Θεατές στο ίδιο άθλιο έργο: Τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα!

Το βράδυ του Σαββάτου ένα ματς Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού στο μπάσκετ δεν ξεκίνησε ποτέ. Την Κυριακή το ποδοσφαιρικό ματς Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού δεν τελείωσε ποτέ. Στην πρώτη περίπτωση είδαμε τους παράγοντες εν δράσει, ενώ στη δεύτερη τους οπαδούς. Η "αποθέωση" του επαγγελματικού αθλητισμού στην Ελλάδα. Βία, ανεξέλεγκτοι χούλιγκανς, απουσία στοιχειώδους σοβαρότητας των παραγόντων και των διοργανωτών και απόλυτη ανευθυνότητα. Κοινώς... θεατές στο ίδιο άθλιο και υποκριτικό έργο!

«Μα δεν υπάρχει ένα υπεύθυνος;» φωνάζουν όλοι σοκαρισμένοι, εκνευριστικά επαναλαμβάνοντας τα ίδια και τα ίδια. Καταδικάζουν τα επεισόδια και δηλώνουν ότι πρέπει να ξεκινήσει μια "πραγματική συζήτηση", να μπει βρε αδερφέ... "το μαχαίρι στο κόκκαλο", να "ληφθούν μέτρα" (πάντα σε τρίτο πληθυντικό). Συζήτηση που επαναλαμβάνεται εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Και μην αρχίσουν τα ρομαντικά: "Παλιά βλέπαμε τους αγώνες δίπλα - δίπλα με τον αντίπαλο". Πόσο παλιά; Πότε; Το έχουμε πια ξεχάσει... 

Και ως συνήθως, μετά από σοβαρά επεισόδια, έχουμε στρογγυλά τραπέζια αρμοδίων, "επιτροπές", δεσμεύσεις κλπ. Και αφού ποτέ δεν υπάρχουν υπεύθυνοι, ποτέ δεν αλλάζει και τίποτα. Οι νόμοι - όσο κι αν αυστηροποιούνται - δεν εφαρμόζονται, οι δράστες προστατεύονται, ο καθένας κοιτάζει "φτηνά να τη γλιτώνει" και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Κούρασε το ρημάδι και έτσι έμειναν μόνοι με τους (ανεξέλεγκτους κατά περίπτωση) στρατούς στις εξέδρες. 

Μετά τα τελευταία επεισόδια στο ΟΑΚΑ, χαρακτηριστική είναι η ανακόινωση της –αρμοδιότερης όλων και "αυτοδιοίκητης" - ΕΠΟ. "Ήρθε η ώρα των αποφάσεων", μας ενημέρωσε! Για όλους τους άλλους… εκτός από την ίδια! Ίσως η ανακοίνωση της αστυνομίας να αντικατοπτρίζει εμφατικά την τραγική πραγματικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Και αφού όλοι οι παράγοντες που διοικούν το ποδόσφαιρο της επιρρίπτουν την ευθύνη για την κατάντια, ήρθε η ώρα να αποχωρήσει από τα γήπεδα. Ας αναλάβουν οι ίδιοι τη διεξαγωγή των αγώνων. Αν δεν μπορούν ας το κλείσουν το "μαγαζί". Ο ρόλος της αστυνομίας ξεκινάει και σταματάει αυστηρά έξω από το γήπεδο. Μέσα σε αυτό ας βρουν τρόπο. Ιδιωτικές εταιρείες είναι, "σπουδαίοι" παράγοντες και επιχειρηματίες είναι, ας προστατεύσουν το προϊόν τους. Εκτός κι αν οι "επενδυτές" δεν ενδιαφέρονται για την "επένδυσή" τους; Εκτός κι αν άλλες ήταν οι επιδιώξεις της εμπλοκής τους στο χώρο; Αν βολεύονται και ικανοποιούνται από την κατάσταση; 

Όσο για το θεσμικό πλαίσιο και τον αθλητικό νόμο... Όταν αυτός αυστηροποιείται οι ΠΑΕ και όλο το σύστημα που έχει στηθεί γύρω τους, από "κουκουλοφόρους" μέχρι "κονδυλοφόρους", διαμαρτύρονται για τις "άδικες φυλακίσεις" και τις "εξαντλητικές ποινές". Έφτασαν στο σημείο να τους πληρώνουν μέχρι και δικηγόρους και εγγυήσεις. Μόλις το πλαίσιο γίνεται πιο επιεικές, οι ίδιοι, στα πρώτα επεισόδια, θα κατηγορήσουν την Πολιτεία που δεν καταπολεμά τη βία. Άλλωστε και στην περίπτωση του ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός αντί να απολογηθεί για τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας που συστηματικά καταγράφονται (σημ: όπως καταγγέλλεται ούτε τα τυπικά στοιχεία δεν ζητούσαν για την έκδοση εισιτηρίων) κατηγορεί την αστυνομία για ελλιπή αστυνόμευση. Τραγέλαφος !

Για να τελειώνει η υποκρισία. Η Πολιτεία δεν έχει καμία υποχρέωση να συνομιλεί με παράγοντες που οι ίδιοι είναι ανίκανοι και απρόθυμοι να λειτουργήσουν με κανόνες και πλαίσιο, που δεν ενδιαφέρονται για το άθλημα και τις εταιρείες τους. Δεν χρειάζεται "να ανακαλύψουμε την Αμερική". Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και απλά: Οι παράγοντες παίρνουν την ευθύνη και οι χούλιγκανς παίρνουν το δρόμο για τη φυλακή... 

ΥΓ. Για τους συνδέσμους τα έχουμε ξαναπεί, πριν από λίγες ημέρες, από αυτήν εδώ τη στήλη

tvxs