Είναι ντροπή να φτάνουν τέτοιες υποθέσεις είτε στη Βουλή είτε στα δικαστήρια μήπως και βρεθούν μερικά τετραγωνικά μέτρα γης για να χτιστεί ένα σχολείο. Και είναι διπλή η ντροπή όταν αντίδικος της κοινωνίας είναι η Εκκλησία.
του Πέτρου Κατσάκου
Παρότι έχει θεσπιστεί η δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Εκπαίδευση ώστε τα παιδιά από 4 ετών να μπορούν να φοιτούν στα νηπιαγωγεία της χώρας, μια από τις περιπτώσεις που το πρόγραμμα δεν εφαρμόζεται αφορά στον Δήμο Θεσσαλονίκης, που όχι μόνο δεν διαθέτει τον απαραίτητο αριθμό νηπιαγωγείων αλλά επιπλέον στερείται και χώρων όπου θα μπορούσαν να χτιστούν οι συγκεκριμένες σχολικές μονάδες.
Και όλα αυτά σε έναν δήμο με πραγματικό πληθυσμό πάνω από 365.000 κατοίκους. Και όλα αυτά σε μια πόλη όπου η Μητρόπολη και ο μητροπολίτης της κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να μπλοκάρουν τον αποχαρακτηρισμό κάποιων οικοπέδων που είχαν κριθεί κατάλληλα για σχολική στέγη, με αποτέλεσμα πολλά προνήπια στον Δήμο Θεσσαλονίκης να μένουν έξω από την υποχρεωτική φοίτηση και οι γονείς τους να αναγκάζονται να στραφούν στα ιδιωτικά νηπιαγωγεία ή να τα κρατήσουν στο σπίτι τους.
Για την ιστορία, αξίζει να σημειωθεί πως εδώ και πολλά χρόνια, και ειδικότερα από το 2008, οι κάτοικοι της Ε' Δημοτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης διεκδικούν από την Εκκλησία να αποδώσει στον δήμο της πόλης οικόπεδά της, ώστε να ανεγερθούν σχολεία.
Το θέμα έφεραν χθες στη Βουλή τριάντα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς με ερώτησή τους προς τον υπουργό Παιδείας ζητούν να μάθουν "σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προβεί, προκειμένου να επαναχαρακτηριστεί ως χώρος σχολικής στέγης το οικόπεδο στη συμβολή των οδών Μ. Αλεξάνδρου και Β. Χατζή στη Θεσσαλονίκη, ώστε να ανεγερθεί νηπιαγωγείο;"
Και όλα αυτά επειδή η Εκκλησία, παρά την κοινωνική ανάγκη, επιμένει να εκμεταλλευθεί οικονομικά, με την ανέγερση πολυκατοικίας, το επίμαχο οικόπεδο που κάποτε περιήλθε στην κατοχή της με ανταλλαγή άγονων αγροτικών εκτάσεων και σήμερα κάνει ό,τι περνά από το χέρι της ώστε να μην προχωρήσει η απαλλοτρίωση του χώρου. Γι’ αυτό, πολίτες της περιοχής, σε μια ύστατη προσπάθεια να αποτρέψουν την οικοδόμηση του οικοπέδου, έχουν προσφύγει στο ΣτΕ και αναμένουν την έκδοση μιας θετικής απόφασης που θα δώσει λύση σε ένα μείζον πρόβλημα αλλά και στην αδιαλλαξία της Εκκλησίας, που βάζει τα κέρδη της πάνω από το κοινωνικό συμφέρον.
Είναι ντροπή να φτάνουν τέτοιες υποθέσεις είτε στη Βουλή είτε στα δικαστήρια μήπως και βρεθούν μερικά τετραγωνικά μέτρα γης για να χτιστεί ένα σχολείο. Και είναι διπλή η ντροπή όταν αντίδικος της κοινωνίας είναι η Εκκλησία.
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου