Μακριά από εμάς το προσφυγάκι και όπου θέλει ας πάει

Δεν πάνε πολλές ώρες από τη στιγμή που το Facebook κατακλείστηκε από ένα έγγραφο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 11ου Νηπιαγωγείου Χίου- προσωπικά το πληροφορήθηκα από το προφίλ του κ. Στέλιου Χαρίτου- σύμφωνα με το οποίο οι γονείς αρνούνται «ευγενικά» την φιλοξενία στο σχολείο τους ενός μικρού προσφυγόπουλου με διάφορες δικαιολογίες.

Γράφει ο Παντελής Φύκαρης

Αφού πρώτα το κείμενο διανθίζεται με διάφορα ανθρωπιστικά σχόλια όπως ότι «πρόκειται για ένα παιδί που ένας Θεός ξέρει τι περιπέτειες έχει ζήσει» στη συνέχεια ακολουθεί ένας αχταρμάς δικαιολογιών που καταλήγει στην προτροπή ότι, το παιδί αν θέλει να παρακολουθήσει μάθημα να γραφτεί σε άλλο όμορο νηπιαγωγείο.

Τι διαβάσαμε λοιπόν; Ότι το παιδί δεν μιλά ελληνικά και ότι θα παρουσιάσει μεγάλη δυσκολία να ενταχθεί και να μάθει τη γλώσσα. Μα προφανώς ένα παιδί στο στάδιο του Νηπιαγωγείου είναι αδύνατο να μάθει την ελληνική γλώσσα. Αυτό όμως σημαίνει ότι δεν μπορεί να ενταχθεί; Και ας είμαστε σοβαροί κύριοι, πού ακριβώς δεν μπορεί να ενταχθεί; Σε ένα περιβάλλον ειρηνικό με παιδικά όνειρα και παιχνίδια; Δηλαδή αν δεν μπορεί να ενταχθεί σε μία ζωή μακριά από τη φρίκη είτε του πολέμου, είτε των διώξεων, είτε των κακουχιών, είτε της κρίσης, τότε ας απαντήσουν που αλλού θα μπορούσε να ενταχθεί;

Ακολουθεί η κλασσική ατάκα ότι «τα εμβόλια δεν είναι επαρκή». Ξεφύγαμε δηλαδή από το μόνιμο τροπάριο ότι αυτά τα παιδιά δεν είναι εμβολιασμένα και αφού εμβολιάστηκαν ξεκινήσαμε να μελετάμε την επάρκεια των εμβολίων. Μάλιστα προβάλλουν οι γονείς ως αιτιολογία ότι αυτό το παιδί θα μπορούσε να είναι φορέας ασθενειών για τα άλλα παιδιά, τους γονείς ή τους ηλικιωμένους. Και να σημειωθεί, φυσικά, ότι μιλάμε για παιδί που δεν μένει σε καταυλισμό, διαμένει σε σπίτι μέσα στην πόλη. Συνεπώς ότι ασθένεια μπορεί να μεταδώσει ένα Χιωτόπουλο στην οικογένειά του, μπορεί να μεταδώσει και το συγκεκριμένο παιδί. Ή μήπως τα Χιωτόπουλα δεν είναι φορείς ιώσεων ή άλλων ασθενειών;

Δεν πεισθήκατε ακόμα; Ακολουθεί το τρομερό επιχείρημα ότι η περίοδος εγγραφής ενός παιδιού τις Άγιες ημέρες του Πάσχα δεν είναι η καταλληλότερη, αφού τα παιδιά εργάζονται, λέει, πάνω σε αυτό το θέμα, βλέπουν ταινίες και βίντεο και συζητούν με τους νηπιαγωγούς ή τους γονείς. Τώρα πάνω σε τι ακριβώς εργάζονται τα βρέφη του νηπιαγωγείου και ποια εργασία διαταράσσει ένα παιδί Μουσουλμάνου αδυνατώ να το κατανοήσω. Δηλαδή ή το δικό μου IQ ήταν αμοιβάδας όταν ήμουν στο Νηπιαγωγείο ή όντως τα παιδιά του 11ου Νηπιαγωγείου πρέπει να τα στείλουν κατευθείαν στο εξωτερικό.

Και το κερασάκι στην τούρτα, σε περίπτωση που αποτύχουν όλα τα παραπάνω επιχειρήματα είναι ότι το 11ο Νηπιαγωγείο είναι ήδη υπερπλήρες οπότε δεν υπάρχει διαθέσιμος χώρος για τον όγκο που καταλαμβάνει ένα μουσουλμανικό βρέφος. Παρόλα αυτά οι γονείς δεν είναι άκαρδοι. Όχι…! Έχουν τη λύση…! Αν, παρά τις παραπάνω διαφωνίες το παιδί συνεχίζει να θέλει να πάει νηπιαγωγείο τότε ας πάει σε άλλο.

Ίσως αυτές οι γραμμές εξοργίσουν κάποιους. Αλλά η αλήθεια είναι μόνο μία. Και δεν έχει να κάνει ούτε με τη διαχείριση του μεταναστευτικού, ούτε με το αν αυτοί οι άνθρωποι θα ενταχθούν στις τοπικές κοινωνίες- άλλωστε αυτό δεν προβλέπεται για την περίπτωση της Χίου-, ούτε με το αν κάποιος θέλει ή όχι τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στον τόπο τους, ούτε τελικά με το αν αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να βρίσκονται εδώ ή να επιστρέψουν πίσω στις πατρίδες τους

Έχει να κάνει με ένα τελείως διαφορετικό κόσμο. Τον κόσμο των παιδιών, εκεί όπου δεν υπάρχει – και ορθώς δεν υπάρχει- ούτε ο αποκλεισμός, ούτε η κακία, ούτε η καχυποψία, ούτε το δηλητήριο σε αθώες ψυχές. Το παιδί είναι παιδί και δικαιούται έναν κόσμο όπως εκείνο πιστεύει ότι είναι, για όσο διάστημα βρίσκεται στη Χίο. Καλύτερα λοιπόν αυτό το παιδί να μεγαλώσει με τη γλυκιά ανάμνηση της Ελλάδας και του νησιού - άλλωστε δεν θα μείνει για πολύ- παρά να μεγαλώσει με το ανεκπλήρωτο όνειρο ενός καλύτερου κόσμου.

Υ.Γ. προς τους γονείς: «Επείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με». Το μάθατε αυτό στο Νηπιαγωγείο ή δεν είχατε αρκετό χρόνο να εργαστείτε πάνω σε αυτό την περίοδο του Πάσχα;

Υ.Γ.2: Εγώ δεν θα σας πω ούτε ρατσιστές, ούτε θα σας βάλω ταμπέλα. Δεν είναι αυτός ο ρόλος μου. Όμως θα σας πω να επανεξετάσετε τη στάση σας. Και να ξέρετε ότι όπως εγώ κρίνομαι για όσα γράφω δημόσια, έτσι κρίνεστε κι εσείς. 

πηγή:politischios.gr