Ο Τόνι Μπλέρ ομολόγησε (και δεν έχει καμία σημασία αν το έκανε με δάκρυα στα μάτια ή ξερά και κυνικά), πως παραπλάνησε την διεθνή γνώμη και τη χώρα του σχετικά με την κατοχή χημικών όπλων από Ιράκ.
του Κώστα Βαξεβάνη
Η έκθεση των μυστικών υπηρεσιών της Βρετανίας που διαβεβαίωνε πως ο Σαντάμ Χουσεΐν ήταν κάτοχος χημικών και βιολογικών όπλων, έδωσε τη νομιμοποίηση για την επέμβαση στο Ιράκ.
Η δημοσιοποίηση της Βρετανικής έκθεσης την εποχή εκείνη, ήταν η μεγαλύτερη βοήθεια και το άλλοθι στον Μπους ο οποίος είχε δημιουργήσει ένα ισχυρό αντιαμερικανικό συναίσθημα σε όλη την υφήλιο.
Την εποχή της διαρροής αυτής προς τα Διεθνή πρακτορεία και την προετοιμασία του πολέμου με τις μεθοδεύσεις Μπλερ, ήμουν στο Ιράκ. Όσοι δημοσιογράφοι βρισκόμασταν στην περιοχή, καταλάβαμε πως ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος όχι γιατί οι Βρετανοί εντόπισαν χημικά και βιολογικά όπλα, αλλά γιατί αποφάσισαν να πουν πως βρήκαν. Είχαν προηγηθεί επανειλημμένοι έλεγχοι των επιθεωρητών του ΟΗΕ σε εγκαταστάσεις του Ιράκ οι οποίοι δεν είχαν φέρει κανένα αποτέλεσμα. Η ιστορία ωστόσο ξεκίνησε να γράφεται με την εκδοχή Μπλερ, ο οποίος επέμενε πως ήταν βάσιμες οι πληροφορίες κάποιου Ιρακινού πληροφοριοδότη, τον οποίο αμφισβητούσε η ΜΙ6, πως οι Ιρακινοί διαθέτουν και μεταφέρουν χημικά όπλα μέσα σε γυάλινα σφαιρίδια. Η αμφισβήτηση της ΜΙ6 προς τον πληροφοριοδότη προερχόταν από το δεδομένο πως τα χημικά δεν μεταφέρονται έτσι αλλά κυρίως από την εμφανή ομοιότητα του σεναρίου του πληροφοριοδότη με την ταινία «Ο βράχος» όπου ο πρωταγωνιστής μεταφέρει ένα χημικό όπλο με φωσφοριζέ πράσινο χρώμα, σε γυάλινα σφαιρίδια υψηλής αισθητικής.
Παρόλα αυτά ο Μπλερ δήλωσε προς τον Μπους «μαζί σου ό,τι και αν γίνει» και αφού δήλωσε και ειδικός χημικών και βιολογικών όπλων έσπρωξε την ανθρωπότητα σε ένα ακόμη πόλεμο. Ωστόσο οι Ιρακινοί επέμεναν τότε σε δύο πράγματα μιλώντας με ξένους δημοσιογράφους: πως δεν έχουν χημικά ή βιολογικά όπλα και δεν έχουν καμία σχέση με την Αλ Κάιντα και τον Μπιν Λάντεν. Και στα δύο έλεγαν αλήθεια.
Τα χημικά όπλα όχι μόνο δεν αποκαλύφθηκαν μετά τον πόλεμο, αλλά η έκθεση του σερ Σίλκοτ σήμερα, αποκάλυψε τον κυνισμό και την απάτη Μπλερ. Με την Αλ Κάιντα και το Ιράκ τα πράγματα ήταν πιο σύνθετα. Ο Σαντάμ Χουσεΐν, ο οποίος εκπροσωπούσε πάντα ένα τυραννικό αλλά κοσμικό και όχι θρησκευτικό καθεστώς, ανακάλυψε ξαφνικά τη θρησκεία και τη χρησιμότητά της στον πόλεμο που ερχόταν. Άρχισε να δέχεται προτάσεις για συνεργασία από τρομοκρατικές οργανώσεις, ακραίους μουσουλμάνους και την Αλ Κάιντα. Μπροστά στον πόλεμο που ερχόταν και τις διαβεβαιώσεις των ακραίων μουσουλμάνων πως μπορούν να τον μεταφέρουν εκτός Ιράκ, ο Σαντάμ παραδόθηκε σε αυτό που εμφανιζόταν ως μοναδική ελπίδα.
Όταν ο πόλεμος τέλειωσε, οι ομάδες αυτές των ακραίων μουσουλμάνων που εμφανίστηκαν ξαφνικά στο Ιράκ, σκόρπισαν σε όλη τη χώρα και οργάνωσαν μια ιδιότυπη αντίσταση. Από εκεί προήλθαν οι ένοπλοι πυρήνες του ISIS και η νέα τρομοκρατία. Η τακτική των Μπους και Μπλερ, δημιούργησε έναν ακόμη «εχθρό», που δικαιολογούσε τις γεωστρατηγικές επιλογές. Οι φτωχοδιάβολοι έγιναν δαίμονες και η απλή φήμη, δημιουργημένη πραγματικότητα από την ίδια τη φήμη.
Η μεθόδευση του Μπλερ δεν ήταν μόνο ο δόλος ενός γερακιού του πολέμου, αλλά μια περιπέτεια στην οποία έχει μπει η ανθρωπότητα. Ο πόλεμος στο Ιράκ, το ψέματα των δύο συμμάχων, ενεργοποίησαν το περί δικαίου αίσθημα και την ανάγκη στράτευσης για νέους που δεν είχαν καμιά σχέση με ακραίες ομάδες. Ο Μπλερ και ο Μπους κατασκεύασαν την ισλαμική τρομοκρατία και τον παραλογισμό που κατά καιρούς στέλνει στο θάνατο αθώους πολίτες σε όλο τον κόσμο. Δημιούργησαν το ISIS, με την ίδια τακτική που στο παρελθόν δημιούργησαν τον Σαντάμ Χουσεΐν, τον Μπιν Λάντεν και όλους τους φίλους που χρησιμοποίησαν πριν τους μετατρέψουν σε βολικούς εχθρούς. Και ναι το έκαναν, χρησιμοποιώντας το Χόλυγουντ. Μόνο που αυτή τη φορά δεν το έκαναν εκ των υστέρων όπως συνέβη με τον πόλεμο στο Βιετνάμ όπου οι Αμερικανοί εμφανίζονται να νικάνε στις ταινίες για ένα πόλεμο που έχασαν στην πραγματικότητα. Το έκαναν προκαταβολικά και έριξαν την υφήλιο σε μια περιπέτεια που δεν είναι ταινία.
koutipandoras
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου