Οι αθλιότητες, από αυτούς που ευαγγελίζονται, ότι είναι ηθική τους υποχρέωση να φυλούν τις «Θερμοπύλες» της ενημέρωσης, δεν έχουν τελειωμό

του Ευάγγελου Κωνσταντέλου

Ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές του σύγχρονου ελληνικού πνεύματος, ο Κ. Π. Καβάφης, χειριζόμενος το ιστορικό της μάχης των Θερμοπυλών, συνέθεσε το γνωστό ποίημα «Θερμοπύλες», για να δώσει τα δικά του μηνύματα αναφορικά με την ανιδιοτελή και ανθρωπιστική εκτέλεση του χρέους και την αυτοθυσία. Οι «Θερμοπύλες» του Καβάφη είναι ένα ποίημα έπαινος, για όσους θέτουν στη ζωή τους σπουδαίους και μεγάλους στόχους, σημαντικούς σκοπούς και τους υπερασπίζονται μέχρι τέλους. Είναι ένας αγώνας για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια για κάθε άνθρωπο. Είναι ένα ιδανικό, που δεν εξαντλείται στην αυταπάρνηση, στην επίτευξη ή στην διασφάλισή του, αλλά στην εντιμότητα, την ευσπλαχνία και τη δικαιοσύνη προς τους άλλους.

Ο Καβάφης όμως κάνει μια διάκριση. Αναφέρει, πως εκτός από τους αφοσιωμένους υπερασπιστές ανεξαρτήτως «Θερμοπυλών», υπάρχουν και εκείνοι, οι οποίοι υπερασπίζονται τις ιδεολογίες τους, τις οποίες έχουν αναγάγει στον πραγματικό και απόλυτο σκοπό της ζωής τους με φανατισμό αλλά και με αντικοινωνικό τρόπο. Μια τέτοια διάκριση έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς στερεί από κάθε φανατικό και αντικοινωνικό ον την ηθική δικαίωση οποιασδήποτε πράξης υστεροβουλίας, αδικίας, αδιαφορίας και απανθρωπιάς. Η μεγαλειώδης σύνθεση του ποιήματος θα ολοκληρωθεί αποδίδοντας τιμές σε εκείνους, οι οποίοι παραμένουν ακλόνητοι στην εκτέλεση του χρέους, ακόμη και αν επίκειται η προδοσία στον αγώνα τους … από τους διαχρονικούς «Εφιάλτες» των λαών.

Οι αθλιότητες, από αυτούς που ευαγγελίζονται, ότι είναι ηθική τους υποχρέωση να φυλούν τις «Θερμοπύλες» της ενημέρωσης, δεν έχουν τελειωμό. Τελευταίο περιστατικό, που δεν έριξε κανέναν από τα σύννεφα, είναι η κόντρα που ξέσπασε ανάμεσα στον ιδιοκτήτη του ΣΚΑΙ, Γιάννη Αλαφούζο, και τον εκδότη της εφημερίδας Real, Νίκο Χατζηνικολάου, με αφορμή την κατάθεση του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γιάννη Αγγελή για τη Novartis. Ο Χατζηνικολάου είχε δείξει μια ενοχική στάση, ήδη από τη συνέντευξη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ANT1, με τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Κώστα Ζαχαριάδη (06/02/2018). Ήταν η εποχή που το σκάνδαλο Novartis … ήταν σκευωρία.

Η κοινωνία είδε δύο ισχυρούς στο χώρο των media, να μαλώνουν για το ποιος πήρε πόσα, την εποχή που βλέπαμε πολίτες να αποκλείονται από το ΕΣΥ, ανθρώπους να τρώνε από τα συσσίτια ή από τα σκουπίδια, να κόβονται μισθοί και συντάξεις, η ανεργία να έχει διαλύσει τη δημιουργικότητα των νέων, στέλνοντάς τους μαζικά στο εξωτερικό. Όλα αυτά την εποχή που η λαίλαπα των μνημονίων είχε βυθίσει την κοινωνία στην απόγνωση και την ανέχεια. Αυτοί οι επιχειρηματίες, με έμμεσο ή άμεσο τρόπο, μας ενημέρωσαν και μας επιβεβαίωσαν πριν λίγες μέρες, ότι ήταν μέρος του προβλήματος και ότι δεν έκαναν το χρέος τους στην κοινωνία. Μάλιστα αυτό δεν το αποκάλυψε καμία έρευνα, κανένας εισαγγελέας, ανακριτής, δημοσιογράφος ή πολιτικός, αλλά το αποκάλυψε η αλαζονεία και η αναισχυντία τους. Κανένα σύστημα δεν θα ενοχλούσε ούτε τον Χατζηνικολάου ούτε τον Αλαφούζο, καθότι οι ίδιοι είναι μέρος του συστήματος, που διευκόλυνε με το αζημίωτο βέβαια, όπως μας πληροφόρησαν, την υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας.

Τα κανάλια δεν ασχολήθηκαν σχεδόν καθόλου με αυτό, ούτε σχολιάστηκε επαρκώς από κάποιο πολιτικό ή αναλύθηκε από κάποιο δημοσιογράφο. Αυτό ακούστηκε, διαβάστηκε, κοινοποιήθηκε και έγινε θέμα κριτικής και διαλόγου από τον μόνο επαρκή φορέα στην Ελλάδα … το internet και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο λαός είναι σήμερα αυτός που κάνει κριτική και τις περισσότερες φορές δρομολογεί τις εξελίξεις. Αν δεν υπήρχε το internet και οι αντιδράσεις των πολιτών, δεν θα υπήρχε καμία παραίτηση και ίσως όλοι πιστεύαμε, ότι όλοι οι «άριστοι» της ΝΔ έχουν σπουδάσει στο Harvard, στο Princeton, στο Yale και στο LSE και όχι ότι μετά βίας έχουν τελειώσει το Λύκειο. Αυτός ο κόσμος που αναρτά, κριτικάρει, μεταδίδει και χλευάζει είναι … η μόνη ουσιαστική αντιπολίτευση που έχουμε. Ο Σύριζα ακόμα προσπαθεί να βρει τον εαυτό του. Το ΚΚΕ περιμένει τον Σύριζα να βρει τον εαυτό του, για να αρχίσει πάλι την αντιπολίτευση. Και ό,τι υπόλοιπο υπάρχει στη Βουλή, πίνει τσάι στα gala της πρέσβειρας καλής θελήσεως.

Ο λαός βιώνοντας μια τέτοια κατάσταση, φαίνεται να μην εκπροσωπείται, καθώς η ανεπάρκεια όλων μέχρι πριν λίγο καιρό απλά είχε φέρει στην επιφάνεια όλα τα απόνερα της καταστροφής, που λειτουργούσαν σαν ρυπαντές της λογικής και της αισθητικής μας. Τώρα όμως η κατάσταση έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Τώρα οι τραμπούκοι του «κράτους» εισβάλουν δια τις βίας μέσα στα ίδια τα σπίτια του κόσμου. Ο κάθε «νοικοκυραίος», που θεώρησε ότι θα απαλλαγεί από τους Ερυθρούς Χμερ, τώρα νιώθει την ανάσα του νέο-χουντισμού στο σβέρκο του. Οι μέρες του άδακρυ πόνου, που προκαλούσε η νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά μέσω της τηλεόρασης και από απόσταση ασφαλείας, έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Τώρα η ακροδεξιά κυβέρνηση της Ελλάδας, απειλεί άμεσα τους πολίτες και εισβάλει στον ιδιωτικό τους χώρο δια της βία. Γιατί η βία είναι το μόνο που μπορούν να προσφέρουν όσοι ανδρώθηκαν στην ΕΠΕΝ και θεμελίωσαν αντιλήψεις τύπου Χρυσής Αυγής. Γιατί μπορεί η Χρυσή Αυγή για την κοινή γνώμη να παραμένει μια εγκληματική και νεοναζιστική οργάνωση, η «σοβαρή» όμως Χρυσή Αυγή είναι στην κυβέρνηση. Έτσι, προς το παρόν ο λαός δεν έχει κανέναν να εμπιστευτεί, που θα μπορούσε να κρατήσει «Θερμοπύλες», παρά μόνο … τον εαυτό του.

κουτι πανδωρας