12ωρη εργασία: Ήταν άδικο και έγινε πράξη στην Αυστρία

Το καλοκαίρι του 1940, οι πρώτοι Πολωνοεβραίοι κρατούμενοι από το γκέτο της Βαρσοβίας, εισέρχονται στο μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί, κοντά στην κωμόπολη του Άουσβιτς. Η επιγραφή πάνω από την πύλη που θα περνούσαν εκατομμύρια Εβραίοι οδεύοντας προς το φρικτό θάνατο, έγραφε: "Arbeit macht frei"... η εργασία απελευθερώνει.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ταχτσίδης

Την ώρα που -και- σήμερα ασχολούμαστε με άλλη μία θλιβερή παράσταση του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην ελληνική Βουλή, ο "κολλητός" του προέδρου της ΝΔ, αυστριακός πρωθυπουργός, Σεμπάστιαν Κουρτς, μαζί με τους δικούς του, χρήσιμους, "Αδώνιδες" και "Βορίδηδες", καθιέρωνε με νόμο τη 12ωρη ημερήσια εργασία.

«Εσείς θα περάσετε στην ιστορία όχι μόνον ως προδότες των εργαζομένων, αλλά γιατί κάνετε την αδικία πρόγραμμα σας», δήλωσε, χαρακτηριστικά, ο σοσιαλιστής, αρχηγός της αντιπολίτευσης στην Αυστρία, Κρίστιαν Κερν.

Περίπου δυόμιση αιώνες μετά τη γαλλική επανάσταση, 132 χρόνια μετά την Πρωτομαγιά του Σικάγο και 50 ακριβώς χρόνια μετά το Μάη του 68, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιστρέφει εργασιακά στο μεσαίωνα. Όλοι οι διαχρονικά αιματηροί αγώνες για την κατάκτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χάνονται "σαν δάκρυα στη βροχή" της νεοφιλελεύθερης καταιγίδας.

Η αρχή βέβαια, δεν έγινε προχθές στην ιδιαίτερη πατρίδα του Αδόλφου Χίτλερ με το απάνθρωπο νομοθέτημα του Σεμπάστιαν Κουρτς. Με αργά και σταθερά βήματα από το 1989 και μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, ο… αυτορρυθμιζόμενος καπιταλισμός βγάζει τη μάσκα της ευημερίας και δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Μια δυστοπική ζούγκλα, όπου η επιβίωση ορίζεται με δαρβινικούς όρους και που του κέρδος μπαίνει στη ζυγαριά μαζί με τον άνθρωπο.

Η προσωπική ζωή και η στοιχειώδης αξιοπρέπεια είναι πολυτέλειες που πρέπει να θυσιαστούν. Προέχει η ανάπτυξη για το 1% που κατέχει το μισό παγκόσμιο πλούτο.

Oι Έλληνες «Κουρτς»

Το «εκρηκτικό» κοκτέιλ της οικονομικής και προσφυγικής κρίσης αποτέλεσε πανευρωπαϊκά το εφαλτήριο να αναδυθούν ακροδεξιόι και φασιστικοί σχηματισμοί, ανάχωμα στις προοδευτικές φωνές και χρήσιμοι σύμμαχοι των συντηρητικών, νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων, όπως καλή ώρα στην Αυστρία.

Ο αυστριακός πρωθυπουργός, δεν είναι απλά ομοϊδεάτης και ομόσταβλος του προέδρου της ΝΔ, στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Ο Σεμπάστιαν Κουρτς είναι προσωπικός φίλος του Κώστα Κυρανάκη, του ανθρώπου που, μαζί με άλλους (όπως ο Κ. Φρουζής της Novartis), βοήθησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να γίνει πρόεδρος στις αμφιλεγόμενες εσωκομματικές εκλογές, του 2016.

Ο πρόεδρος της ΝΔ, μάλιστα, θα ταξιδεύσει στη Βιέννη, στις 15 Ιουλίου, μετά από πρόσκληση του αυστριακού πρωθυπουργού. Εκεί, με αφορμή την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. από την Αυστρία, ο Κουρτς μαζί με άλλους συντηρητικούς ηγέτες, θα σχεδιάσουν τις στρατηγικές τους. Το timing της ψήφισης του νομοσχεδίου για τη νομιμοποίηση της 12ωρης εργασίας στην Αυστρία, δεν είναι τυχαίο και δίνει έναν πολύ σαφή τόνο για τα σχέδιά τους.  

Ο Σεμπάστιαν Κουρτς ξέρει πολύ καλά πως δε θα βρει πιο πρόθυμο σύμμαχο από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους συναγωνιστές του. Την ίδια μέρα άλλωστε που ψηφιζόταν το νομοσχέδιο-ντροπή στην Αυστρία, οι ευρωβουλευτές της ΝΔ και της νεοναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, ψήφιζαν στο ευρωκοινοβούλιο υπέρ της κατάργησης του οκταώρου εργασίας ημερησίως και του εβδομαδιαίου 48ώρου.

Άλλωστε δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από το περίφημο: «δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, κάτι τέτοιο είναι ενάντια στη φύση», που είχε δηλώσει χωρίς καμιά ηθική αναστολή ο πρόεδρος της ΝΔ.

Δεν είναι η πρώτη φορά φυσικά. Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της ΕΦΣΥΝ, όπου ο πρόεδρος της ΝΔ φέρεται να παρακάλεσε Μέρκελ και Σολτς να μην χαριστούν στον Τσίπρα και να κόψουν τις συντάξεις, μπορεί να προκάλεσε ένα αρχικό σοκ στην κοινωνία, αλλά δεν είναι και ότι δεν το περιμέναμε ή ότι δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι όντως ειπώθηκε.

Βλέπετε, η κρίση ήταν όντως ευκαιρία. Η χρυσή ευκαιρία να περάσουμε από την υποψία, στην βεβαιότητα πως οι νεοφιλελεύθεροι, τύπου Κυριάκου Μητσοτάκη και Σεμπάστιαν Κουρτς, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ακροδεξιοί μισάνθρωποι με καλές δημόσιες σχέσεις. Σοβαροί “χρυσαυγίτες της κοινής λογικής” που καμία απολύτως σχέση δεν έχουν με τα ανθρωπιστικά ιδεώδη του Διαφωτισμού που με τόση ευκολία -και χυδαιότητα- επικαλούνται.

Ήταν άδικο και στην Αυστρία έγινε πράξη. Η πρώτη πράξη.

koutipandoras