«Βλέπω τον φόβο στα μάτια της πατρίδας μου και φοβάμαι κι εγώ περισσότερο από χτες...»

Τι συνέβη τελικά στην Τουρκία; (Βασισμένο σε post του facebook που δημοσιεύτηκε στις 16/7/20116)

της Esra Dogan - Μετάφραση: Άννα Σιγαλού

Το πραξικόπημα επιχειρήθηκε από ένα τμήμα του στρατού, κυρίως νέων αξιωματικών, που προσπάθησε να καταλάβει την εξουσία. Εικάζεται ότι πίσω από την απόπειρα αυτή βρίσκονται υποστηρικτές του Gulen (πρώην συμμάχου της κυβέρνησης του AKP και προσφάτως εχθρού της). Μέχρι τώρα, 2.839 αξιωματικοί βρίσκονται υπό  κράτηση ή έχουν συλληφθεί κατηγορούμενοι για απόπειρα πραξικοπήματος και προδοσία σε όλη την χώρα. Τα γεγονότα συνέβησαν κυρίως στις δύο μεγάλες πόλεις, την Άγκυρα και την Ιστανμπούλ, με οδομαχίες μεταξύ αστυνομίας και στρατού και επιθέσεις στην βουλή και στα κεντρικά του στρατού και της αστυνομίας. Οι πυροβολισμοί, τα τανκς και τα μαχητικά δημιούργησαν τέτοιο κλίμα που όλοι μου οι γνωστοί στις δύο πόλεις δηλώνουν τρομερά φοβισμένοι, μένοντας μέσα όλο το βράδυ προσπαθώντας να καταλάβουν τι συμβαίνει.

                Τη νύχτα, μετά την έκκληση του Ερντογάν στους υποστηρικτές του να κατέβουν στους δρόμους ενάντια στους πραξικοπηματίες προς υπεράσπιση τηςς «δημοκρατίας», οι δρόμοι γέμισαν ισλαμιστές και οπλισμένους άντρες που τραγουδούσαν «Αλλαχού εκμπέρ» κρατώντας τουρκικές σημαίες. Η έκκληση για προσευχή, που επαναλάμβαναν οι ιμάμηδες από τα τζαμιά καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, παρακίνησε διαδηλώσεις ενάντια στο πραξικόπημα στις πλατείες.

                Η μέρα που ξημέρωσε στην Τουρκία είναι αιματοβαμμένη μετά την ήττα του πραξικοπήματος, με τελικό απολογισμό 194 νεκρούς, 47 εκ των οποίων απλοί πολίτες και πάνω από 1500 τραυματίες. Αναφέρεται ότι οι ισλαμιστικές συμμορίες αντρών της «Νέας Τουρκίας»επιτέθηκαν με ξύλα, μαχαίρια και όπλα (παρουσία της αστυνομίας η οποία δεν παρενέβη) σε νέους στρατιωτικούς που συμμετείχαν στο πραξικόπημα ενώ αυτοί είχαν ήδη παραδωθεί, επιχειρώντας να τους λιντσάρουν.

                Η μέρα που ξημέρωσε στην Τουρκία είναι χειρότερη από την χτεσινή. Εάν είχε πετύχει το πραξικόπημα (παρόλο που φαίνεται πως οι πιθανότητες δεν ήταν με το μέρος του) αδιαμφισβήτητα τότε θα ήταν χειρότερη από την προηγούμενη. Κανείς δεν αρνείται ότι η υπερίσχυση του πραξικοπήματος θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα σε μια χώρα που ήδη έχει υποφέρει από τρία πραξικοπήματα.

                Πολλοί πιστεύουν ότι η όλη φάση ήταν στημένη και η αλήθεια είναι ότι ήταν πράγματι πολύ θεαματική αλλά ελλιπώς οργανωμένη, άρα καταδικασμένη εξαρχής να αποτύχει. Όποιοι κι αν ήταν οι λόγοι πίσω από το αποτυχημένο πραξικόπημα το σίγουρο είναι ότι ενίσχυσε την προπαγάνδα υπέρ του πολιτικού Ισλάμ και την εξουσία των «δυνάμεων ασφαλείας», στην περίπτωσή μας της αστυνομίας.

                Ο πρωθυπουργός Binali Yıldırım δήλωσε πως θα ανακηρύξει την 15 Ιουλίου εθνική εορτή, οπότε όλα τα παραπάνω θα θαφτούν υπό την πρόφαση του εορτασμού της εθνικής ενότητας, ενώ στην πραγματικότητα οι εντάσεις εντός της Τουρκίας έχουν οξυνθεί. Επιπλέον ο Ερντογάν δήλωσε πως το αποτυχημένο πραξικόπημα είναι μια ευκαιρία να «καθαρίσει» τον στρατό από τα κακά του τμήματα. Μπορούμε όμως όλοι να είμαστε βέβαιοι ότι αυτό θα χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για την καταπίεση κάθε αντίθεσης στο AKP μέσα στην πολιτική και κοινωνική σφαίρα.

                Δύσκολες μέρες μας περιμένουν ως ειρηνιστές ακτιβιστές ενάντιους στο πραξικόπημα, μιας και τα αιτήματά μας για ελευθερία και δικαιοσύνη θα σιγάζονται και η κριτική μας στο παρόν απολυταρχικό καθεστώς και στις σχέσης κράτους-ISIS θα μας καθιστούν «προδότες».

                Στην Τουρκία ξημέρωσε μια μέρα πιο απολυταρχική από την προηγούμενη, όπου πλέον η δύναμη του Σουλτάνου όχι απλά προστατεύεται από την αστυνομία, η οποία σχεδόν εκτελεί χρέη προσωπικού στρατού, αλλά και από ένοπλες ισλαμιστικές και εθνικιστικές συμμορίες αντρών του παρακράτους του.

                Βλέπω τον φόβο στα μάτια της πατρίδας μου και φοβάμαι κι εγώ περισσότερο από χτες...

LEFT