμένο στην Ελλάδα πτυχίο. Αυτά να τα βλέπουν, όταν δεήσουν να βγάλουν το κεφάλι τους από την «άμμο» ή τολμήσουν να αρθρώσουν κάποια κριτική, όσοι αποθέωναν τα «περί αξιοκρατίας» του Μητσοτάκη και προσπαθούσαν να πείσουν ότι ο διορισμός του Νίκου Καρανίκα ως συμβούλου στο Μαξίμου είναι μείζον εθνικό ζήτημα. Είναι ότι όλη η διαχείριση και η μη λογοδοσία της κυβέρνησης στα εύλογα ερωτήματα αντιπολίτευσης και ΜΜΕ έδειξαν πολιτικό αυταρχισμό. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε τον Κοντολέοντα στις αρχές Αυγούστου και οι ψίθυροι για το βιογραφικό και το παρελθόν του ξεκίνησαν άμεσα.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι ο νέος διοικητής της ΕΥΠ έχει «όλα τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα». Όπως φάνηκε, είπε ανέξοδα ψέματα. Ο Πρωθυπουργός επίσης, απλά αρνήθηκε να απαντήσει όταν τον ρώτησε ευθέως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ολομέλεια της Βουλής. Μεσολάβησαν τρεις εβδομάδες σιωπής και τελικά επειδή ο νόμος δεν δικαιολογούσε την επιλογή της, η κυβέρνηση άλλαξε τον νόμο, με φωτογραφική τροπολογία της τελευταίας στιγμής (στο νομοσχέδιο για τα διπλώματα). Δεν απαιτείται πλέον απαραίτητα πτυχίο, αρκούν δέκα χρόνια επαγγελματικής ενασχόλησης. Σε οποιονδήποτε τομέα μάλλον, γιατί δεν διευκρινίστηκε κάτι παραπάνω, «αμέλεια» που μάλλον ονομάζεται προχειρότητα και τσαπατσουλιά. Και μέσα σε όλα, πέρασε και μια «αθώα» διάταξη που δίνει τη δυνατότητα στην ΕΥΠ να ζητήσει οποιοδήποτε στοιχείο και προσωπικό δεδομένο από οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία ή φορέα «για την εκπλήρωση της αποστολής της».
Οι πρώην «τιμητές των θεσμών» και της «αξιοκρατίας» έχουν αλλάξει τροπάρι. Ίσως η κυβέρνηση Μητσοτάκη να πιστεύει ότι είναι πολύ «Άριστη» για να υπακούει στους κανόνες της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, της καλής νομοθέτησης και του πολιτικού διαλόγου. Ίσως να θεωρεί πως ανήκει στους «μόνιμους ενοίκους της εξουσίας», κατά τον διαχωρισμό που είχε κάνει έμμεσα ο πρώην Πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης. Ίσως κάνει απλά επίδειξη δύναμης, «γιατί μπορεί» ή ίσως απλώς θέλει να διαφημιστεί ως «αποτελεσματική» στα ΜΜΕ και στους οπαδούς – χειροκροτητές της. Ό,τι κι αν συμβαίνει από τα παραπάνω ας τα κρατήσει για τον εαυτό της, γιατί αυτός ο περαιτέρω ευτελισμός της Βουλής διολισθαίνει σε άσχημα μονοπάτια.
«Περαιτέρω», γιατί η Βουλή δεν έχει υποφέρει και λίγα τα τελευταία 10 χρόνια. Διαδικασίες – φαρσοκωμωδία έχουμε παρακολουθήσει αρκετές (εκείνο το βίντεο με την Ζωή Κωνσταντοπούλου να φωνάζει σε μια άδεια αίθουσα που περνούσε νομοσχέδιο χωρίς βουλευτές έχει μείνει στην ιστορία), από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις, με κατεπείγοντα πολυνομοσχέδια να ψηφίζονται χωρίς πολλά πολλά υπό την πίεση των δανειστών και των αξιολογήσεων. Με υπουργούς (π.χ. Τσακαλώτος, Σταθάκης) να μην απαντούν σε κοινοβουλευτικές ερωτήσεις, με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, με το άγχος να προλάβουν τα «κρίσιμα Eurοgroup» και βουλευτές – τουρίστες να ανακυκλώνουν τα ίδια προκάτ επιχειρήματα ή απλά να αποφεύγουν να τοποθετηθούν. Αλλά τότε, οι ταπεινωτικές για την ελληνική Βουλή διαδικασίες προέκυπταν από συγκεκριμένες αιτίες και πιέσεις.
Τώρα, προς το παρόν έστω, αυτή η έξωθεν πίεση δεν υπάρχει, ενώ η νέα κυβέρνηση δεν έχει συμπληρώσει καν δίμηνο. Στοιχεία που κάνουν αυτές τις πρακτικές και μεθοδεύσεις πιο ανησυχητικές. Δημοκρατία του «κατεπείγοντος», Δημοκρατία εν κρυπτώ και Δημοκρατία των «Αρίστων», δεν δύναται να υπάρξει. Ας ελπίσουμε ότι πρόκειται για την προσωρινή μέθη της ανάληψης εξουσίας κι ας παρακολουθούμε στενά.
Υ.Γ 1: Μάλλον (διαίσθηση) το πραγματικό πρόβλημα με τον Κοντολέοντα δεν είναι ότι δεν διαθέτει πτυχίο, αλλά το ότι οι «περγαμηνές» του είναι «θολές», ίσως «απόρρητες».
Υ.Γ. 2: Μπορεί η επιλογή Κοντολέοντα να ήταν κάπως ατυχής, αλλά εκκρεμεί ακόμα η επιλογή του προσώπου που θα αναλάβει πρόεδρος της ΕΡΤ. Εντάξει, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τον επικεφαλής του γραφείου Τύπου της ΝΔ, Κωνσταντίνο Ζούλα μία εβδομάδα πριν την ανάρτηση της προκήρυξης του ανοιχτού διαγωνισμού. Η προθεσμία για τις υποψηφιότητες έχει λήξει και η αγωνία είναι στο κατακόρυφο…
thepressprogect
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου