Έφυγε «όρθιος σε δημόσια θέα»

Η δολοφονία έγινε γιατί ο Π. Φύσσας ήταν αντιφασίστας, δεν έγινε για "προσωπικές διαφορές", δεν έγινε για το "ποδόσφαιρο", όπως κάποιοι προσπάθησαν να ψελλίσουν, δεδομένου ότι είχε σπαταληθεί πολύ μελάνι και κόπος να εμφανίσουν τη Χρυσή Αυγή σαν πολιτική δύναμη που κάνει όσα η αστυνομία δεν μπορεί

της Έλλης Ζώτου

Την Τρίτη ξημερώνει η ημέρα που συμπληρώνονται πέντε χρόνια από το ξημέρωμα που ο 34χρονος τότε Παύλος Φύσσας δεν είδε τον ήλιο να ανατέλλει και μια μάνα, από εκεί που θα ετοίμαζε τους καφέδες της οικογένειάς της, βρέθηκε σε ένα νεκροτομείο και στη συνέχεια σε μια δικαστική αίθουσα να περιμένει επί τέσσερα χρόνια να δει τους δολοφόνους του παιδιού της να μπαίνουν οριστικά στη φυλακή.

Εκείνο το ξημέρωμα πριν από πέντε χρόνια βρήκε πολλούς από εμάς ξάγρυπνους, προσπαθώντας να αναλογιστούμε ή να υποθέσουμε τι πρόκειται να ακολουθήσει ή να συλλέγουμε πληροφορίες για το πώς είχε συμβεί. Λίγο πριν από τις 2 το πρωί οι αστυνομικοί συντάκτες είχαμε ήδη επιβεβαιώσει ότι υπήρχε μια σύλληψη και ήταν η πρώτη φορά που οι πληροφορίες που έφταναν από την αστυνομία εξ αρχής -και το τονίζω αυτό-, μιλούσαν για δράστη που ήταν χρυσαυγίτης.

Όσο ξημέρωνε, περισσότερες λεπτομέρειες έβγαιναν στο χλωμό φως εκείνης της ανατολής της 18ης Σεπτεμβρίου και αυτές οι λεπτομέρειες μας έκαναν να καταλάβουμε γιατί ήταν πια αδύνατον τόσο για την αστυνομία όσο και για την τότε κυβέρνηση Σαμαρά να παραδεχτεί ότι, ναι, το οπλισμένο χέρι ενός χρυσαυγίτη σκότωσε τον Παύλο Φύσσα!

Και η δολοφονία έγινε γιατί ο Π. Φύσσας ήταν αντιφασίστας, δεν έγινε για «προσωπικές διαφορές», δεν έγινε για το «ποδόσφαιρο», όπως κάποιοι προσπάθησαν να ψελλίσουν, δεδομένου ότι είχε σπαταληθεί πολύ μελάνι και κόπος να εμφανίσουν τη Χρυσή Αυγή σαν πολιτική δύναμη που κάνει όσα η αστυνομία δεν μπορεί, που επιτέλους περιφρονεί «μύθους» της πολιτικής ορθότητας και της... δημοκρατίας... που κάποιους φαίνεται ότι τους ζόριζε.

Ο Παύλος Φύσσας είχε στοχοποιηθεί από τη Χρυσή Αυγή, γι' αυτό και μέσα σε λίγα λεπτά ενεργοποιήθηκε ο «πυρήνας», η ενέδρα στήθηκε και ο δολοφόνος μάλιστα που δεν βρισκόταν στην καφετέρια Κοράλλι, όπου έβλεπε τον αγώνα ο Π. Φύσσας, εκλήθη και έφτασε με το αυτοκίνητό του.

Και ο Παύλος Φύσσας έφυγε «όρθιος σε δημόσια θέα», όπως τραγουδούσε στο τραγούδι του «Ζόρια». Όπως μάθαμε στα χρόνια αυτά που πέρασαν από την στιγμή που μαχαιρώθηκε μέχρι τη στιγμή που έκλεισε τα μάτια του για πάντα, είχε 4 λεπτά ζωής. Και αυτά τα λεπτά τα εκμεταλλεύθηκε και χάρη σε αυτόν έγινε η σύλληψη του Γιώργου Ρουπακιά.

Αυτός ο ίδιος έδειξε στον αστυνομικό ποιος τον μαχαίρωσε. Και η αστυνομία δεν μπορούσε πια να κάνει τα στραβά μάτια. Το γεγονός ήταν ένα: Είχαμε τον πρώτο Έλληνα νεκρό, γιο εργάτη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, από τα χέρια δηλωμένου χρυσαυγίτη σε μια άγρια επίθεση ενός «τάγματος εφόδου» της Χ.Α.

Στην υπηρεσία καταστολής των εργατικών αγώνων στο Πέραμα

Και το χειρότερο είναι ότι κανείς από όσους παρακολουθούσαμε τι συμβαίνει με τα «παιδιά με τις μαύρες μπλούζες» τα τελευταία χρόνια δεν μπορούσε να πει ότι η δολοφονία αυτή είχε έλθει σαν σοκ. Γιατί πολύ απλά, όπως παραδέχθηκε κατά την κατάθεσή του στη δίκη της Χ.Α. πριν από ένα χρόνο ακριβώς το πρώην στέλεχος της Χ.Α. και επιστημονικός συνεργάτης του Π. Ζησιμόπουλου, δικηγόρος Ηλίας Σταύρου: «Η βία είναι ιδεολογικό στοιχείο της Χ.Α. Δεν γίνεται να ασπάζεσαι τον εθνικοσοσιαλισμό και να απορρίπτεις τη βία, είναι εσωτερική αντίφαση».

Η δολοφονία του Π. Φύσσα άλλωστε είχε έλθει μόλις πέντε ημέρες μετά την επίθεση του «τάγματος εφόδου» της Χρυσής Αυγής σε μέλη του ΠΑΜΕ και συνδικαλιστές του σωματείου μετάλλου κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης στο Πέραμα, το βράδυ της Πέμπτης 12 Σεπτεμβρίου του 2013. Την επίθεση είχαν ακολουθήσει τότε προσαγωγές και καμία σύλληψη παρά το γεγονός ότι άμεσα είχαν κατονομαστεί δύο εκ των δραστών από ένα από τα θύματα της επίθεσης, αλλά και το ίδιο το ΚΚΕ.

Μετά τη δολοφονία Φύσσα, σε συμπληρωματική κατάθεση που έδωσαν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ αναγνωρίστηκαν πέντε χρυσαυγίτες. Την επίθεση, θυμίζουμε, είχε στην πραγματικότητα προαναγγείλει ο βουλευτής της Χ.Α. Γ. Λαγός, όταν το καλοκαίρι σε εν κρυπτώ επίσκεψή του στις εγκαταστάσεις της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης είχε πει χαρακτηριστικά πως «οι λακέδες του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ θα εξαφανιστούν από εδώ μέσα», ώστε να γυρίσουν πίσω οι εφοπλιστές.

Πρόβες θανάτου με θύματα από το 1998

Ο Π. Φύσσας όμως δεν ήταν ο πρώτος νεκρός του 2013 από χέρια χρυσαυγίτη. Στις 17 Ιανουαρίου οι Διονύσης Λιακόπουλος και Χρήστος Στεργιόπουλος, διαπιστωμένοι χρυσαυγίτες, δολοφονούσαν με μαχαίρι - πεταλούδα τον 27χρονο Πακιστανό εργάτη της λαχαναγοράς Σαχζάντ Λουκμάν την ώρα που ο εργάτης πήγαινε με το ποδήλατό του στη δουλειά του.

Λίγες ημέρες μετά, στις 27 Ιανουαρίου 2013, ο 16χρονος τότε μαθητής Φοίβος Δ. δέχθηκε επίθεση με σπασμένο μπουκάλι από δύο άτομα πηγαίνοντας στο σχολείο. Ένα από τα χτυπήματα ήταν κοντά στην καρωτίδα και παραλίγο να αποβεί μοιραίο για το παιδί. Στη δίκη ωστόσο αποδείχτηκε ότι ο ένας από τους δράστες, ο Αποστολόπουλος, ήταν μέλος του Μετώπου Νεολαίας της Χρυσής Αυγής, με το θύμα να συνδέει την επίθεση εις βάρος του με τη ναζιστική οργάνωση.

Ένα μόλις χρόνο πριν, τον Ιούνιο του 2012, οι μαυροφόροι της Χ.Α. είχαν επιτεθεί σε Αιγύπτιους αλιεργάτες μέσα στο σπίτι τους στο Πέραμα.

Και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί μέχρι την παραλίγο δολοφονική επίθεση στον Δημήτρη Κουσουρή το 1998 και να φτάσει μέχρι και το 2008-2009, όταν η Χρυσή Αυγή ξεκινούσε την πορεία της προς τις τηλεοπτικές μας οθόνες και τη Βουλή φωλιάζοντας στην πλατεία Αγίου Παντελεήμονα και σκορπώντας τον τρόμο κυνηγώντας και ξυλοκοπώντας μετανάστες και πρόσφυγες στην περιοχή και καταστρέφοντας τα μαγαζιά τους χωρίς κάποια ουσιαστική όχληση από τις αστυνομικές αρχές.

Θυμίζουμε ότι τον Σεπτέμβριο του 2011 ο νεαρός Αφγανός πρόσφυγας Ραχίμι Αλί μαχαιρώθηκε ελάχιστα χιλιοστά μακριά από την καρδιά και στην κοιλιακή περιοχή, κατά την επίθεση τάγματος 15 χρυσαυγιτών, ανάμεσα στους οποίους ξεχώριζε και η γνωστή Θέμιδα Σκορδέλη.

avgi