Στο ίδιο καζάνι βράζουν

του Τάσου Παππά

«Απευθυνόμαστε στους Ελληνες πατριώτες, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που αντιτίθενται στην παράδοση του ιερού ονόματος της Μακεδονίας. Απευθυνόμαστε σε αυτούς που δεν αποδέχονται τον εκφυλισμό της παιδείας και των πατροπαράδοτων αξιών, ηθών και εθίμων του ελληνικού λαού.

»Απευθυνόμαστε σε όσους επιθυμούν την αποκατάσταση του νόμου και της τάξης στην Χώρα, με αποφασιστική καταστολή της εγκληματικότητας. Απευθυνόμαστε σε όσους αποστρέφονται τις επιθέσεις κατά της Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας. Απευθυνόμαστε σε όσους δακρύζουν όταν ακούνε τον Εθνικό Υμνο και το “Μακεδονία ξακουστή”».

Αυτό ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα του κόμματος των Δ. Καμμένου, Τ. Μπαλτάκου. Εντάξει, δεν συνιστά ολοκληρωμένη πλατφόρμα –ας περιμένουμε λίγο γι’ αυτήν– αλλά μπορούμε να καταλάβουμε προς τα πού θα πάει το πράγμα. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός ή να παρακολουθεί από κοντά τις διεργασίες στο εσωτερικό της συντηρητικής παράταξης για να βγάλει συμπεράσματα. Οι άνθρωποι δεν πρωτοτυπούν. Προσπαθούν να κάνουν ό,τι και άλλοι παράγοντες του ίδιου χώρου στο πρόσφατο παρελθόν.

Κάποιοι απέτυχαν παταγωδώς, κάποιοι κατάφεραν να κάνουν ορισμένα βήματα, ωστόσο τα εγχειρήματά τους δεν μακροημέρευσαν. Πατρίς - θρησκεία - οικογένεια με μπόλικη ασφάλεια. Η βασική πηγή έμπνευσης για τη Δεξιά και την Ακρα Δεξιά. Το σχήμα λειτούργησε επί χρόνια, απέδωσε, ήταν ο συνεκτικός δεσμός και το αντίπαλο δέος στον «κομμουνιστικό κίνδυνο», αλλά περιέπεσε στην ανυποληψία λόγω της χρήσης του από τη χούντα. Η ισχυρή αφορμή για την επαναφορά του στην παρούσα φάση είναι το Μακεδονικό. Αν δεν υπήρχε στην επικαιρότητα, δεν θα εμφανιζόταν κόμμα με αυτά τα χαρακτηριστικά.

Το ερώτημα είναι αν θα βλάψει τη Νέα Δημοκρατία, τη σημερινή Νέα Δημοκρατία που το έχει γυρίσει στο... καλαματιανό (από τον τόπο καταγωγής του πρώην αρχηγού της). Στο ίδιο ακροατήριο απευθύνονται, τα ίδια πάνω-κάτω λένε στα λεγόμενα εθνικά θέματα, τις ίδιες απόψεις έχουν για την Εκκλησία, με την ίδια επιχειρηματολογία μιλούν για την εγκληματικότητα, με μία φωνή αντιδρούν στις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, την ίδια ενόχληση νιώθουν όταν έρχονται προς συζήτηση θέματα που αφορούν τα ατομικά δικαιώματα, την ίδια οργή εκφράζουν για οτιδήποτε είναι διαφορετικό, το ίδιο μίσος ξερνούν για την κυβέρνηση που υποτίθεται πως αντιγράφει τον Κιμ τον Γ΄. Αρα;

Υπάρχει λόγος να είναι δύο κόμματα; Υπάρχει λόγος να μετράνε ποιος είναι πιο πολύ πατριώτης, πιο σεβαστικός απέναντι στην Εκκλησία, ποιος είναι καλύτερος προστάτης του θεσμού της οικογένειας, ποιος θέλει περισσότερους αστυνομικούς στους δρόμους και τις πλατείες, ποιος αγανακτεί περισσότερο με τον ακτιβισμό του «Ρουβίκωνα», ποιος θυμώνει περισσότερο με το κράτος των Εξαρχείων;

Η Δεξιά παραδοσιακά έχει αντιμετωπίσει λιγότερους εμφύλιους σε σύγκριση με την Αριστερά και λιγότερο αιματηρούς. Την κρίσιμη στιγμή όταν διακυβεύονταν τα ιερά και τα όσια της ευρύτερης παράταξης, οι διαφορές υποχωρούσαν και οι αρχηγικές φιλοδοξίες τιθασεύονταν.

Μία εξαίρεση στον κανόνα του Αβέρωφ («Οποιος φεύγει από το μαντρί τον τρώει ο λύκος») ήταν οι Ανεξάρτητοι Ελληνες. Λέτε να αποδειχθούν εξαίρεση και τούτοι εδώ; Πάντως αυτούς, αν αύριο τους χρειαστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν τους κόβω να αντιστέκονται σθεναρά. Είπαμε, δεν διαφέρουν σε πολλά. Ενας είναι ο εχθρός τους: ο άθεος και εθνομηδενιστικός αριστερισμός.

Ανάγωγα

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη FYROM, Μίτσκοσκι, μιλώντας σε κεντρική εκδήλωση του κόμματός του (VMRO), είπε ότι η αριστερή κυβέρνηση του Ζάεφ υπέγραψε μια καταστροφική συμφωνία και «παραχωρεί το όνομα, την ταυτότητα και τη γλώσσα της Μακεδονίας». Μα τι λέει ο άνθρωπος; Σε παράκρουση είναι; Για το όνομα εντάξει, να το δεχτώ, πήραμε γεωγραφικό προσδιορισμό, αλλά την ταυτότητα και τη γλώσσα τις πουλήσαμε κανονικά και μάλιστα κοψοχρονιά. Αυτό δεν καταγγέλλει σε όλους τους τόνους ο κ. Μητσοτάκης; Γιατί δεν τον ρωτάει ο κ. Μίτσκοσκι; Στην ίδια πολιτική οικογένεια δεν ανήκουν;

efsyn