Πατριωτισμός με ημερομηνία λήξεως

του Τάσου Παππά

«Η Συμφωνία των Πρεσπών έχει πολλά ελαττώματα, τα οποία όμως μπορεί να αμβλυνθούν» είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης απαντώντας σε ερώτηση στην κοινή συνέντευξη Τύπου με την καγκελάριο Μέρκελ. Καλώς τον κι ας καθυστέρησε. 

Σιγά σιγά ο πρωθυπουργός της χώρας υιοθετεί ρεαλιστικές θέσεις. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα πει κάποιος. Σωστό. Ωστόσο, δεν γίνεται να ξεχάσουμε τι προηγήθηκε (δεν έχουν περάσει και πολλοί μήνες), όσο κι αν το επιδιώκουν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της νέας (αλλά τόσο παλιάς) Δεξιάς, όσο κι αν το επιθυμούν οι κεντροαντιαριστεροί που, προκειμένου να πλήξουν την κυβερνώσα Αριστερά, έκαναν πως δεν έβλεπαν τις εθνικιστικές πιρουέτες της ηγεσίας της Ν.Δ., έκαναν πως δεν άκουγαν τις ακροδεξιές κορόνες των συνεργατών του αρχηγού της συντηρητικής παράταξης.

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που μόνο στολή μακεδονομάχου δεν είχε φορέσει την περίοδο που συζητιόταν στην Ελλάδα η Συμφωνία των Πρεσπών. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που δεν είχε βγάλει άχνα όταν πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματός του είχαν ξεσαλώσει στους δρόμους, στις πλατείες, στα καφενεία, στο Διαδίκτυο, αποκαλώντας τον Τσίπρα και τον Κοτζιά μειοδότες, ζητούσαν τα κεφάλια τους, κάνοντας λόγο για Ειδικά Δικαστήρια και εσχάτη προδοσία. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που άκουγε ατάραχος στη Βουλή τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά να παραχαράσσει την Ιστορία, να κατασκευάζει βολικούς μύθους για την περιοχή και να υποστηρίζει με πάθος ότι «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική». Είναι ο ίδιος άνθρωπος που δεν αποδοκίμασε ούτε για τα μάτια του κόσμου τους τραμπουκισμούς, τις απειλές και τους εκβιασμούς των ακροδεξιών ομάδων κατά βουλευτών.

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που δεν είχε κανένα πρόβλημα να πηγαίνουν οπαδοί του κόμματός του σε διαδηλώσεις όπου το κεντρικό σύνθημα ήταν «Στα όπλα, στα όπλα, να πάρουμε τα Σκόπια». Είναι ο ίδιος άνθρωπος που δεν θεώρησε σκόπιμο να επαναφέρει στην τάξη (και στη σοβαρότητα) τα κορυφαία στελέχη του κόμματός του που δήλωναν ότι ως υπουργοί σε κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν πρόκειται να αποκαλέσουν ποτέ τη γειτονική χώρα Βόρεια Μακεδονία. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που επέτρεψε να κυκλοφορούν από φίλιες δυνάμεις οι φήμες (είχε δώσει μάλιστα την εντύπωση ότι τις υιοθετούσε κι αυτός) ότι ο Τσίπρας πούλησε τη Μακεδονία στους δανειστές και πήρε για αντάλλαγμα τη μη μείωση των συντάξεων.

Είναι ο ίδιος άνθρωπος που με απύθμενη ευκολία καταγγέλλει τον προκάτοχό του για κωλοτούμπα επειδή υπέγραψε μνημόνιο -με τη διαφορά ότι ο Τσίπρας ζήτησε από τον ελληνικό λαό να εγκρίνει ή να αποδοκιμάσει την επιλογή του τον Σεπτέμβριο του 2015-, ενώ αυτός σφυρίζει αδιάφορα για τη δική του εξίσου θεαματική κωλοτούμπα. Η αποθέωση του φαρισαϊσμού από έναν πολιτικό που εγκαλούσε τους πολιτικούς αντιπάλους του για υποκρισία και υποσχόταν στους ψηφοφόρους ότι αυτός θα λέει αλήθειες και μόνον αλήθειες, όσο πικρές κι αν είναι, γιατί θέλει να οικοδομήσει μια σχέση εμπιστοσύνης με τους πολίτες.

Οφείλουμε να πούμε ότι ο κ. Μητσοτάκης μπορεί στο εσωτερικό της χώρας να εμφανιζόταν ως διαπρύσιος κήρυκας της ελληνικότητας της όλης Μακεδονίας, όμως στις επαφές που είχε στο εξωτερικό με ηγέτες αδελφών κομμάτων τούς έλεγε να μην παίρνουν τοις μετρητοίς όσα διακινεί για τη Συμφωνία των Πρεσπών, αναφέροντας πως το κάνει για να μη δώσει χώρο στην Ακρα Δεξιά, κι όταν έρθει στα πράγματα θα σεβαστεί απολύτως τη συμφωνία. Τώρα είναι υποχρεωμένος να διαχειριστεί τον βροντώδη οπορτουνισμό του. Πρέπει να πείσει την ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματός του, που εκπροσωπείται και στη Βουλή και στην κυβέρνηση, να μην κάνει κάτι που θα βλάψει τη συνοχή της παράταξης. Μάλλον στην παρούσα φάση δεν θα δυσκολευτεί, γιατί για τα μέλη αυτής της φράξιας αυτό που προέχει είναι η παραμονή στην εξουσία.

Αργότερα και αν υπάρξουν προβλήματα σε άλλα μέτωπα, δεν αποκλείεται να ξυπνήσουν από τον νήδυμο ύπνο τους οι ακροδεξιοί της Ν.Δ. και να βγάλουν στην επιφάνεια τον υπερπατριώτη που φωλιάζει μέσα τους. Πρέπει να πείσει ειδικά τον Αντ. Σαμαρά να μη σκεφτεί να προχωρήσει σε απονενοημένο διάβημα (όπως το 1993). Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Για τον πρώην πρωθυπουργό, το «μακεδονικό ζήτημα» είναι μείζονος σημασίας. Εριξε μια κυβέρνηση, έστησε ένα μονοθεματικό κόμμα και επιμένει στις ίδιες θέσεις. Κι αυτός όμως έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι η αδιαλλαξία του είναι προσχηματική. Αν κερδίσει ό,τι επιθυμεί, δεν θα διστάσει να αλλάξει τροπάριο. Το θέμα είναι τι θέλει ο κ. Σαμαράς και τι μπορεί να του δώσει ο κ. Μητσοτάκης. Θα ζοριστεί όμως ο κ. Μητσοτάκης να πείσει τους μακεδονομάχους. Τους παραμύθιασε για να τον ψηφίσουν και τώρα τους πουλάει χωρίς έλεος. Για να δούμε πώς θα τον υποδεχτούν στη ΔΕΘ σε λίγες μέρες. Θα καταπιούν αμάσητη την κοροϊδία; Ο πατριωτισμός τους έχει ημερομηνία λήξεως;

EFSYN