του Γιώργου Κυρίτση
Τρεις εβδομάδες μετά το δολοφονικό λιντσάρισμα εις βάρος του Ζακ Κωστόπουλου, δεκάδες βίντεο και μαρτυρίες αυτοπτών έχουν δείξει, πέραν λογικής αμφιβολίας, τι έγινε και τι δεν έγινε. Δεν έγινε ληστεία, έγινε δολοφονία. Όλοι είδαμε πολίτες και αστυνομικούς να κλωτσούν έναν άνθρωπο αναίσθητο, πεσμένο στο έδαφος, και μετά ο ίδιος άνθρωπος να μεταφέρεται νεκρός με χειροπέδες στο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.
Είδαμε ένα «μαχαίρι - φάντασμα» στα χέρια ενός αστυνομικού και μετά ως πειστήριο ληστείας, που όμως -ω του θαύματος- δεν είχε τα δαχτυλικά αποτυπώματα του «ληστή». Είδαμε μετά τον έναν από τους υπόπτους να σκουπίζει σαν κύριος τον τόπο του εγκλήματος χωρίς να έχει περάσει από εκεί η σήμανση και χωρίς να έχει αποκλειστεί με κορδέλες ο τόπος του εγκλήματος. Είδαμε κοντολογίς να παραβιάζεται ο μισός Ποινικός Κώδικας στην προσπάθεια να φορτωθεί στον νεκρό ο υπόλοιπος μισός. Ακούσαμε τον συνδικαλιστικό εκπρόσωπο των αστυνομικών να δηλώνει αυτάρεσκα ότι η βαρβαρότητα που είδαμε είναι η συνήθης και νόμιμη αστυνομική διαδικασία «κι αν μας αρέσει».
Μ' αυτά και μ' αυτά πέρασαν τρεις εβδομάδες χωρίς μέχρι τώρα να έχουν απαγγελθεί κατηγορίες καθώς, όπως φαίνεται, οι αρχές ερευνούν μια υπόθεση απόπειρας ληστείας που δεν έγινε, αντί για μια δολοφονία που έγινε μέρα μεσημέρι, εν μέση οδώ. Και φυσικά είδαμε για μία ακόμη φορά τα παπαγαλάκια του αστυνομικού ρεπορτάζ και τα κανάλια να προσπαθούν με κάθε τρόπο να βγάλουν λάδι τους πάντες εκτός από τον νεκρό. Θυμόμαστε τον Κύπριο φοιτητή με τη ζαρντινιέρα στη Θεσσαλονίκη, θυμόμαστε την αλλοίωση του βίντεο της δολοφονίας Γρηγορόπουλου. Στο μεταξύ, από την εξαιρετική τεχνική έκθεση οπτικοακουστικού υλικού του ερευνητικού κέντρου Forensic Architecture διαπιστώσαμε ότι και στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα τα πράγματα δεν έγιναν όπως ισχυρίζονται οι αστυνομικοί και ότι ο Ρουπακιάς μαχαίρωσε τον Παύλο Φύσσα με την αστυνομία πρακτικά παρούσα.
Γενικώς οι άνθρωποι ξεχνούν τα γεγονότα, τα αφήνουν πίσω τους, τα παραδίδουν στη λήθη, συχνά μάλιστα κατάλληλα συσκευασμένα από τα ΜΜΕ εις τρόπον ώστε να είναι όλα τακτοποιημένα, να μην υπάρχουν ενοχλητικές ακίδες που θα υπενθυμίζουν τις εκκρεμότητες. Και έτσι, σιγά - σιγά και διά της διολισθήσεως, επέρχεται και το κουκούλωμα. Πόσες και πόσες υποθέσεις δεν έχουν πάει έτσι άδοξα. Πόσοι φτωχοδιάβολοι δεν έχουν πάει άκλαυτοι. Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, με το ενδιαφέρον που προκάλεσε λόγω της αγριότητας με την οποία έγινε, λόγω του γεγονότος ότι το θύμα ήταν «επώνυμο» και λόγω της πληθώρας οπτικού υλικού και μαρτυριών που βρίσκονται στη διάθεση των αρχών, μπορούμε να ελπίζουμε ότι δεν θα καταλήξει αρχειοθετημένη σε κάποιον παρατημένο φοριαμό. Και αν χρειάζεται, θα το συντηρήσουμε στην επικαιρότητα μέχρι να πάρουμε απαντήσεις.
αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου