του Γιώργου Λακόπουλου
Προ ημερών αποκαλύψαμε την παρασκηνιακή δράση του επικοινωνιακού μηχανισμού του Κυριάκου Μητσοτάκη να υπαγορεύσει στα ΜΜΕ που επηρεάζει πώς θα προβάλλουν ως «μανιφέστο» την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη .
Ωστόσο αυτή η ομιλία αποδεικνύεται μπούμερανγκ, αν δει κανείς προσεκτικά την ουσία της και τη συνδυάσει με περίεργες προσωπικές παρεμβάσεις του σε υποθέσεις των τελευταίων ημερών -με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα την Ελντοράντο και την “Μπιτ”.
Τι δουλειά έχει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να παίρνει θέση υπέρ- αλλοδαπών- ιδιωτών σε μια διαμάχη τους με την ελληνική Πολιτεία- ή έστω με την ελληνική κυβέρνηση;
Προσοχή: δεν παρεμβαίνει για να προτείνει κάτι διαφορετικό ή για να ασκήσει κριτική στους κυβερνητικούς χειρισμούς- ή για να υπερασπιστεί το δημόσιο συμφέρον. Δεν καταθέτει στη Βουλή ένα διαφορετικό νομοθέτημα. Τοποθετείται με τη μια από τις δυο πλευρές. Προληπτική υποστήριξη! Ή αλλιώς: ενίσχυση των επιχειρημάτων του ιδιώτη -ακόμη και αν αυτός παραβιάζει την ελληνική και την κοινοτική νομοθεσία.
Αυτή η παρέμβαση προκύπτει ευθέως από τον πυρήνα των απόψεων που διατύπωσε στη Θεσσαλονίκη. Η ενδεχόμενη εφαρμογή τους θα έχει ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα: να διευρυνθούν οι κοινωνικές ανισότητες.
Με αυτές τις αντιλήψεις ο ιδρυτής της ΝΔ Κωνσταντίνος Καραμανλής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί … “κομμουνιστής” για τις ιδέες του “ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού” που επαγγέλθηκε . Η “διώκτηςτων επενδυτών”- στους οποίους ο ίδιος Καραμανλής, όπως ξέρουν οι παλαιότεροι, κατέβαζε και “καντήλια” ενίοτε- και πάντως δεν έκανε προσωπικές δηλώσεις υπέρ τους.
Αλλά και ο επόμενος Καραμανλής που ανανέωσε αυτές τις ιδέες και εδραίωσε τη ΝΔ ως κεντροδεξιό κόμμα, θα πρέπει να χαρακτηριστεί με βάση της θεωρίες του νεομητσοτακισμού ως “συνοδοιπόρος των αριστερών” .
Αν διαβάσει κανείς από τη σωστή οπτική γωνιά -από ό,τι θα προκύψει αν εφαρμοστούν δηλαδή όσα είπε ο πρόεδρος της ΝΔ – θα διακρίνει εύκολα ότι οι κοινωνικές ανισότητες και η διεύρυνσή τους θα ήταν επίσημη κυβερνητική πολιτική, αν ήταν Πρωθυπουργός. Με θεωρητικό υπόβαθρο μάλιστα: ο αγώνας για κοινωνική δικαιοσύνη όταν δεν είναι χίμαιρα, είναι… ολοκληρωτισμός…
Ωραίο “μανιφέστο”. Ακόμη και η κυρία Μιράντα Ξαφά, ή ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος θα ήταν αμήχανοι μπροστά στα κοινωνικά αποτελέσματα των ιδεών της σημερινής ΝΔ -αν είναι συλλογικές ιδέες του κόμματος και όχι θεωρίες μιας ηγετικής κάστας.
Όταν ο Κυριάκος προβάλλει την προθυμία του να διευκολύνει του “επενδυτές” -χωρίς να ξεκαθαρίζει με ποιο τρόπο και με πόσο σεβασμό στο ελληνικό νομικό σύστημα- ποιο άλλο μήνυμα τους στέλνει από την υπόσχεση ασυδοσίας – όπως σε μια σε τριτοκοσμική χώρα; Σε τι είδους επενδυτές απευθύνεται, αν όχι σε νέους Τομ Πάπας;
Τι άλλο από υπόσχεση υποταγής της ελληνικής Πολιτείας στις επιδιώξεις τους είναι όταν λέει ότι αν οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν χορηγούν μια άδεια θα …καθαρίζει ένας υφυπουργός -δηλαδή ένα πρόσωπο της επιλογής του;
Όταν περιγράφει- ή αναφέρει ευθέως- το κόστος που έχουν οι κοινωνικές υπηρεσίες που παρέχονται από το δημόσιο, προκρίνοντας ότι πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν και να εκχωρηθούν σε ιδιώτες αρμοδιότητες του κράτους, γιατί το επόμενο βήμα δεν θα είναι να συμπεράνει ότι τα σχολεία και τα νοσοκομεία είναι βάρος για τον κρατικό προϋπολογισμό και πρέπει να παραδοθούν εξ ολοκλήρου σε ιδιώτες για να “μειωθεί η φορολογία”;
Γιατί όσοι παθαίνουν καρκίνο από το κάπνισμα να μη πληρώνουν μόνοι τους τη θεραπεία αφού είναι επιλογή τους, όπως λέει και ο Τραμπ; Γιατί το κράτος πρέπει να πληρώνει για τη νοσηλεία όσων τραυματίζονται λόγω υπερβολικής ταχύτητας; Ας μην έτρεχαν…
Γιατί να μην αποσυρθεί το κράτος εντελώς από την εκπαίδευση ‘ώστε να μην επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός για όσους δεν είναι καλοί καλοί μαθητές, δεν θα πάνε ποτέ στο Χάρβαρντ και δεν θα γίνουν “άριστοι”; Για να κάνουν καταλήψεις -από τις οποίες μπορεί να ξεπεταχτεί κανένας καινούργιος Τσίπρας;
Γιατί πρέπει ένας επιχειρηματίας, δηλαδή ένας επενδυτής, να υποχρεώνεται από τον συνδικαλισμό να αναλαμβάνει υποχρεώσεις έναντι των εργαζομένων και να μην προσέρχονται ένας-‘ένας απέναντί του και να κανονίζουν μισθούς και ωράρια;
Γιατί τα συνδικάτα κάνουν “αντικοινωνικές” απεργίες που δεν βρίσκουν σύμφωνους τους “επενδυτές”; Δεν θα ήταν καλύτερα να καταργηθούν και οι εργαζόμενοι να ψηφίζουν με …λίστα όπως θα γίνει και με τους φοιτητικούς συλλόγους κατά την πρόταση Μητσοτάκη;
Από μια άποψη οι ιδέες Μητσοτάκη είναι πράγματι “μανιφέστο”. Μόνο που οδηγούν και στην αυτοκατάργησή του ως πολιτικού. Αν γίνουν αυτά που λέει, δεν χρειάζεται ούτε το κράτος, ούτε οι πολιτικοί- θα αναλάβουν οι επενδυτές
Αφού πιστεύει ότι κατ’ ανάγκην θα υπάρχουν ανισότητες, με τις απόψεις του τις διευρύνει -επικαλούμενος το “συμφέρον της κοινωνίας”. Έτσι όμως είναι σα να προτείνει ένα σύστημα που θα επιτρέπει εξ ίσου και στους φτωχούς και στους πλούσιους να κοιμούνται κάτω από τις γέφυρες, να ψάχνουν στα σκουπίδια κλπ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου