Ποιος κερδίζει από τους απεργοσπάστες;

Τις δύο μέρες της απεργίας των δημοσιογράφων το κυρίαρχο θέμα της επικαιρότητας ήταν οι απεργοσπάστες. Παρότι οι διαρκείς απεργίες των τελευταίων ετών έχουν αδυνατίσει το μέτωπο και επικρίθηκαν, το πλαίσιο και η μορφή της κινητοποίησης την καθιστούν δικαιολογημένη.

Όσοι δεν απέργησαν ήρθαν στην επιφάνεια γιατί, για κάποιο ανεξήγητο λόγο, δεν αρκέστηκαν στην επιλογή τους που είναι προσωπική τους υπόθεση αλλά θέλησαν να αντιπαρατεθούν με όσους απεργούν. Μάλιστα φάνηκε αυτή η αντιπαράθεση να έχει αντικυβερνητικό τόνο.

Λάθος από κάθε άποψη καθώς το μέτωπο των δημοσιογράφων είναι διακομματικό, το μερίδιο της ευθύνης για την κατάσταση στον ΕΔΟΕΑΠ επιμερίζεται σε όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών ενώ τα μέλη των Ενώσεων γνωρίζουν από τη μέρα που ζητούν την εγγραφή τους, ότι οι απεργοσπάστες διαγράφονται.

Πιο πολύ όμως, το ζήτημα είναι ηθικό, καθώς το Ταμείο​ που​ διακυβεύεται, παρείχε μέχρι σήμερα γενναιόδωρα τις παροχές του σε όσους απεργούν αλλά και σε όσους δεν απεργούν και χλευάζουν αυτό τον αγώνα.

Στο τέλος της ημέρας, κινδυνεύει να χαθεί το πραγματικό μήνυμα της κινητοποίησης, που διαφέρει από αρκετές άλλες. Οι δημοσιογράφοι δεν απεργούν για να προασπίσουν κάποιο προνόμιο και έχουν τα λιγότερα σε όλη την Ε.Ε. Απεργούν για να ανατρέψουν το προκλητικό προνόμιο των Ελλήνων μιντιαρχών, μοναδικών εργοδοτών παγκοσμίως  ​που  δεν καταβάλλουν εισφορές για τους εργαζόμενους. 

TVXS