Οι γκάφες και το «πολιτικό μεθύσι» του Κ. Μητσοτάκη

του Πέτρου Κατσάκου

Αυτή τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό του το καλύτερο βιογραφικό της χώρας κάνοντας την ιστορία με τον εξωγήινο να μοιάζει με ξεφτισμένο αστείο που κανέναν πια δεν συγκινεί ούτε για ένα με το ζόρι χαμόγελο. Αυτοανακηρύχθηκε επίτιμος δημότης ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε χωριό της Κρήτης χωρίς να το ξέρει ο Δήμαρχος, λέει η είδηση και δικαίως αναρωτιέται κανείς αν κάπως έτσι θα ανακηρυχθεί και πρωθυπουργός ένα πρωί του Αυγούστου χωρίς να το ξέρει ο λαός.

Όπως διαβάσαμε χθες στο cretapost.gr, σύμφωνα με την ανακοίνωση, ο πρόεδρος της Ν.Δ. θα ανακηρυσσόταν το απόγευμα επίτιμος δημότης του Οροπεδίου Λασιθίου χωρίς κάτι τέτοιο να έχει συζητηθεί, να έχει υπερψηφιστεί και αποφασιστεί ως είθισται, τουλάχιστον για τις περιπτώσεις των υπολοίπων πλην Κυριάκου Μητσοτάκη πολιτικών. Τόσο σίγουρο το είχαν εκεί στη Νέα Δημοκρατία πως με το που θα πάταγε το πόδι του στο Οροπέδιο ο αρχηγός, χαλί να τους πατήσει θα γίνονταν οι χωριανοί και μέχρι και τα κλειδιά των σπιτιών τους θα του έδιναν. Μόνο που τους χάλασε το πανηγύρι ο δήμαρχος με τη διάψευση στα τοπικά ΜΜΕ και έτρεχαν μετά στην Πειραιώς να αλλάξουν το δελτίο Τύπου αφαιρώντας τις τιμές, τις δάφνες και τις πικροδάφνες που οι κάτοικοι θα έστρωναν για να υποδεχτούν τον άνθρωπο που δεν το έχει σε τίποτα να αυτοανακηρυχθεί και πρωθυπουργός μέσα στο κατακαλόκαιρο αρκεί να μην προλάβει το ημερολόγιο να γράψει 21 Αυγούστου με τον ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση της χώρας. Αυτός είναι ο μεγάλος του καημός και χειρότερος σύμβουλος σε αυτές τις περιπτώσεις ο φόβος. Γιατί με τέτοιο σύμβουλο αναπόφευκτες και οι γκάφες, αναπόφευκτες και οι γραφικότητες με τις «αξούριστες» διαρροές στα φιλικά ΜΜΕ, αναπόφευκτα και τα στρατηγικά λάθη και τα ολισθήματα, γιατί, όπως έλεγε και ο Ανδρέας Λασκαράτος στο ποίημα «Πολιτικό μεθύσι»:

Θέλω να 'χω κι εξουσία, πέτε τήνε και μανία,
μα γι’ αυτήνε ξεψυχώ, θέλω να κυριαρχώ.
Τι τη θέλω τη ζωή αν δεν έχω επιρροή;
Τι την θέλω την Πατρίδα, χωρίς εξουσίας ελπίδα;
Να με δει εξουσιαστή η Πατρίδα, και ας χαθεί.
Λυτρωτή της να με κράξει, και, στο Διάολο, ας βουλιάξει.
Εμέ η δόξα μου να ζήσει, και το Έθνος ας ψοφήσει.

avgi