Ύβρις: το ανήθικο πλεονέκτημα της Νέας Δημοκρατίας

του Κλέαρχου Τσαουσίδη

Ζούμε σε περίεργους, αλλά όχι πρωτόγνωρους καιρούς.

 Όσοι βιώσαμε τα χρόνια της προδικτατορικής Δεξιάς νιώθουμε την ανατριχίλα εκείνη που μας ηλέκτριζε όταν οι εθνικόφρονες ξεχύνονταν σε εκδηλώσεις των «μειοδοτών» ή των «αλητών» που είχαν διεισδύσει, παρά τα φίλτρα του συστήματος, στα πανεπιστήμια. Τα ζήσαμε, τα ξέρουμε, τα παλεύουμε.

Κάτι, όμως, μας ξεπέρασε: η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας στο απερχόμενο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης αρνήθηκε (πλην ενός) να ψηφίσει την πραγματοποίηση εκδήλωσης στη μνήμη του ποιητή Μάρκου Μέσκου. Ένα ξερό «όχι» από την παράταξη της οποίας ηγείται ο πρώην υπουργός της Ν.Δ. Σταύρος Καλαφάτης. Χωρίς αιτιολογία, έστω για τα μάτια του κόσμου. Τίποτα!

Και αντί να γίνει της τρελής, η κεντρώα παράταξη του κ. Μπουτάρη πήγε παρακάτω.

Μη δεν ήξεραν οι «γαλάζιοι» σύμβουλοι ποιος ήταν ο Μάρκος Μέσκος; Ήξεραν. Ή όφειλαν να ξέρουν. Τα θέματα ημερήσιας διάταξης τα έχουν μέρες πριν στον φάκελό τους.

Ήξεραν ότι ο Μέσκος ήταν αριστερός, τελευταίος (τιμητικά) το '15 στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Ήξεραν ότι ο Μέσκος ήταν Σλαβομακεδόνας. Μίλαγε δηλαδή αυτήν, την ανύπαρκτη για τους δεξιούς γλώσσα.

Δεν φτάνουν αυτά;

Αν ήταν μόνο αυτό το κρούσμα ασέβειας, αυτή η χυδαία ύβρις των εντεταλμένων της Ν.Δ. στο δημοτικό συμβούλιο, θα μπορούσε ένας καλόπιστος να πει: φασιστούπολη η Θεσσαλονίκη, τι περιμένεις;

Όμως τα ίδια γίνονται σε όλη την επικράτεια και μάλιστα με πρωτοπόρο όχι τον γνωστό Άδωνι ή τον τσεκουροφόρο Βορίδη, αλλά τον ίδιο τον αρχηγό. Που, θεωρώντας τους καλλιτέχνες του τραγουδιού ανόητους, τους μεταχειρίστηκε περίπου σαν κλαδική του κόμματός του. Αφού λοιπόν συναντήθηκε μαζί τους και τους άκουσε, έβγαλε ένα σποτάκι στο οποίο, αφού καταλογίζει στον ΣΥΡΙΖΑ όλα τα στραβά της ΑΕΠΙ τα τελευταία σαράντα χρόνια, υπόσχεται να τους δίνουν τα αφεντικά και κανένα φράγκο πού και πού έναντι πνευματικών δικαιωμάτων. Ε, όπως έγινε και με τους πωλητές της «Σχεδίας».

Η βροχή διαψεύσεων από κάποιους από τους καλλιτέχνες που φωτογραφήθηκαν στο πλάι του Κ. Μητσοτάκη και ή αφωνία άλλων παραξένεψε. Ένα είναι βέβαιο: οι αιρετοί εκπρόσωποι των ανθρώπων του τραγουδιού τον διέψευσαν και τον ξεφώνισαν. Ποιος λέει ψέματα; Τι λένε οι άλλοι τραγουδοποιοί που βγήκαν φωτογραφία με τον πρόεδρο;

Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας νομίζει ότι είναι ρεαλιστής. Ξέρει ότι το σποτ στο οποίο υπόσχεται ότι θα κάνει κάποια από αυτά που ήδη έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ τα είδαν αρκετοί στα κανάλια του (εννοώ του κ. Μαρινάκη), αλλά τη διάψευση των δημιουργών θα τη δει ένας στους δέκα. Οι άλλοι εννιά;

Φαντάζομαι ότι τέτοια θα του λένε και οι επικοινωνιολόγοι του. Όμως ποτέ δεν του πέρασε από το μυαλό ότι έχει υπεύθυνο στρατηγικού σχεδιασμού τον πρώην γραμματέα της ΚΝΕ, τον κ. Θεοδωρικάκο, που στην πορεία έκανε και «θητεία» στο ΠΑΣΟΚ, ενώ είχε μέχρι πρότινος ως υπεύθυνη Τύπου μια ορκισμένη «πράσινη», την κ. Σπυράκη;

Όλοι οι θεωρητικοί της Ν.Δ., από τον κομψό κ. Δένδια ώς τους χουντίσαντες κ. Γεωργιάδη και Βορίδη, επιχειρούν τα τελευταία τρία χρόνια να αποδείξουν ότι το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς είναι μύθος. Με επιχειρήματα που στηρίζονται σε «ειδήσεις» τις οποίες έβγαλαν από την κοιλιά τους κάτι κράχτες του ΣΚΑΪ ή του ΔΟΜ. Τα ίδια κάθε φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ απομακρύνει κάποιον/α πονηρό/ή που, μαθημένοι από το άρρωστο κλίμα δεκαετιών, ανακάλυψαν την αριστεροσύνη τους.

Αν δούμε το ανάποδο, πόσοι δηλαδή που δήλωναν αριστεροί έγιναν αίφνης κομμουνιστοφάγοι, θα τρομάξουμε. Εμείς, όχι οι δεξιοί «που δεν πα’ να ’ταν ο άλλος γραμματέας του Ρήγα ή της ΚΝΕ, τη δουλειά να έκαμνε». Μέχρι και «υπεραριστερούς» είδαμε σε στρατιωτικές σχολές κ.λπ.

Όμως, το ηθικό πλεονέκτημα των όσων μένουν αριστεροί, όσα κι αν τους προσφέρουν, δεν χτυπιέται. Η Δεξιά μόνο ένα -ανήθικο- πλεονέκτημα έχει: την ύβρι. Και δεν χάνει ευκαιρία να το επιδεικνύει...

αυγη