Ανάμεσα στους μύθους που συντηρούν ακροδεξιοί τύπου Γεωργιάδη- Βορίδη- Δ. Καμμένου ή Μπαλτάκου συγκαταλέγεται και η ιδεολογική ηγεμονία τής Αριστεράς μετά από τη μεταπολίτευση. Όλοι αυτοί, βλέπετε, είχαν γαλουχηθεί με μια Αριστερά των "ανταρτοσυμμοριτών", διωκόμενη στις φυλακές και στα ξερονήσια, με πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων και κοινωνικά και κρατικά απόβλητη. Το ότι η κατάσταση εξισορρόπησε μετά από το 1974 είναι μια εξέλιξη με την οποία δεν έχουν ακόμα συμβιβαστεί και γι' αυτό αναζητούν σκιάχτρα εκεί όπου δεν υπάρχουν...
Του Γιάννη Συμεωνίδη
Αν υπήρχε πράγματι τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες ηγεμονία τής Αριστεράς, σε αυτήν τη χώρα θα βασίλευαν η κοινωνική δικαιοσύνη και οι ίσες ευκαιρίες, οι εθνικιστές δεν θα απέτρεπαν την επίλυση των εθνικών μας θεμάτων κι ο εύκολος πλουτισμός δεν θα γινόταν η Σειρήνα που θα μας οδηγούσε στη χρεοκοπία. Αντιθέτως, τις τελευταίες τρεις δεκαετίες ευδοκιμεί το "φρούτο" των "Μακεδονομάχων", οι οποίοι αρνούνται οποιαδήποτε λύση με την ΠΓΔΜ και συνεπώς τη βαλκανική συνανάπτυξη γιατί για εκείνους οι ξένοι, ιδίως οι γείτονες, είναι μόνο εχθροί και δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουν σύμμαχοί μας...
Το κόμμα των Καμμένου- Μπαλτάκου προστίθεται στα υπόλοιπα ακροδεξιά κόμματα- Χρυσή Αυγή, ΑΝΕΛ, Ένωση Κεντρώων, Ελληνική Λύση, Νέα Δεξιά, ΛΑΟΣ. Κι αναρωτιέμαι τι κατάφερε ο Κ. Μητσοτάκης στο όνομα της μη διάσπασης της ΝΔ επιλέγοντας την ακραία θέση για το Μακεδονικό. Περιόρισε ή εξάπλωσε άραγε την ακροδεξιά στη χώρα; Μάλλον το δεύτερο με συνέπειες όχι μόνο εθνικές, αλλά και για τον ίδιο αφού μαζί με τους λεβέντηδες, τους βελόπουλους, τους κρανιδιώτες και τους καρατζαφέρηδες θα κονταροχτυπηθεί εν ονόματι της πατριδοκαπηλίας στα λασποτόπια τού εθνικισμού...
Πηγή: tripioevro.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου