18 Σεπτεμβρίου 2013. 5 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Το σημείο "μηδέν" της αποκάλυψης σε πολιτικό και ποινικό επίπεδο της δράσης της Χρυσής Αυγής. Άφησε πίσω το αίμα ενός νέου ανθρώπου και πολλά χρέη προκειμένου η πολιτική βία των νεοναζί να μην μείνει ατιμώρητη και οι ιδέες τους να περιθωριοποιηθούν. Όπως ανέφερε και το φετινό σύνθημα "Δεν ξεχνιέται όποιος πεθαίνει, αλλά πεθαίνει όποιος ξεχνά".
Χρέος έχει η δικαιοσύνη να προχωρήσει μέχρι τέλους τη μαραθώνια δίκη, όπου το αποδεικτικό υλικό είναι συντριπτικό τόσο για τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας όσο και για την ιεραρχική δομή της νεοναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης.
Χρέος έχει το πολιτικό σύστημα να απομονώσει τη Χρυσή Αυγή, όχι μόνο φαινομενικά ως πολιτικό κόμμα αλλά συνολικά ως επιρροή, κάτι που δεν ήταν δεδομένο πριν τη δολοφονία Φύσσα και που δυστυχώς τον τελευταίο καιρό, επανέρχεται ως αναγκαιότητα, καθώς ακραίες απόψεις ακούγονται ξανά. Και μάλιστα, ακόμη και εντός του "δημοκρατικού τόξου"
Χρέος έχει η Αστυνομία και, κυρίως, η ηγεσία της, να αντιμετωπίσει τους ακροδεξιούς πυρήνες στους κόλπους της. Ενδείξεις, ντοκουμέντα και καταγγελίες υπήρχαν και πριν, όμως μέσω της δίκης αναδείχτηκε ξεκάθαρα η σχέση αλλά και η εγκληματικά παθητική στάση στελεχών της ΕΛΑΣ σε πολλές δράσεις και κυρίως στη δολοφονία.
Χρέος όμως έχει και η κοινωνία, να διδαχτεί από την πρόσφατη αλλά και από την όχι και τόσο μακρινή ιστορία, να μη νομιμοποιεί νεοναζιστικές ιδέες, να μην ανέχεται εγκλήματα και να μην επαναπαύεται σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία.
Η μόνη που δεν έχει χρέος είναι η οικογένεια του Παύλου Φύσσα που υπομένει με αξιοπρέπεια το μαρτύριο να ξαναζεί κάθε μέρα το θάνατο του παιδιού τους, περιμένοντας τη δικαστική απόφαση και ελπίζοντας να μείνει κάτι πίσω στην κοινωνία. Για δικαίωση ούτε λόγος... όπως είπε και η Μάγδα Φύσσα: “Ο χρόνος σταμάτησε όταν δολοφονήθηκε ο Παύλος”.
tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου