Ταξική μεροληψία

του Δημήτρη Τρίμη

Με 88.571 ευρώ μέση κατά κεφαλήν δαπάνη η Eurobank απαλλάχθηκε με τρίτο πρόγραμμα «εθελουσίας εξόδου» από ακόμη 700 υπαλλήλους της. Η τράπεζα ανακοίνωσε ότι με αυτή την κίνησή της θα «γλιτώνει» μισθούς 29 εκατ. ευρώ τον χρόνο.

Εδωσε δηλαδή μαζεμένα 62 εκατ. ευρώ που θα επιβαρύνουν τον ισολογισμό της, για να εξοικονομεί 29 κάθε χρόνο, τα επόμενα χρόνια -και όταν έρθει η ανάπτυξη του κύκλου των τραπεζικών εργασιών να προσλάβει άλλους πολύ φτηνότερους.

Την ίδια πολιτική -με αυξομειώσεις στα πακέτα των αποζημιώσεων αποχώρησης- εφαρμόζουν και οι άλλες τράπεζες για να απαλλαγούν από τους δικούς τους «υπεράριθμους» εργαζόμενους. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι προφανή:

πρώτον, γιατί οι πολίτες δεν μαθαίνουν από τα ΜΜΕ ότι αυτή η ελκυστική μορφή ήσυχης απόλυσης και «εξυγίανσης» των χρεοκοπημένων τραπεζών είναι απαίτηση των δανειστών με σχέδιο της Κομισιόν.

Δεύτερον, ότι η επιδότηση των απολύσεων στις τράπεζες πραγματοποιείται με τη συμβολή όλων μας, δηλαδή με τα λεφτά του Δημοσίου που δίνουμε για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των χρεοκοπημένων τραπεζών και, τρίτον, γιατί δεν χρηματοδοτούνται με ανάλογο τρόπο από το Δημόσιο οι «εξυγιάνσεις» και οι ομαδικές απολύσεις (επί επτά χρόνια) των πολλών χιλιάδων «υπεράριθμων», άλλων εργαζομένων, των άλλων κλάδων των υπηρεσιών, της βιομηχανίας του εμπορίου του Τύπου, κ.ο.κ. (λόγω κρίσης ή σπατάλης ή υπερεκμετάλλευσης);

Διότι είναι γνωστό ότι οι περισσότεροι απολυμένοι της κρίσης έμειναν στον δρόμο χωρίς αποζημιώσεις και με απλήρωτα δεδουλευμένα και μόνο ένα μικρό μέρος τους είχαν δικαίωμα κάποιου επιδόματος ανεργίας και κάποιου είδους ιατροφαρμακευτική κάλυψη από το ΙΚΑ και τα άλλα Ταμεία.

Τελικά, ενώ η κυβέρνηση κατηγορείται από τη Δεξιά για ταξική μεροληψία στην κοινωνική και οικονομική της πολιτική υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, η τρόικα της επιτρέπει να προστατεύει και να χρηματοδοτεί μόνο τους κεντρικούς πυλώνες λειτουργίας του συστήματος. Είναι δίκαιη αυτή πολιτική;

Και για να μην παρεξηγηθώ: είμαι αναφανδόν υπέρ της κατάργησης των αστρονομικών αμοιβών, είμαι υπέρ των μεγάλων αποζημιώσεων αποχώρησης των «υπεράριθμων», είμαι υπέρ της επέκτασης ενός αξιοπρεπούς επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους και κυρίως τάσσομαι με όσους απαιτούν να ανεβεί ο βασικός μισθός παντού και να υπογραφούν επιτέλους Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

  Με λίγα λόγια, είμαι οπαδός της ταξικής μεροληψίας υπέρ των φτωχότερων.

efsyn