Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2021

Αχ Μιχάλη, που ‘δειχνες πως θα γινόσουν άλλος

Μαύρο θα είναι αυτό το κεφάλαιο όταν ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει την βιογραφία του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη...

του Γιάννη Ζαμπετάκη

Τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη τον γνώρισα προσωπικά το 2008, όταν το ΠΑΣΟΚ ετοιμαζόταν ως Αξιωματική Αντιπολίτευση να κυβερνήσει τον τόπο. Τότε, ο Μιχάλης με κάλεσε στο πολιτικό του γραφείο για να μιλήσουμε για τα καρτέλ και για το πώς θα μπορούσε να βελτιωθεί η Ανεξάρτητη Αρχή Ανταγωνισμού. Οι συνεργάτες του, με επικεφαλής τον Άκη Σκέρτσο, είχαν διαβάσει τα κείμενά μου που τότε δημοσίευα στο ΒΗΜΑ και στα ΝΕΑ και μάλλον τους άρεσαν οι ιδέες μου. Συναντηθήκαμε κάπου 3 ή 4 φορές πριν τις εκλογές του 2009 και εν τέλει δεν έγινε τίποτα...

Αυτό που έγινε όμως είναι τούτο: το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές του 2009 και έγινε κυβέρνηση. Σε εκείνες τις εκλογές είχα κατέβει ως υποψήφιος βουλευτής με τους Οικολόγους Πράσινους (ΟΠ) στο νομό Ευβοίας. Ήταν τότε που γινόταν πολύς λόγος για την ασφάλεια του πόσιμου νερού στο δήμο Μεσσαπίων. Τότε υπήρχαν υψηλά επίπεδα εξασθενούς χρωμίου στις γεωτρήσεις του δήμου, μιας ένωσης που είναι καρκινογόνος. Η δραστηριότητα της ΛΑΡΚΟ στο Κοντοδεσπότι αποδείχθηκε τότε ότι ήταν μάλλον συνυφασμένη με το φαινόμενο της όξινης απορροής και έτσι βαρέα μέταλλα, νικέλιο και εξασθενές νερό ρύπαιναν τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα και το...πόσιμο νερό.

Στην κυβέρνηση που σχηματίστηκε τότε, το ΥΠΕΚΑ το ανέλαβε η «πράσινη Τίνα» και ο Μιχάλης ανέλαβε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Την άνοιξη του 2010, στο πρώτο μνημόνιο, ένας φίλος μου πήγε σε μια πορεία και συνελήφθη με την κατηγορία ότι πετούσε μολότοφ. Στο σακίδιο στην πλάτη του, βρέθηκαν ένα σαμπουάν και μια πετσέτα μιας και ο φίλος μου, ο Μάριος Ζέρβας, δεν ήταν τρομοκράτης αλλά δάσκαλος κολύμβησης των παιδιών μου στο ΟΑΚΑ.

Ο Μάριος έμεινε προφυλακισμένος για 43 μέρες στη ΓΑΔΑ και στον Κορυδαλλό...43 μέρες που κίνησα γη και ουρανό για να τον απελευθερώσουμε! Τότε ο Μιχάλης πρωτοξεκίνησε το δόγμα «σοκ και δέος» από την μεριά των ΜΑΤ. Τότε, ένα κείμενό μου που είχα στείλει στα ΝΕΑ (στα οποία αρθρογραφούσα στην Τρίτη Άποψη, μια φορά κάθε μήνα) δεν έγινε δεκτό γιατί ήταν κατά της Κυβέρνησης. Το κείμενό μου κόπηκε και εγώ έκοψα την συνεργασία μου με τον ΔΟΛ και σταμάτησα να αρθρογραφώ (δωρεάν φυσικά!) στα ΝΕΑ και στο ΒΗΜΑ.

Ο Μάριος απελευθερώθηκε τέλος Απρίλη του 2010 αλλά τα πράγματα γύρω μου είχαν πια αλλάξει. Το ΠΑΣΟΚ με το πρώτο μνημόνιο που έφερε είχε βάλει το πρώτο λιθαράκι για την φτωχοποίηση της χώρας. Ακραία λιτότητα, μείωση των μισθών (το 2012 ο μισθός μου στο ΕΚΠΑ που εργαζόμουν μειώθηκε κατά 25%) και brain drain για νέους επιστήμονες και μηχανικούς. Μέχρι σήμερα, πάνω από 600.000 νέοι επιστήμονες και μηχανικοί έχουν φύγει από την Ελλάδα...και όλα αυτά είχαν ξεκινήσει από ένα μνημόνιο που ο Μιχάλης δεν το διάβασε καν!

Αχ, που’σαι νιότη που’δειχνες πως θα γινόταν άλλος (ο Μιχάλης). Κατά την διακυβέρνηση από την ΝΔ και τον Σύριζα, ο Μιχάλης ήταν χαμηλών τόνων...μέχρι το 2019 όταν ξανα-έγινε Υπουργός, αυτή την φορά με την Δεξιά! Πώς γίνεται, όμως, ρε γαμώτο, ένας ΠΑΣΟΚος Υπουργός και μεγαλοστέλεχος του ΠΑΣΟΚ να γίνεται Υπουργός επί Μητσοτάκη; Μαύρο θα είναι αυτό το κεφάλαιο όταν ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει την βιογραφία του Μιχάλη...

Σήμερα...τι έχει απομείνει από τον Μιχάλη εκτός από «σοκ και δέος»; Ο Βασίλης Μάγγος τραυματίσθηκε (θανάσιμα;) από τα ΜΑΤ στον Βόλο πέρσι τον Ιούνη και πέθανε μετά από λίγες μέρες, ο Κουφοντίνας πεθαίνει από στιγμή σε στιγμή και όλα αυτά σε ένα κράτος δικαίου (;) με Υπουργό Προστασίας του Πολίτη τον Μιχάλη τον Χρυσοχοΐδη...

Δεν θα ήθελα να προσθέσω κάτι άλλο σε αυτό το κείμενο για τον Μιχάλη. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Και τα γεγονότα δεν μπορούν να σηκώσουν δεύτερη ή διαφορετική ανάγνωση...

Αχ, Μιχάλη...

κουτι πανδωρας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου