Η αστική ευγένεια των συντηρητικών

Η συντηρητική παράταξη συμπεριφέρεται σαν τον παλιό μετεμφυλιακό χωροφύλακα.

του Πάνου Σκουρολιάκου

Εδώ και πενήντα περίπου χρόνια, η συντηρητική παράταξη στη χώρα μας, επιχείρησε ένα πρόγραμμα πολιτικού λίφτινγκ, ως προς το πρόσωπο και την συμπεριφορά της. Έβγαινε ο τόπος από μια δικτατορία την οποία είχαν εγκαθιδρύσει και στη συνέχεια στηρίξει πρόσωπα προερχόμενα από τον ευρύτερο συντηρητικό χώρο. Κατά το πριν την χούντα διάστημα, η ίδια παράταξη, χρεώνεται την βία και νοθεία, δολοφονίες (Λαμπράκης, Πέτρουλας Τσαρουχάς) και τον τρόμο του χωροφύλακα. Αν πάμε λίγο πιο πίσω συναντάμε την μετεμφυλιακή εποχή με το ανελεύθερο και εκδικητικό για τους ηττημένους κράτους της νικήτριας δεξιάς παράταξης.

Με αρχιτέκτονα λοιπόν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, η παράταξη αυτή μπήκε σε κάποια πλαίσια που έδειχναν ότι μεταβάλλεται σε σύγχρονο δημοκρατικό πολιτικό σώμα. Ο χωροφύλακας ήταν πιο διακριτικός. Το κόμμα της ΝΔ απέκτησε μια κάποια οργάνωση και λειτουργούσε βάσει κάποιων καταστατικών διαδικασιών, με αποφασιστική, την γνώμη του αρχηγού βέβαια. Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία εξομάλυνε ακόμα περισσότερο την λειτουργία της πολιτικής ζωής και σωστά ενεργώντας η ΝΔ δεν έκανε βήματα πίσω, αλλά προσπάθησε να συντονισθεί με τις ανάγκες του καιρού όσον αφορά τις δημοκρατικές διαδικασίες στον ευρύτερο πολιτικό χώρο, αλλά και εκείνες που είχαν να κάνουν με την εσωκομματική της λειτουργία. Η λαϊκή δεξιά ήταν κυρίαρχη εντός της ΝΔ και όσον αφορά τις βασικές δημοκρατικές λειτουργίες, απολάμβανε της αποδοχής μεγάλου μέρους του πολιτών αλλά και αρκετών πολιτικών της αντιπάλων.
Έως ότου η κρίση την οποία προκάλεσαν οι παρενέργειες ενός πολιτικού συστήματος (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και συνεργάτες), με σπατάλες, αναξιοκρατία, διαφθορά και διαπλοκή, ανέτρεψε το σκηνικό. Τα ηνία της συντηρητικής παράταξης αναλαμβάνει ο Α. Σαμαράς, πολιτικός με έντονες εθνικιστικές απόψεις. Ταυτόχρονα σχεδόν, εμφανίζεται ακόμα δεξιότερα της δεξιάς, ένα ναζιστικό, ρατσιστικό πολιτικό μόρφωμα, που αντλεί ψηφοφόρους κυρίως από την συντηρητική δεξαμενή, αλλά και από άλλα πολιτικοκοινωνικά πεδία. Με νέο αρχηγό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η ΝΔ αντί να κάνει ευδιάκριτη τη διαφορά της κινούμενη προς τον δημοκρατικό χώρο, καταναλώνεται να κυνηγά την ακροδεξιά της ακροδεξιάς προσπαθώντας να επαναφέρει ψήφους στην κάλπη της. Αλλοίμονο όμως. Αν κάποιος σκύβει στο πηγάδι του λαϊκισμού, κινδυνεύει να πέσει μέσα. Ο νέος αρχηγός άλλωστε είναι δέσμιος και μαριονέτα του ακροδεξιού ηγετικού πυρήνα του κόμματος του. 

Έτσι λοιπόν, η συντηρητική παράταξη, μετά από μισόν αιώνα προσπάθειας καλλωπίσματος, επανέρχεται σε συμπεριφορές που γνωρίζει πολύ καλά από το παρελθόν και τις οποίες είχε επιμελώς κρύψει όλο αυτό το διάστημα.

Αμήχανη μπρος το καινούριο που προτείνει η αριστερά μέσω του ΣΥΡΙΖΑ, εγκαταλείπει το πεδίο της πολιτικής. Χρησιμοποιεί τις ύβρεις σε ανώτατο επίπεδο χωρίς ίχνος σοβαρότητας. Αρκεί να ανατρέξει κάποιος σε μια οποιαδήποτε ομιλία του κ. Μητσοτάκη και θα αλιεύσει πλήθος «κοσμητικών» επιθέτων για τον κ. Τσίπρα. Είναι εύκολο να ανακαλύψει κανείς σε εφημερίδες, κανάλια και ιστοσελίδες που στηρίζουν την ΝΔ άπειρα fake news, που παράγονται καθημερινά. Που διαψεύδονται καθημερινά και που επανέρχονται με την πρώτη ευκαιρία και χωρίς ίχνος ντροπής. Αν παρακολουθήσει κανείς τον δημόσιο λόγο και συμπεριφορά του πολιτικού προσωπικού της ΝΔ, θα διαπιστώσει πως σαν καλοκουρδισμένα στρατιωτάκια, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, έχουν ευθυγραμμισθεί με αυτήν την κατεύθυνση παραγωγής ύβρεων, λάσπης και ψευδών ειδήσεων. Πολιτικοί άνδρες και γυναίκες που ποτέ στο παρελθόν δεν είχαν παρουσιάσει τέτοιο προφίλ δύσκολα σήμερα αναγνωρίζονται. Πείσθηκαν άραγε, ή κάποιοι από αυτούς τελικά ήταν πάντα αυτό που παρουσιάζουν τώρα;

Εν κατακλείδι. Η συντηρητική παράταξη, η Δεξιά, απέβαλε όλες τις μάσκες της παλιάς καλής αστικής ευγένειας και απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρεται σαν τον παλιό μετεμφυλιακό χωροφύλακα. Μόνο που ο σύγχρονος πολιτικός αγώνας, απαιτεί σύγχρονα πολιτικά εργαλεία, τα οποία δυστυχώς, η Νέα Δημοκρατία δεν διαθέτει.

Της ευχόμαστε λοιπόν, καλή επιστροφή στην πολιτική. Με επιχειρήματα, αλήθεια και πολιτική γενναιότητα.

insider