Ή με τους «αυτοδημιούργητους» ή με τους κηφήνες

Ένα είναι το δίλημμα της εποχής μας: ή με τους αυτοδημιούργητους Κυριάκους ή με τους κηφήνες συμβασιούχους.

Γράφει ο Μανώλης Τασάκος

Είναι κάποιοι άνθρωποι που δεν λυγίζουν μπροστά στις δυσκολίες, δεν υποχωρούν στις αντιξοότητες. Μπορεί να είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε μία οικογένεια εφοπλιστών ή πρωθυπουργών, δεν το έβαλαν όμως κάτω. Πάλεψαν, μάτωσαν και με τις δικές τους δυνάμεις, με σκληρή δουλειά και έξυπνες αποφάσεις, έπιασαν τη ζωή από τα κέρατα και πέτυχαν. Σπούδασαν με το σπαθί τους στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, δούλεψαν στις μεγαλύτερες πολυεθνικές, έγιναν μεγαλοεπιχειρηματίες, καναλάρχες, αρχηγοί κομμάτωνκαι εν αναμονή πρωθυπουργοί.

Αυτοί οι άνθρωποι του μόχθου και της αξιοπρέπειας είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η χώρα. Άνθρωποι, για παράδειγμα, σαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους εφοπλιστές-καναλάρχες αντιπροσωπεύουν το αύριο, την Ελλάδα του μέλλοντος, δυναμική και καινοτόμο, με διάθεση για δουλειά, γεμάτη ζωντάνια και ενεργητικότητα. Την Ελλάδα που ξυπνάει το πρωί.

Αν δώσουμε τα ηνία της χώρας σ’ αυτούς σύντομα η κρίση θα είναι παρελθόν, μία κακή ανάμνηση και η Ελλάδα θα φιγουράρει στις πρώτες θέσεις πλάι σε κορυφαίες δυνάμεις όπως η Κολομβία, το Μεξικό, η Τζαμάικα.

Υπάρχει όμως, δυστυχώς, και η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, οι άνθρωποι χαμηλών δυνατοτήτων και προσδοκιών, οκνηροί και εξαρτημένοι που τα περιμένουν όλα από το κράτος πατερούλη. Που αντί να δοκιμάσουν την τύχη τους στον ιδιωτικό τομέα, να πάρουν τα ρίσκα τους και να πλουτίσουν, προσκολλώνται στο δημόσιο και περιμένουν να τους τρέφει μία ζωή.

Άνθρωποι σαν τους συμβασιούχους καθαριστές, τους εποχικούς πυροσβέστες, τους ωρομίσθιους καθηγητές, τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που απαιτούν εξωφρενικούς μισθούς άνω των 400 ευρώ, τη στιγμή που η αγορά δεν αντέχει ούτε τα 300. Αυτοί οι αργόμισθοι κηφήνες, οι εχθροί της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και οι οπαδοί του σοβιετικού κρατισμού, αποτελούν την κοινωνική βάση του εθνολαϊκισμού που τόσα δεινά έχει προκαλέσει στη χώρα μας.

Η τύχη της πατρίδας μας της Ελλάδας, θα τολμήσω να πω και της Ευρώπης, θα κριθεί από τη σύγκρουση των δύο παραπάνω ομάδων.

Αν κερδίσουν οι αυτοδημιούργητοι πολιτικοί σαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, οι καινοτόμοι εντερπρένερς όπως οι διαπλεκόμενοι εφοπλιστές-καναλάρχες, οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες (job creators) όπως οι Μηλιώνης και Φλώρος, τότε υπάρχει μέλλον.

Αν όμως συνεχίσουν να έχουν το πάνω χέρι οι συμβασιούχοι σαν και τους «σκουπιδιάρηδες» που εκβίαζαν επί μέρες την κοινωνία για να συντηρήσουν τα εξωφρενικά τους προνόμια, τότε δεν υπάρχει καμία σωτηρία.

Ένα είναι λοιπόν το δίλημμα της εποχής μας: ή με τους αυτοδημιούργητους Κυριάκους ή με τους κηφήνες συμβασιούχους.

altsantiri