Κυνηγήστε τους «κυνηγημένους»

του Πέτρου Κατσάκου

Εργοδότες έχουν κάνει κλειστή ομάδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που την ονομάζουν... “Κυνηγημένοι” και εκεί ενημερώνει ο ένας τον άλλον για εργαζόμενους που έχουν κάνει καταγγελίες. Σκοπός της ομάδας, να μην τους ξαναπροσλάβει κανείς. Την αποκάλυψη έκανε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ημαθίας Δημήτρης Ταχματζίδης, που μίλησε στο Ράδιο Θεσσαλονίκη περιγράφοντας το πώς ξετυλίχθηκε το κουβάρι μετά την καταγγελία απλήρωτης υπαλλήλου από τον χώρο της εστίασης στην Επιθεώρηση Εργασίας.

Το φαινόμενο αυτό, όπου εργοδότες «καρφώνουν» εργαζόμενους στα social media, στιγματίζοντάς τους στην πιάτσα ως “μαύρα πρόβατα” με απώτερο σκοπό να μην σταυρώσουν μεροκάματο ποτέ και πουθενά, αποτελεί μια ακραία εκδοχή της εργασιακής ζούγκλας την οποία οι κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, ελέω Μνημονίων, όχι απλώς ανέχθηκαν αλλά και υποστήριξαν προς όφελος ακόμη και των χειρότερων εκφραστών της εργοδοτικής ασυδοσίας που βρήκε πεδίο ελεύθερο να καταπατήσει και να παραβιάσει ακόμη και τους όποιους ηθικούς κανόνες είχαν απομείνει στην αγορά. Και τι δεν είδαν, και τι δεν υπέστησαν, και τι δεν βίωσαν οι εργαζόμενοι τα χρόνια αυτά!

Σαν να μην έφτανε, όμως, η διάλυση και η καταστρατήγηση κάθε δικαιώματος, ήταν υποχρεωμένοι να υπομείνουν και το καθεστώς της τρομοκρατίας που κομμάτι του εργοδοτικού κατεστημένου εφήρμοσε υπό την ανοχή των προηγούμενων κυβερνήσεων, που αφού διέλυσαν κάθε μορφή ελεγκτικού μηχανισμού παρέδωσαν τους εργαζόμενους απροστάτευτους στις ορέξεις ενός σκοτεινού κυκλώματος εκμετάλλευσης.

Ενός κυκλώματος που, παρά την πολιτική βούληση της σημερινής κυβέρνησης, παρά την ενίσχυση του Σώματος Ελεγκτών, παρά την εντατικοποίηση των ελέγχων, παρά την αυστηροποίηση του πλαισίου, παρά... παρά... παρά, εξακολουθεί να λειτουργεί με λογικές και πρακτικές “γαλέρας” ευελπιστώντας στον ερχομό των νεοφιλελεύθερων και την επιστροφή στο καθεστώς της εργασιακής ζούγκλας.

Φαινόμενα όπως αυτό που κατήγγειλε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ημαθίας πρέπει να παταχθούν με τον πιο αυστηρό και παραδειγματικό τρόπο ώστε οι θιασώτες και νοσταλγοί της “ζούγκλας” να καταλάβουν πως εκτός από “παρόν” δεν πρόκειται να έχουν ούτε “αύριο” σε μια αγορά εργασίας που, είτε τους αρέσει είτε όχι, επιστρέφει μέρα με την ημέρα σε καθεστώς κανονικότητας.

Κανονικότητας, όμως, υπέρ των εργαζόμενων και όχι του κάθε λογής εκμεταλλευτή και μπαταχτσή που έβλεπε την κερδοφορία του να μένει αλώβητη ακόμη και τις πιο δύσκολες στιγμές της μνημονιακής περιπέτειας και περιμένει τη Ν.Δ. μήπως και...

αυγή