EDITORIAL
Όσα είπε χθες ο Αλ. Τσίπρας ασφαλώς δεν είναι η οριστική διέξοδος από τα προβλήματα. Είναι, όμως, μια ελάχιστη ζώνη προστασίας για να μην πάμε πιο κάτω από εκεί που έχουμε φτάσει ως χώρα, ως κοινωνία, ως λαός
Η πολιτική των μνημονίων και του ελέγχου της ελληνικής οικονομίας από τους δανειστές οδήγησε τεράστιες μάζες ανθρώπων σε φτωχοποίηση και σε αποδιάρθρωση την ελληνική κοινωνία.
Δεν υπάρχει πολίτης ή πολιτική δύναμη που να μη συμφωνεί και που να μην περιγράφει την κατάσταση με τα μελανότερα χρώματα.
Η πολιτική των μνημονίων έγινε αποδεκτή και εφαρμόζεται από μια κυβέρνηση που προήλθε από τον χώρο της Αριστεράς.
Κάποιοι δεν τη θεωρούν πλέον Αριστερά, πιστεύουν πως έχει μεταλλαχθεί.
Δεν είναι δική μας δουλειά να δίνουμε πιστοποιητικά κοινωνικών και πολιτικών φρονημάτων.
Χώρια που απεχθανόμαστε κάτι τέτοιο και το θεωρούμε πολιτικό ρατσισμό. Δεχόμαστε αυτό που δηλώνουν οι άλλοι για τον εαυτό τους και με αυτό ως βάση τους ελέγχουμε.
Ασκούσαμε και ασκούμε κριτική στην κυβέρνηση που, ενώ δηλώνει αριστερή και αναγκασμένη να εφαρμόσει μια πολιτική που δεν είναι δική της, ταυτόχρονα δεν εξαντλεί όποιες δυνατότητες έχει για να ανακουφίσει τα λαϊκά στρώματα τα οποία πληρώνουν βαρύτατο τίμημα εξαιτίας της κρίσης.
Απαιτούσαμε και απαιτούμε να υπάρχουν μέτρα ανακούφισης για το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων και ειδικότερα για τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας.
Η επιβίωση του ελληνικού λαού είναι για μας πάνω από όλα.
Χθες ο πρωθυπουργός προχώρησε σε σειρά εξαγγελιών ή υπενθύμισε μέτρα που ήδη εφαρμόζονται για τους συνταξιούχους που έχασαν το ΕΚΑΣ, για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους, για την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση, την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την προστασία της εργασίας, την αντιμετώπιση της ανεργίας, τη στεγαστική πολιτική, την παιδεία.
Οσα είπε ασφαλώς δεν είναι η οριστική διέξοδος από τα προβλήματα.
Είναι, όμως, μια ελάχιστη ζώνη προστασίας για να μην πάμε πιο κάτω από εκεί που έχουμε φτάσει ως χώρα, ως κοινωνία, ως λαός.
Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού, όπως ήταν αναμενόμενο, δέχτηκαν οξύτατη κριτική. Αλλά μπροστά στο καίριο ζήτημα που είναι η επιβίωση του λαού, η κριτική δεν αρκεί.
Το ερώτημα είναι απλό: αυτά που εξαγγέλθηκαν πρέπει να γίνουν πράξη;
Εμείς απαντάμε: «Ναι». Τα θέλουμε και ζητάμε περισσότερα.
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τις πολιτικές δυνάμεις και τις κοινωνικές οργανώσεις να καταθέσουν προτάσεις.
EFSYN
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου