του Γιώργου Λακόπουλου
Η προσχώρηση της άπειρης Φώφης Γεννηματά στο μέτωπο διάλυσης του ΠΑΣΟΚ υπέρ ενός «νέου κόμματος της Κεντροαριστεράς» και η στράτευσή της στον πόλεμο απαξίωσης του Τσίπρα υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη, έδειχνε επωφελής, αν κριθεί από την προβολή που είχε στα ΜΜΕ της αντιπολίτευσης η «εαρινή σύναξη των αγροφυλάκων» που ονόμασε «συνέδριο».
Αλλά κάθε θαύμα, τρεις μέρες. Πριν σβήσουν τα φώτα της προβολής η πρωτοβουλία της αποδεικνύεται μπούμερανγκ και αναμένεται να εξελιχθεί σε γκάφα ολκής που θα φέρει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Υπάρχουν ήδη συγκεκριμένες ενδείξεις που συνηγορούν στην εκτίμηση ότι το «συνέδριο» θα αποδειχθεί φούσκα που θα ακυρώσει την επιτυχή – σχετικά – σύμπραξη Γεννηματά – Θεοχαροπούλου στις περασμένες εκλογές και θα φέρει τη ΔΗΣΥ κάτω από τα όρια του 2015.
Αυτές οι ενδείξεις απασχολούν ήδη τους πολιτικούς παρατηρητές και οι προβλέψεις τους ότι το «νέο κόμμα της Κεντροαριστεράς» όνειρο ήταν και -θα- πάει, αρχίζουν να σχηματοποιούνται στα εξής.
Πρώτον. Η σύμπραξη Γεννηματά – Παπανδρέου και η κοινή εμφάνιση με Σημίτη – Βενιζέλο, σε ένα σκηνικό με στελέχη της ΔΗΜΑΡ και πρόσωπα που δεν αντιπροσωπεύουν παρά τον εαυτό τους, εκτός από την ενόχληση στη βάση του ΠΑΣΟΚ ενεργοποιεί και άλλα αντανακλαστικά στον ευρύτερο χώρο που οδηγούν σε σύγκλιση του Σταύρου Θεοδωράκη με την Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία βγαίνει ενισχυμένη μετά την «προδοσία» Ραγκούση. Ήδη πολλοί διακρίνουν ότι αυτή η σύγκλιση μπορεί να καταλήξει σε εκλογική σύμπραξη «Ποταμιού» και «Ώρας Αποφάσεων».
Ένα τέτοιο σχήμα, όποια μορφή και αν πάρει, θα αποδυναμώσει αμέσως τη συγκόλληση παραγόντων που επιχειρήθηκε στο συνέδριο της ΔΗΣΥ. Έμπειρα πολιτικά στελέχη εκτιμούν ότι ένα κόμμα με επικεφαλής τον Θεοδωράκη και τη Διαμαντοπούλου, έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να βρεθεί στην επόμενη Βουλή από το «νέο κόμμα της Κεντροαριστεράς» που αυτοστιγματίζεται με την πρωταγωνιστική παρουσία προσώπων που έχουν ήδη αποδοκιμασθεί.
Ουσιαστικά η «Ώρα αποφάσεων» θα προσθέσει στο «Ποτάμι» το «κάτι» που χρειάζεται για να περάσει πάνω από τη μπάρα, ενώ οι προσκολλώμενοι στο ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, θα αφαιρέσουν ότι την κράτησε πάνω από τη μπάρα το 2015.
Μια απλή παρατήρηση άλλωστε αρκεί για να προκύψει ότι το δίδυμο Θεοδωράκης – Διαμαντοπούλου είναι περισσότερο ελκυστικό από τα ονόματα που θα μπουν στη μαρκίζα του «νέου κόμματος» με τη Φώφη, τον Παπανδρέου και τον… Πόντα. Η ποιοτική διαφορά θα μεγαλώσει αν με τους πρώτους συνταχθεί και ο Αλέκος Παπαδόπουλος – υπολογίσιμος πάντα, παρά το χαμηλό προφίλ του – με τη «Δημοκρατική Ευθύνη».
Δεύτερο. Για να συγκροτηθεί το «νέο κόμμα της Κεντροαριστεράς» πρέπει να περάσει από μεγάλα ποτάμια. Το ένα είναι η διάλυση του ΠΑΣΟΚ στο έκτακτο συνέδριο του προσεχούς Οκτωβρίου. Η Φώφη Γεννηματά κατάφερνε ως τώρα να συγκρατεί τις αντιδράσεις της κομματικής βάσης του ΠΑΣΟΚ – που κινείται στην πλειοψηφία της με το σύνθημα «εμείς είμαστε ΠΑΣΟΚ και θα μείνουμε» – κλείνοντάς της το μάτι υποσχόμενη ότι δεν εννοεί να φτάσει ως τη διαγραφή του πράσινου ηλίου.
Μια απλή παρατήρηση άλλωστε αρκεί για να προκύψει ότι το δίδυμο Θεοδωράκης – Διαμαντοπούλου είναι περισσότερο ελκυστικό από τα ονόματα που θα μπουν στη μαρκίζα του «νέου κόμματος» με τη Φώφη, τον Παπανδρέου και τον… Πόντα. Η ποιοτική διαφορά θα μεγαλώσει αν με τους πρώτους συνταχθεί και ο Αλέκος Παπαδόπουλος – υπολογίσιμος πάντα, παρά το χαμηλό προφίλ του – με τη «Δημοκρατική Ευθύνη».
Με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε στο «συνέδριο» και την παρουσία του λογοτύπου του «νέου κόμματος» προκάλεσε την οργή των οπαδών του ΠΑΣΟΚ που άντεξαν στην πίεση των τελευταίων ετών και τώρα διαπιστώνουν ότι βρίσκεται σε εξέλιξή σχέδιο διάλυσης του κόμματος, το οποίο ήδη εμφανίζεται ως… συνιστώσα και χωρίς τα σύμβολα του.
Παρά τις μεθοδεύσεις για τον έλεγχο αυτού του συνέδριου από τη Φώφη, για να περάσει η πρόταση της για «αυτοδιάλυση», η αντίδραση θα είναι μαζική και ενδέχεται να οδηγήσει σε αποκαθήλωση της ίδιας της προέδρου του ΠΑΣΟΚ που ήδη βάλλεται γιατί προχώρησε σε ενέργειες για τις οποίες δεν είχε εντολή από την κομματική βάση που την ανέδειξε.
Σ’ αυτήν την περίπτωση διαμορφώνεται ήδη τάση για διάδοχη λύση στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ στο πρόσωπο του Παύλου Γερουλάνου. Ο πρώην υπουργός, σχετίσθηκε με το ΠΑΣΟΚ μέσω του Γ. Παπανδρέου, αλλά έδειξε χαρακτήρα και εντιμότητα αρνούμενος να τον ακολουθήσει στη διάσπαση. Σε κάθε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής εντυπωσιάζει με τον συγκροτημένο λόγο του, ενώ στη σύγκρισή του με τη Φώφη Γεννηματά την «εξαφανίζει», με τις σπουδές του, τις επιδόσεις του στο μάνατζμεντ ως επιχειρηματίας και την ευπρέπεια του ύφους του.
Η ενδεχομένη αναμέτρησή τους θα ήταν τουλάχιστον αμφίρροπη και η διατήρηση του ΠΑΣΟΚ με το όνομά του και τα σύμβολα του υπό τον Γερουλάνο θα οδηγούσε σε άδοξο τέλος το εγχείρημα για το «νέο κόμμα» και θα εξασφάλιζε περισσότερες πιθανότητες για την παρουσία του ΠΑΣΟΚ στη επόμενη Βουλή ως ΠΑΣΟΚ
Τρίτον. Ακόμη και αν ξεπεραστούν τα εμπόδια και διαλυθούν τα κόμματα που θα μετέχουν στο «νέο κόμμα» – δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, γιατί άλλα δεν υπάρχουν – το εγχείρημα θα περάσει τη φάση της σύγκρισης παραγόντων.
Η Φώφη Γεννηματά, παρά τις αντιρρήσεις πολλών, επέβαλε στο «συνέδριό» της, πρώτα να εκλεγεί ο επικεφαλής και μετά να συγκροτηθεί το κόμμα, εκτιμώντας ότι θα επικρατήσει η ίδια, κάτι που αμφισβητείται όλο και πιο έντονα, από όλο και περισσότερους.
Εκτός από τη Γεννηματά και τον Θαν. Θεοχαρόπουλο, ενδεχομένως και τον Νίκο Ανδρουλάκη, είναι περισσότεροι από δέκα αυτοί που εκδηλώνουν πρόθεση να είναι υποψήφιοι για την ηγεσία του κόμματος – που δεν θα υπάρχει – και αυτό θα οδηγήσει στο «μεγάλο ξεκατίνιασμα».
Οι προσωπικές φιλοδοξίες θα εκδηλωθούν με συγκρούσεις, επικρίσεις και χτυπήματα κάτω από τη μέση σε ατομικό επίπεδο, καθώς ούτε καταστατικό, ούτε ιδεολογία, ούτε πολιτική γραμμή θα υπάρχει. Δεν θα είναι άλλωστε δυνατόν να αναμετρηθούν οι ενδιαφερόμενοι με πολιτικά επιχειρήματα καθώς το συνέδριο που θα τα διαμορφώσει θα… επακολουθήσει.
Σ’ αυτό το σκηνικό θα έχει ενδιαφέρον η εσωτερική αναμέτρηση μεταξύ της ομάδας Γεννηματά και της ομάδας Παπανδρέου καθώς ο σχεδιασμός του πρώην πρωθυπουργού είναι να μην είναι υποψήφιος για την ηγεσία του νέου κόμματος, αλλά να εκλεγεί ο ίδιος βουλευτής στις επόμενες εκλογές και την επόμενη να αποχωρήσει από το «νέο κόμμα» μαζί με όσους δικούς του θα καταφέρουν να εκλέγουν και τελικά να επανασυστήσει το κόμμα του.
Η θερινή ραστώνη και τα «μπάνια του λαού» επισκιάζουν τις διεργασίες σ’ αυτούς τους τρεις άξονες, αλλά είναι πιθανό ότι «με την πρώτη σταγόνα της βροχής» δεν θα τελειώσει μόνο το καλοκαίρι. Θα εκπνεύσουν και οι προσδοκίες για τη συγκρότηση ενός νέου κόμματος που θα αυτοαποκαλείται «κεντροαριστερό» και θα αποτελεί δορυφόρο του Κυριάκου Μητσοτάκη, που έσπευσε άλλωστε να το χαιρετίσει ως συγγενική του δύναμη.
Σ’ αυτό το πλαίσιο θα αναδειχθούν όλες οι αδυναμίες αυτού του εγχειρήματος. Από τη φθορά των προσώπων που μετέχουν, τις εκλεκτικές σχέσεις του με τη διαπλοκή και το μιντιακό σύστημα, την ιδεολογική αφασία του, αλλά και τις ευθύνες τους, κατά το παρελθόν, συν τους σκελετούς που θα αρχίσουν να βγαίνουν από τις ντουλάπες.
Ο ενθουσιασμός της Φώφης «επιστρέψαμε» θα βγει ξινός στο τέλος, καθώς για τους περισσότερους επιστρέψαντες η κοινή γνώμη δεν έχει και την καλύτερη ιδέα, αφού τα ονόματά τους βρίσκονται στην ούγια της καταστροφής του ΠΑΣΟΚ και τη χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου