Το «κονκλάβιο» της Νέας Δημοκρατίας, μαζί με τους δημοσιογράφους και τους επιχειρηματίες που το καλύπτουν και το στηρίζουν, είναι μια εκφυλισμένη Καμαρίλα που πνέει τα λοίσθια.
του Ευάγγελου Κωνσταντέλου
Η εκφορά, η διατύπωση ή η άρθρωση ενός χαρακτηρισμού ενέχει μια σημαντική δυσκολία, η οποία αφορά κυρίως την ακρίβεια. Εάν δεν εμπεριέχεται η ακρίβεια στο χαρακτηρισμό, τότε είναι ή προσβολή ή υπερβολή. Αντίθετα στην περίπτωση του αυτοχαρακτηρισμού η έλλειψη ακρίβειας απλά μπορεί να μας προκαλέσει γέλιο μέχρι δακρύων. Τα τελευταία γεγονότα με την πρωτόδικη καταδίκη του πρώην βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και στενού συμβούλου του προέδρου της, Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν είναι καθόλου για γέλια αλλά για κλάματα και να εξοργίζεται κανείς. Για γέλια όμως ήταν τα λόγια του πρώην πρωθυπουργού και πολιτικού μέντορα του τωρινού προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος είχε αναφερθεί στην βουλή σε ένα άλλο θέμα, ηθικής όμως τάξης.
Θεώρησε σωστό όταν ο Σύριζα «διέβαλε» τον Σταύρο Παπασταύρου, εκείνος να υπερασπιστεί τον στενό του συνεργάτη αυτοχαρακτηριζόμενος εκφραστής της «ευθείας, τσ' αντρικής σχολής». Ο αυτοχαρακτηρισμός «εγώ είμαι της ευθείας, τσ' αντρικής σχολής» για ένα θέμα κυρίως ηθικής τάξης προκαλεί σίγουρα γέλια. Δυστυχώς όμως δείχνει και το πώς αντιλαμβάνεται γενικότερα ένας μέτριος νους το βάρος της ηθικής του υπόστασης. Επομένως, η ηθική υπόσταση του καθενός φαίνεται και μέσα από τους αυτοχαρακτηρισμούς του (τους ακριβείς πάντα). Αρχικά ας χαρακτηρίσουμε την ίδια την ηθική. Στη συνέχεια θα βρούμε τους φορείς και εκφραστές της (εάν υπάρχουν και τι είδους είναι) στη Νέα Δημοκρατία.
Η ηθική είναι ο κλάδος εκείνος της φιλοσοφίας που ασχολείται με την ερμηνεία των ανθρώπινων πράξεων και συμπεριφορών, καθώς και τον βαθμό στον οποίο είναι σωστές ή λανθασμένες. Φυσικά, οι παράγοντες που επηρεάζουν την ηθική είναι πολλοί. Ενδεικτικά είναι το περιβάλλον, ο πολιτισμός, η επιστημονική/τεχνολογική ανάπτυξη, η κοινωνία, η πολιτική... Με βάση λοιπόν την ιστορία της φιλοσοφίας μπορούμε να πούμε ότι η ηθική διακρίνεται ή χαρακτηρίζεται μέσα από τρείς γενικές σχολές σκέψης.
Αρχικά, στην αρχαιότητα, η ηθική χαρακτηριζόταν κυρίως από την αρετή. Η αρεταϊκή ηθική είναι εκείνο το είδος της κανονιστικής θεωρίας, που χαρακτηρίζει την ηθικότητα ή την ηθική υπόσταση. Όχι στην πράξη αυτή καθαυτή και τα αποτελέσματά της αλλά κυρίως στον δρώντα, ο οποίος την εκτελεί. Σύμφωνα με την αρεταϊκή ηθική, είναι αναγκαίο να αναπτύσσονται ενάρετοι χαρακτήρες και έπειτα να κρίνουμε τις πράξεις και τις τάσεις των δρώντων. Αναφορικά δηλαδή με τα στοιχεία που καθορίζουν το ήθος, τις ηθικές αρετές του χαρακτήρα ή τον τρόπο ζωής.
Στον αντίποδα βρίσκονται οι άλλες δυο σχολές της ηθικής, η Συνεπειοκρατία (Consequentialism) και η Δεοντοκρατία/Δεοντολογία(Deontology). Αυτές θέτουν ως κεντρικό ζήτημα τα κριτήρια ορθότητας ή μη-ορθότητας των πράξεων και των αποτελεσμάτων. Στην περίπτωση της Συνεπειοκρατίας μια πράξη αξιολογείται ως αγαθή, εάν παράγει επωφελή αποτελέσματα. Αξιολογείται δε ως κακή εάν παράγει βλαβερά αποτελέσματα. Αντίθετα, στην περίπτωση της Δεοντολογίας οι πράξεις αξιολογούνται σύμφωνα με το καθήκον και ανεξάρτητα από το ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες αυτών των πράξεων.
Χαρακτηρίζουμε συνεπώς ανθρώπους και πράξεις με βάση ένα αξιακό και ηθικό σύστημα, το οποίο μας βγάζει από τη ζούγκλα των ενστίκτων και μας βάζει στον πολιτισμό της λογικής συνύπαρξης. Οι κανόνες της κάθε σχολής δεν είναι προαιρετικοί αλλά πρέπει να έχουν μια καθολική αποδοχή ακόμη και όταν οι κοινωνίες επιλέγουν τον συνδυαστικό δρόμο. Με άλλα λόγια να δομούν τις σχέσεις και τις συμπεριφορές τους πάνω σε κοινά αποδεκτά κριτήρια και των τριών σχολών. Τα πολιτικά κόμματα, για παράδειγμα, είναι μικρές κοινωνίες ή κοινότητες που θεμελιώνονται και δομούνται πάνω σε ένα κοινό αξιακό και ηθικό σύστημα. Μια ιδεολογία. Μπορούν έτσι να εμπνέουν και να επηρεάζουν όχι μόνο τα μέλη τους ή τους ψηφοφόρους τους αλλά και μια ολόκληρη κοινωνία.
Οι τελευταίες αποκαλύψεις έδειξαν ότι η νέα Νεοφιλελεύθερη Δεξιά δεν διαθέτει ούτε ανθρώπους με αρετές ούτε έχει σκοπό, μέσω των πράξεών της, να ωφελήσει μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Φυσικά δεν έχει και καμία σχέση με αυτό που ονομάζουμε δεοντολογία και καθήκον. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα ΜΜΕ, τα οποία έχουν αναλάβει εργολαβία την κάλυψη και προβολή της νέας Νεοφιλελεύθερης Δεξιάς. Η ΝΔ και τα ΜΜΕ που τη στηρίζουν, δεν διαθέτουν ούτε ίχνος ηθικής ούτε στοιχειώδη λογική, ώστε να κρύψουν λίγο τον εκφυλισμό, στον οποίο έχουν επέλθει και συνεπώς να μην εκτίθενται.
Ο κόσμος τους έχει πάρει ήδη είδηση από τις παραμονές των τελευταίων εκλογών και του δημοψηφίσματος. Αυτοί όμως συνεχίζουν να αγνοούν την πραγματικότητα, κρύβοντας την αλήθεια με fake news και προπαγανδιστικά τεχνάσματα. Τρανταχτό παράδειγμα αποπροσανατολισμού είναι η δημοσίευση, σε περίοπτη θέση, της καταδίκης του καρδινάλιου για παιδεραστία (έγκλημα σεξουαλικής φύσης με θύματα ανήλικους στην καθολική εκκλησία) αντί του συμβούλου του Μητσοτάκη, ώστε να νομίζει η κοινωνία ότι μιλάμε για άλλη υπόθεση. Αυτά είναι σαν τις κουτοπονηριές του αντιπροέδρου.
Πιστεύω, ότι η συγκάλυψη από τα περισσότερα ΜΜΕ της πρωτόδικης καταδίκης Γεωργιάδη, είναι φόβος και μόνο φόβος. Δεν έχουν καμία ηθική υπόσταση, κανέναν αυτοσεβασμό και καμία ιδεολογία. Ο ένας φοβάται και κοιτάει ύποπτα τον άλλο. Δεν εμπιστεύονται ούτε αυτοί οι ίδιοι των εαυτό τους, γι’ αυτό και έστειλαν τόσους «ακροατές» στη δίκη του Γεωργιάδη. Ήδη, όσοι θεώρησαν τον εαυτό τους ικανό και γενναίο να βγούν να αρθρώσουν μια κουβέντα υπεράσπισης του Γεωργιάδη, τα έκαναν χειρότερα, λούζοντας τους υπόλοιπους κρύος ιδρώτας. Μια ενδεχόμενη προβολή και πίεση από τα ΜΜΕ θα οδηγούσε πολλούς είτε να τους ξεφύγει κάτι είτε να καταδώσουν και άλλους, που διέπραξαν ίδια ή παρόμοια ή άλλα αίσχη. Όπως φάνηκε και με τα σκάνδαλα της NOVARTIS και του ΚΕΕΛΠΝΟ, που μόλις είδαν τα δύσκολα κάποιοι κατάπιαν τη γλώσσα τους και κάποιοι άλλοι άρχισαν να «δίνουν» ο ένας τον άλλο για να γλυτώσουν.
Το «κονκλάβιο» της Νέας Δημοκρατίας, μαζί με τους δημοσιογράφους και τους επιχειρηματίες που το καλύπτουν και το στηρίζουν, είναι μια εκφυλισμένη Καμαρίλα που πνέει τα λοίσθια. Μια Καμαρίλα εντελώς αντικοινωνική που επέλεξε τη δική της ηθική σχολή. Είναι… τσ' αντρικής σχολής… που πρώην «άριστοι» βουλευτές της έχουν κάνει διάσημη την έκφραση «έξω με αναστολή». Είναι… τσ' αντρικής σχολής… που όποιο σκάνδαλο και να θυμηθείς σίγουρα ήταν μπλεγμένος κάποιος δικός της «άριστος» που φυσικά τη γλύτωσε (τουλάχιστον από την εποχή της δολοφονίας του καθηγητή Τεμπονέρα μέχρι σήμερα που εγώ θυμάμαι). Είναι… τόσο τσ' αντρικής σχολής… που καλύπτουν και υπερασπίζονται στο δικαστήριο τον πρώην βουλευτή και συμβούλου του αρχηγού της. Εκείνον που πλήρωνε στη Μολδαβία σωματέμπορους ανήλικων αγοριών, σεξουαλικών σκλάβων (trafficking), για να ικανοποιεί τις διαστροφές και τις άθλιες ορέξεις του.
Σε λίγο καιρό η Νέα Δημοκρατία θα κυνηγάει με το δίκαννο νέους υποψήφιους με λευκό ποινικό μητρώο για να κατεβάσει στις εκλογές(αυτοδιοικητικές, ευρωπαϊκές, εθνικές). Οι υπόλοιποι «άριστοι» μαζί με τους «εκσυγχρονιστές» απλά θα κάνουν χρήση των ευνοϊκών διατάξεων του νόμου Παρασκευόπουλου.
κουτι πανδώρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου