Αλλού κραυγές, αλλού σιωπή

του Τάσου Παππά

Κάθε φορά που έχουμε περιστατικά σκληρής παρανομίας τα γραφεία Τύπου της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ σε χρόνο-ρεκόρ εκδίδουν ανακοινώσεις και καταγγέλλουν την κυβέρνηση επειδή έχει αφήσει τους πολίτες στο έλεος των συμμοριών.

Οταν το έγκλημα είναι βαρύ παρεμβαίνουν και οι αρχηγοί των κομμάτων. Ζητούν από τον Τόσκα να παραιτηθεί ή καλούν τον πρωθυπουργό να τον αντικαταστήσει. Τα μέσα ενημέρωσης που υποστηρίζουν αυτά τα κόμματα τοποθετούν σε περίοπτη θέση τις σχετικές ειδήσεις και τις πλαισιώνουν με ρεπορτάζ κατάλληλα χρωματισμένα για να δημιουργηθεί κλίμα ανασφάλειας. Κάθε φορά που έχουμε δράσεις ακτιβιστικών οργανώσεων ή επεισόδια στα Εξάρχεια και σε πανεπιστημιακούς χώρους η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ καταγγέλλουν την κυβέρνηση για προκλητική ανοχή.

Δηλώσεις κάνουν και οι αρχηγοί των κομμάτων γεμάτες υπαινιγμούς για ύποπτη αδιαφορία της κυβέρνησης. Εγκαλούν τον Τόσκα επειδή, όπως λένε, δεν αφήνει τις αστυνομικές αρχές να κάνουν τη δουλειά τους και τον Τσίπρα επειδή κρατάει τον Τόσκα στη θέση του. Η μόνιμη κατάληξη των παρεμβάσεων της Νέας Δημοκρατίας είναι ότι «τα φαινόμενα θα αντιμετωπιστούν με ριζικό τρόπο όταν πάρουμε την κυβέρνηση.

Θα λύσουμε τα χέρια της αστυνομίας, θα φτιάξουμε φυλακές υψίστης ασφαλείας, θα καταργήσουμε τον νόμο Παρασκευόπουλου». Είναι σαν να λέει ότι όλα αυτά εμφανίστηκαν στη χώρα από τον μοιραίο Γενάρη του 2015 και μετά. Πριν επικρατούσε ειδυλλιακή κατάσταση. Οι κάτοικοι των μεγαλουπόλεων κυκλοφορούσαν ευτυχισμένοι και χαμογελαστοί, τα πουλάκια κελαηδούσαν χαρούμενα στα κλαδιά και οι παραβάτες είχαν λουφάξει στα λημέρια τους περιμένοντας να έρθουν καλύτερες μέρες.

Δεν έχουμε όμως ανακοινώσεις από τα συγκεκριμένα κόμματα ούτε δηλώσεις των αρχηγών τους όταν γίνονται καταλήψεις δημόσιων χώρων από συνδικαλιστικές παρατάξεις ή διαδηλώσεις κατά των πλειστηριασμών και η αστυνομία, κάνοντας τη δουλειά της όπως την εννοούν η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιεί βία. Τότε καταγγέλλουν ξανά την κυβέρνηση για άσκοπη χρήση των μηχανισμών καταστολής και ζητούν ξανά την παραίτηση Τόσκα.

Υπάρχει εδώ ένα προβληματάκι; Υπάρχει, αλλά κάνουν πως δεν το βλέπουν τα κόμματα του νόμου και της τάξης. Η παραβατικότητα τονίζεται όταν τα συμφέρει. Κυρίως όταν βλάπτει τον αντίπαλο. Η κρατική βία είναι επιθυμητή όταν ο στόχος είναι οι αναρχικοί και οι αντιεξουσιαστές, είναι όμως κατακριτέα όταν απέναντι βρίσκονται συλλογικότητες που πολεμούν την κυβέρνηση.

Σε κάποιες πάντως περιπτώσεις η αλαλία των δύο κομμάτων και των φιλικών τους μέσων ενημέρωσης είναι εντυπωσιακή. Οταν έχουμε να κάνουμε με τα εγκλήματα του λευκού κολάρου ή με ποινικά κολάσιμες συμπεριφορές πολιτικών. Κατηγορούμενοι με μεγάλη οικονομική επιφάνεια καταδικάζονται κατά κανόνα με αναστολή. Καμία ανακοίνωση. Ούτε ίχνος δυσφορίας. Καμία αναφορά στα δελτία ειδήσεων και στις στήλες των εφημερίδων.

Σεβόμαστε τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, σαλπίζουν. Ασκούνται διώξεις για σοβαρά αδικήματα κατά γνωστών επιχειρηματιών. Την είδηση την τρώει το μαύρο σκοτάδι. Επικαλούνται το τεκμήριο της αθωότητας. Δηλώνει ο προ ετών ταμίας του ΠΑΣΟΚ ότι πράγματι ο Θ. Τσουκάτος έφερε στο κόμμα το ένα εκατομμύριο μάρκα-δωρεά από τη Siemens. Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. Ξανά μαύρο σκοτάδι. Αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Τάσος Μαντέλης πήρε 450.000 μάρκα από τη Siemens. Ε, και; Περσινά ξινά σταφύλια.

Δημοσιεύεται η έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συμβουλίου για τους ελληνικούς αυτοκινητόδρομους την περίοδο 2000-2014. Προκύπτει ότι «το κόστος ανά χιλιόμετρο αυξήθηκε έως και κατά 69%, είχαμε μείωση του αντικειμένου έργων κατά 55%, ελλιπή προετοιμασία των έργων από τους εταίρους του δημόσιου τομέα και υπογραφή συμβάσεων με ιδιώτες παραχωρησιούχους πριν από την επίλυση σημαντικών προβλημάτων».

Στα αζήτητα η έκθεση-κόλαφος για τις κυβερνήσεις που υποτίθεται πως έκαναν ισχυρή την Ελλάδα και επανίδρυσαν το κράτος. Εστειλαν οι γερμανικές αρχές στοιχεία ότι δόθηκαν μίζες σε αξιωματούχους για την κατασκευή του μετρό. Εκκωφαντική σιωπή. Χρωστάνε Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ καμιά 300 εκατομμύρια ευρώ και η υπόθεση πηγαίνει προς τη Δικαιοσύνη. Κυνήγι μαγισσών, φωνάζουν τα κόμματα που πήραν τα δάνεια και λησμόνησαν να τα επιστρέψουν. Λάσπη στον ανεμιστήρα, πλειοδοτούν τα φίλια μέσα ενημέρωσης.

Δεν μιλάμε για τα σκάνδαλα της Novartis και του ΚΕΕΛΠΝΟ. Εδώ πρόκειται για καραμπινάτες σκευωρίες τις οποίες έστησε η σπείρα του μεγάρου Μαξίμου για να διχάσει την κοινωνία και να συκοφαντήσει τους εχθρούς της, σε συνεργασία με δικαστικούς λειτουργούς που τούτη τη φορά δεν είναι ανεξάρτητοι αλλά επίορκοι.

Κι όταν η εισαγγελέας ζητά να γίνει έρευνα σε τραπεζικούς λογαριασμούς, θυρίδες, μετοχές και άυλα περιουσιακά στοιχεία των δέκα πολιτικών που αναφέρονται στη δικογραφία, η είδηση τοποθετείται χαμηλά, πολύ χαμηλά, τόσο χαμηλά που πρέπει να έχεις μεγεθυντικό φακό για να την εντοπίσεις στις… αντικειμενικές εφημερίδες και μπόλικη υπομονή για να περιμένεις να την ακούσεις κάπου προς το τέλος των… αμερόληπτων δελτίων ειδήσεων.

Τα εγκλήματα του λευκού κολάρου και τα εγκλήματα των πολιτικών είναι εξίσου σοβαρά με τα άλλα εγκλήματα. Αυστηροί με τα δεύτερα, επιεικείς με τα πρώτα δεν γίνεται. Είναι παρεξηγήσιμη στάση. Κραυγές για τα δεύτερα, σιωπή για τα πρώτα υποδηλώνει σκοπιμότητα.

efsyn