Οι Αντετοκούνμπο και η κοροϊδία

του Niko Ago

Ομολογώ πως για μένα, είναι πάντα συναρπαστικό να παρακολουθώ την εθνική Ελλάδας στο μπάσκετ. Ακόμα πιο συναρπαστικό έχει γίνει φέτος. Κι ο λόγος είναι, εκτός των άλλων, δυο συγκεκριμένα παιδιά. Με αρκετά συνηθισμένα ελληνικά ονόματα και με εξαιρετικά δυσκολοπρόφερτο επίθετο, με μια πρώτη ματιά. Κι όμως, για τους περισσότερους – εξαιρούνται οι μισάνθρωποι και οι ναζί- είναι το ίδιο εύκολο με το επίθετο του Μπουρούση, του Μάντζαρη ή του Κουφού.

Για τους περισσότερους, το γεγονός πως τα αδέλφια Αντετοκούνμπο, είναι παιδιά μεταναστών από τη Νιγηρία, έχει ήδη ξεχαστεί. Είναι πια τα «δικά μας» παιδιά. Μετράνε τα καλάθια. Μετράει ο ιδρώτας που μουσκεύει τη σημαία της Ελλάδας πάνω στη φανέλα. Μετρά η ψυχή που καταθέτουν στο παρκέ. Μετράνε αυτά που πάντα πρέπει να μετράνε. Χωρίς να έχει κάποια σημασία, που γεννήθηκε ο πατέρας ή μητέρα του ενός, ποιο είναι το χρώμα του άλλου, σε τι θεό πιστεύει ένας τρίτος.

Ένα κρυστάλλινο επίσης παράδειγμα, για το πώς η πολυπολιτισμικότητα λειτουργεί – ακόμα και σε χώρες με (τουλάχιστον) εξαιρετικά αμφιλεγόμενο παρελθόν σε τέτοια θέματα, όπως η Γερμανία-  είναι οι εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου, Γαλλίας και Γερμανίας. Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, παίζουν στον ημιτελικό του Euro2016 και από τους 22 παίκτες, οι δώδεκα έχουν γονείς τους γεννήθηκαν εκτός χωρών της Γαλλίας και Γερμανίας.

Επιστρέφοντας, όμως, στον Γιάννη και τον Θανάση, τα δικά μας παιδιά, χωρίς εισαγωγικά, δεν μπορεί κανείς, παράλληλα με τη χαρά για αυτούς, να μη θλίβεται για αυτό που συμβαίνει με όλα τ’ άλλα παιδιά με μετανάστες γονείς στην Ελλάδα. Που δεν έτυχε να έχουν το ταλέντο των Αντετοκούνμπο. Διότι δυστυχώς, αν κι αυτοί δεν είχαν αυτό το ταλέντο, θα ήταν σε κάποια ουρά. Η κυβερνήσεις της Ελλάδας, πότε λιγότερο πότε περισσότερο, εδώ και περίπου τρεις δεκαετίες, τα παιδιά αυτά τα εμπαίζουν.

Μόλις χθες, ανακοινώθηκε από το υπ. Εσωτερικών ότι περίπου 6000 παιδιά «δεύτερης γενιάς», έχουν αποκτήσει την ελληνική ιθαγένεια. Και αν «η διαδικασία προχωρά με γοργούς ρυθμούς», όπως ανακοίνωσε το υπουργείο, και κάθε χρόνο θα δίνονται 6000 ιθαγένειες, με απλούς υπολογισμούς σημαίνει ότι όσοι έχουν κάνει αίτηση σήμερα, θα έχουν εξυπηρετηθεί στο σύνολό τους, κρατηθείτε, σε… 33 χρόνια! Χωρίς να υπολογίζονται τα παιδιά που γεννιούνται.

Οι Αντετοκούνμπο είναι μόνο η μια πλευρά του νομίσματος, λοιπόν. Αυτή που λάμπει. Που σημειώνει καλάθια. Που καρφώνει στον αιφνιδιασμό. Που βγάζει ενέργεια στο παρκέ. Η άλλη πλευρά γράφει «κοροϊδία».  Σχεδόν για όλους τους άλλους που δεν έχουν το δικός τους ταλέντο. Ένταξη με κριτήριο το ύψος, το βάρος, το άλμα, τα μπράτσα, τα γκολ, τα καλάθια και την ταχύτητα δεν είναι ένταξη. Τόσο απλά.

altsantiri