Το πρώτο χαρακτηριστικό της Προανακριτικής Επιτροπής που συνέστησε Βουλή για το Σκάνδαλο Novartis είναι ότι πλειοψηφούν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ότι αυτό δεν είναι καθόλου ευχάριστο για τους δέκα πολιτικούς των οποίων η δικογραφία αποσπάστηκε από την εισαγγελική έρευνα και βρίσκεται στη Βουλή. Δεν είναι ό,τι καλύτερο να σε ανακρίνει ο πολιτικός του αντίπαλος. Ειδικά όταν αυτή τη διευθέτηση δεν την έκαναν οι Συριζαίοι που πλειοψηφούν σήμερα, αλλά οι προηγούμενοι- ίσως γιατί νόμιζαν ότι θα πλειοψηφούν πάντα.
Του Γιώργου Λακόπουλου
Κι όμως τα κόμματα των δέκα πολιτικών διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους γιατί αυτή η Επιτροπή δεν θα ασκήσει τα ανακριτικά της καθήκοντα- στη θέση του τακτικού ανακριτή εναντίον τους. Περίεργο; Καθόλου. Γιατί και η ΝΔ και το Κινάλ -που ενίστανται γιατί δεν εξετάσθηκε η υπόθεση από τους πολιτικούς αντιπάλους τους- άλλο επιδιώκουν δια της Προανακριτικής: την παραγραφή.
Από την ώρα που η επιτροπή θα κήρυσσε τον εαυτό της αρμόδιο και θα διενεργούσε προανάκριση οι μόνοι που δεν είχαν λόγο να ανησυχούν θα ήταν οι παραπεφθέντες: θα προέκυπτε παραγραφή. Έτσι όπως την έχουν μεθοδεύσει από παλιά η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με συνταγματική διάταξη και τον αντίστοιχο εκτελεστικό νόμο.
Όχι μόνο δεν θα εξετάζονται ποτέ σε βάθος οι καταγγελίες, αλλά οι δέκα θα έβγαιναν και από πάνω ότι τους «συκοφάντησαν» και δεν τους έδωσαν την ευκαιρία να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Δεν αποκλείεται να έπεφτε και καμία μήνυση στη Βουλή από τον Σαμαρά. Υποκρισία: κανείς δεν έκανε χρήση της διάταξης του Νόμου Καστανίδη, για άρνηση της παραγραφής, όπως τους «υπέδειξε» ο συνταγματολόγος Γ. Σωτηρέλης.
Ήδη γνωρίζουμε ότι από τα τρία προς εξέταση αδικήματα το ένα ήταν να ζήσουμε να το θυμόμαστε: η απιστία έχει ήδη παραγραφεί και κανείς δεν πρόκειται να δικαστεί γι’αυτό, ακόμη και αν τα στοιχεία σουλατσάριζαν στο προαύλιο της Βουλής. Από τα άλλα δύο, η δωροδοκία υπόκειται στη διχογνωμία ότι αν συνέβη -εφόσον συνέβη, να εξηγούμαστε- κατά την άσκηση των καθηκόντων ενός υπουργού παραγράφεται. Απίστευτη νομοθεσία.
Αυτό το αδίκημα μαζί με το ξέπλυμα, θα διερευνήσει η τακτική Δικαιοσύνη όπως συμβαίνει με όλους τους πολίτες. Η Βουλή απέφυγε την παγίδα της απαλλαγής που είχαν προβλέψει για εαυτούς και αλλήλους τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν στο παρελθόν και τώρα διαμαρτύρονται γιατί δεν θα εφαρμοστούν οι εξοργιστικές ρυθμίσεις τους.
Όσοι από τους εμπλεκομένους θέλουν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ενώπιον της Δικαιοσύνης και να λάμψει η αθωότητα τους θα έπρεπε να είναι ευτυχείς με αυτή την εξέλιξη. Οι υπόλοιποι ας εξηγήσουν οι ίδιοι γιατί δεν τη θέλουν, αν δεν την θέλουν.
Για τη ΝΔ και το Κινάλ ως κόμματα αυτή η εξέλιξη είναι θηλιά στο λαιμό των επικεφαλής τους οι οποίοι είτε το ήθελαν πραγματικά είτε όχι τάχθηκαν με τη γραμμή της σκευωρίας -που λανσάρισαν οι «μεγάλοι» της υπόθεσης και κυρίως οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Λοβέρδος, Γεωργιάδης.
Έτσι μετέτρεψαν τα κόμματα τους σε μηχανισμούς υπεράσπισης υποθέσεων που από τη φύση τους έχουν ατομικό χαρακτήρα. Και τώρα υποχρεώνονται να κάνουν πως δεν κατάλαβαν και να καταγγέλλουν την Προανακριτική ότι αρνήθηκε να εξετάσει την υπόθεση -και να φτάσει στην παραγραφή.
Σκευωρία αυτή η υπόθεση είναι έτσι κι αλλιώς αδύνατον να είναι. Η θεωρία ότι ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο υπουργός Δικαιοσύνης, οι εισαγγελείς διαφθοράς, και ποιος ξέρει ποιος άλλος, κατασκεύασαν τις κατηγορίες με «ψευδομάρτυρες» για να εξοντώσουν τον Πικραμένο και τον Λυκουρέντζο είναι για τα πανηγύρια. Μόνο η απόγνωση -και το υπερασπιστικό δικαίωμα-όσων τα προβάλλουν για τον εαυτό τους, μπορεί να λειτουργήσει ως ελαφρυντικό και να μην τους κρεμάσουν κουδούνια.
Τι είναι; Μια τυπική δικαστική έρευνα για μια υπαρκτή υπόθεση, όπως ήταν το σύστημα διαφθοράς της συγκεκριμένης εταιρίας. Σ’ αυτή την έρευνα αναφέρθηκαν τα ονόματα δέκα πολιτικών. Αλλά αντί η έρευνα να προχωρήσει και να ακολουθήσει τακτική ανάκριση, οπότε είτε θα είχαμε παραπομπές ,είτε δεν θα παίρναμε είδηση, ο φάκελος για τους πολιτικούς πήγε στη Βουλή, χωρίς έρευνα και τεκμηρίωση. Γιατί έτσι προβλέπει η νομοθεσία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
Ότι δεν κατατέθηκαν στοιχεία δεν είναι περίεργο γιατί απλούστατα για τον εισαγγελέα αρκούν οι ενδείξεις -και οι επώνυμες καταθέσεις μαρτύρων είναι επαρκείς ενδείξεις. Τα στοιχεία θα αναζητήσει η ανάκριση. Οι μάρτυρες είναι προστατευόμενοι και εδώ και στη Αμερική, αλλά δεν είναι καθόλου άγνωστοι, ούτε «κουκουλοφόροι». Η Πολιτεία δια των αρμοδίων οργάνων της, τους ξέρει.
Ότι η Βουλή δεν κλείνει τα μάτια και δεν διευκολύνει τη συνήθη απαλλακτική κατάληξη αυτών των υποθέσεων, χωρίς έρευνα, όπως στο παρελθόν-, ώστε «ούτε γάτα είτε ζημιά»,- συνιστά κατάκτηση. Είναι μια απόλυτα νόμιμη απόφαση και πάντως ανταποκρίνεται στο δημόσιο αίσθημα. Άλλωστε η ΝΔ και το Κινάλ ζητούν «όλα στο φως». Άλλος τρόπος να έλθουν στο φως δεν υπάρχει. Για τα υπόλοιπα θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη της χώρας, όσες φορές και αν μηνύσει τους εισαγγελείς οποιοσδήποτε ελεγχόμενος.
Το πολιτικό πρόβλημα μπορεί να σκάσει στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη και τη Φώφης Γεννηματά. Δεν είχαν το σθένος να υποδείξουν τα στελέχη τους που θα ερευνηθούν μείνουν στην άκρη, μέχρι να διαλευκανθεί η υπόθεση, αλλά αντίθετα έσπευσαν στο πλευρό τους. Μακάρι οι άνθρωποι να είναι αθώοι. Κανείς πολίτης δεν θέλει να εμπλέκονται οι πολιτικοί σε τέτοιες υποθέσεις,- αν και καμία φορά ο κόσμος τόχει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι.
Όμως και κανείς δε μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά για κανέναν. Όλοι θέλουν να ξέρουν την αλήθεια. Αν από την έρευνα προκύψουν στοιχεία που θα οδηγήσουν σε παραπομπές κάποιους, να δούμε ποιος θα σώσει τον Κυριάκο και τη Φώφη που έγιναν δικαστές και αποφάνθηκαν- δια των εκπροσώπων τους στην Προανακριτική -ότι… δεν υπάρχει αδίκημα και όλα είναι σκευωρία και σπίλωση.
πηγή: anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου