του Νίκου Μπίστη
Πρώτος μύθος: Ο Ζάεφ απέτυχε γιατί δεν συμμετείχε το 50% των ψηφοφόρων. Ο Ζάεφ πέτυχε μια καθαρή νίκη που θα την κεφαλαιοποιήσει στις βουλευτικές εκλογές που θα πραγματοποιηθούν στα τέλη Νοεμβρίου εάν δεν βρεθούν τώρα οι 11 επιπλέον βουλευτές για τη συνταγματική αναθεώρηση.
Το εθνικιστικό VMRO βρίσκεται σε κακή κατάσταση με μεγάλα εσωτερικά προβλήματα και δεν θα σωθεί με το λογιστικό τρικ της μετονομασίας του συνόλου της αποχής σε απόρριψη της Συμφωνίας. Με τους εκλογικούς καταλόγους του 2003, την παραδοσιακό χαμηλή συμμετοχή, σε συνδυασμό με την αναγκαία πλην δύσκολη (σχεδόν ετεροβαρή) συμφωνία την οποία υπέγραψε ο Ζάεφ ήταν γνωστό ότι με δεδομένη την αποχή των εθνικιστών ήταν αδύνατο η συμμετοχή να φτάσει στο 50%.
Δεύτερος: Δεν υπάρχει χρόνος για την κύρωση της Συμφωνίας. Υπάρχει εφόσον οι εκλογές γίνουν τέλη Νοεμβρίου και προφανώς εφόσον ο Ζάεφ συγκεντρώσει τα απαιτούμενα 2/3 για τη συνταγματική αναθεώρηση. Τότε σύσσωμη η διεθνής κοινότητα θα δώσει την απαιτούμενη μικρή παράταση για την υλοποίηση της Συμφωνίας.
Τρίτος: Η πολιτική του Τσίπρα στο «Μακεδονικό» απέτυχε. Αντιθέτως, μένοντας εξαρχής σταθερός στην άποψή του για «λύση τώρα» και αξιοποιώντας τις κραυγαλέες αντιφάσεις στην πολιτική της μείζονος και της ελάσσονος αντιπολίτευσης βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση ανεξαρτήτως εξελίξεως. Στο εσωτερικό δεν υπέστη την καθίζηση που προέβλεπαν διάφοροι λόγω της απόφασής του να προχωρήσει στη Συμφωνία.
Στο εξωτερικό σε μια στιγμή που η διεθνής κοινότητα και o OHE αναζητούν απεγνωσμένα συναινετικές διαδικασίες σε ακανθώδη θέματα, προσφέρει μαζί με τον Ζάεφ ένα παράδειγμα επίλυσης μιας χρονίζουσας διαφοράς. Αν η πρόοδος ανακοπεί από εξελίξεις στη γείτονα, δεν έχει αυτός την ευθύνη. Αν, όπως πιστεύω, προχωρήσει, θα έχει μια μεγάλη ευκαιρία να αποδείξει ότι αγνοώντας το όποιο πολιτικό κόστος -σε κάθε περίπτωση πολύ μικρότερο από αυτό που υπολογίζουν οι αντίπαλοι του- προχωρά σε μια εθνικά συμφέρουσα λύση.
Αν μάλιστα ο σχεδιασμός του ήταν εξαρχής να προχωρήσει σε τριπλές εκλογές τον Μάιο σπρώχνοντας την ψήφιση της Συμφωνίας από τη Βουλή άρα και το διαζύγιο με τον Καμμένο τον Μάρτιο, η μικρή καθυστέρηση από τις διαδικασίες στην ΠΓΔΜ τον εξυπηρετεί απολύτως.
Τέταρτος: Απεδείχθη ότι είναι μια Συμφωνία την οποία αποδοκιμάζουν και οι δύο λαοί. Αυτό που απεδείχθη είναι αυτό που ξέραμε: ότι είναι μια Συμφωνία που την πολεμούν λυσσαλέα οι εθνικιστές και από τις δύο πλευρές εμφανιζόμενοι στις χώρες τους με τη λεοντή του πατριώτη, παρασύροντας προσωρινά και καλοπροαίρετους πολίτες.
Θυμηθείτε τα γιγαντιαία συλλαλητήρια για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, το λάβαρο της Αγίας Λαύρας, τα τρία εκατομμύρια πραγματικές ή υποθετικές υπογραφές, τον θανατηφόρο συνδυασμό εθνικισμού, λαϊκισμού και θρησκευτικού φονταμενταλισμού.
Κοιτάξτε σήμερα τις ταυτότητές σας, θυμηθείτε τι έλεγαν και γελάστε με την ψυχή σας. Το ίδιο θα συμβεί αν προχωρήσει η Συμφωνία. ΓΓ αυτό και η άτυπη, πλην προφανής, σύμπτωση απόψεων των εθνικιστών και λαϊκιστών και στις δύο πλευρές.
Πέμπτος: Απεδείχθη ότι η Συμφωνία βλάπτει τα ελληνικά συμφέροντα. Αυτή η διαπίστωση παραβιάζει κάθε κανόνα λογικής αλλά αποτελεί πάγια θέση των διαφωνούντων με τη Συμφωνία και κατά συνέπεια... έπρεπε να προκύπτει από το δημοψήφισμα.
Αντιθέτως η Συμφωνία -αναγκαία και απαραίτητη όχι μόνο για τις χώρες μας αλλά και για την πορεία των Δυτικών Βαλκανίων- απαιτεί δύσκολες επιλογές για τη γείτονα η οποία πρέπει να αλλάξει όνομα και Σύνταγμα. Μόνο όσοι νομίζουν ότι το «μακεδονικό» ζήτημα δημιουργήθηκε από τον Τίτο και αγνοούν το ιστορικό του βάθος μπορεί να θεωρούν εύκολη τη διαδικασία που επιβάλλει η Συμφωνία.
Ένα μικρό άλλο κρίσιμο ποσοστό της αποχής στη γείτονα αντανακλά τη δυσφορία ή την αμηχανία Σλαβομακεδόνων, οι οποίοι δεν συμμερίζονται μεν τις ακρότητες των εθνικιστών του VMRO, αλλά θεωρούν υπερβολικές τις απαιτήσεις της Συμφωνίας στο θέμα της ταυτότητάς τους.
Έκτος: Ο χρόνος δεν μας πιέζει. Το βασικό είναι να πέσει ο ΣΥΡ1ΖΑ και μετά βλέπουμε. Μια κυβέρνηση της ΝΔ θα ξεκινήσει διαπραγματεύσεις από μηδενική βάση και θα πετύχει καλύτερη Συμφωνία. Είναι ο μύθος των μύθων που τρέφει τους υπόλοιπους.
Και είναι τεράστια η ευθύνη όσων σε όλο το πολιτικό φάσμα ξέρουν ότι καλύτερη Συμφωνία για τα ελληνικά συμφέροντα δεν μπορεί να υπάρξει - αν κάτι απέδειξε το δημοψήφισμα είναι ακριβώς αυτό αλλά στον βωμό του πάθους τους κατά του ΣΥΡ1ΖΑ είτε σιωπούν είτε μεταβάλλουν στάση και ζητάνε χρόνο, να μη βιαστούμε, να δούμε πρώτα τις εξελίξεις και άλλα ακατανόητα.
Ειδικά για το «Μακεδονικό», είναι δεδομένο ότι όλοι στη διεθνή κοινότητα με εξαίρεση τη Ρωσία και την Τουρκία επείγονται να δοθεί λύση σε μια ακατανόητη εκκρεμότητα και να ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη της γείτονος στην EE και στο NATO, εξέλιξη η οποία συμπίπτει και με τα δικά μας συμφέροντα στην περιοχή.
εθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου