«Να πάει εις τον διάβολον η χώρα»

του Πέτρου Κατσάκου

Φυσικά και κάποια κονδύλια του ΥΠΕΞ δεν επιτρέπεται να πηγαίνουν σε ΜΜΕ της αλλοδαπής την ώρα που υπάρχουν Έλληνες δημοσιογράφοι που στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ έχουν χάσει τρία γραφεία Τύπου και μια αργομισθία έκαστος.

Φυσικά και δεν επιτρέπεται να κάνει επικοινωνιακό λόμπινγκ η ελληνική διπλωματία σε γειτονικές χώρες την ώρα που τόσα εγχώρια site, free press και δημοσιογραφικά παραμάγαζα έχουν μείνει στεγνά από τις χρυσές χορηγίες του παλιού καλού καιρού. Ακόμη πιο φυσικό είναι να γίνονται χαρτοπόλεμος τέτοιου είδους ευαίσθητες πληροφορίες από, υποτίθεται υπεύθυνους πολιτικούς που, αντί να ενημερώσουν τον αρχηγό τους σε περίπτωση που εντόπισαν κάτι ύποπτο στις απόρρητες δαπάνες του ΥΠΕΞ, πάνε και τα δίνουν όλα χαρτί και καλαμάρι στον πρώτο δημοσιογράφο που θα τους πάρει τηλέφωνο.

Και φυσικά, δεν φταίει ο δημοσιογράφος, όπως φυσικά δεν φταίει και η ιστοσελίδα που δημοσιεύει όσα δεν θα δημοσίευε αν τα απόρρητα κονδύλια αφορούσαν τις χρυσές εποχές του ΚΕΕΛΠΝΟ, αλλά τέλος πάντων. Έτσι κι αλλιώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση η ευθύνη δεν βαραίνει τον Τύπο, αλλά αυτό τον ανεύθυνο και επικίνδυνο τύπο που, είτε από ανοησία είτε για να παίξει το μικροπολιτικό παιχνίδι της παράταξής του, έβγαλε στη φόρα κάποια δήθεν απόρρητα κονδύλια αδιαφορώντας για τα προβλήματα που ενδεχομένως θα δημιουργήσει στην εξωτερική πολιτική της χώρας.

Είναι προφανές ότι στο πέρασμα του χρόνου οι μνήμες εξασθενούν και για ορισμένους μάλιστα η εξασθένηση είναι τόσο προκλητικά επιλεκτική όταν κάνουν πως δεν θυμούνται την ιστορική φράση που κάποτε έλεγε πως “η Πολιτική Άνοιξη χτίστηκε πάνω σε... μυστικά κονδύλια”. Μια φράση νεοδημοκρατών βουλευτών που για χρόνια στοίχειωνε αυτούς που σήμερα πάσχουν από πολιτική αμνησία και φτηνή λογοδιάρροια στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν εντυπώσεις γύρω από θέματα για τα οποία η παράταξή τους έχει όσο δεν παίρνει λερωμένη τη φωλιά της.

Και τελικά, είχε δίκιο ο Ευκλείδης Τσακαλώτος όταν, σε άλλο χώρο και για άλλο λόγο, τους έλεγε προχθές ότι φιλοσοφία της Δεξιάς παραμένει το “να πάει εις τον διάβολον η χώρα” αρκεί να βγει στην εξουσία. Στον διάβολο και η χώρα, και η εξωτερική πολιτική, και η διπλωματία, και η στρατηγική με τους γείτονές της, αρκεί να ανέβουν στην εξουσία τα ορφανά του ΛΑΟΣ και τα απολειφάδια της Πολιτικής Άνοιξης.

αυγή