Τρεις στρατηγοί κινούν και παν...

Οι τρεις «στρατηγοί» επέμεναν και πριν και μετά την επιχείρησή τους ότι οι πύραυλοί τους δεν έχουν τη συνήθη γόμωση, αλλά είναι γεμάτοι μηνύματα πολιτικής και κυρίως ηθικής και ανθρωπιστικής τάξεως: «Τέρμα στα χημικά όπλα κατά αμάχων». – «Μπασάρ αλ Ασαντ, μέχρις εδώ». «Η διεθνής κοινότητα δεν θ’ αφήσει απροστάτευτο το νόμιμο και το δίκαιο»

του Παντελή Μπουκάλα

Η σπουδή του Ντόναλντ Τραμπ να ενσωματώσει στο τιτίβισμά του το συνηθισμένο επί στρατιωτικών επιτυχιών κλισέ «Αποστολή εξετελέσθη», πριν κατακάτσει ο κουρνιαχτός των πυραύλων, είναι ευεξήγητη: περισσότερο ήθελε να πείσει τον εαυτό του για τη στραταρχική του ικανότητα, εφάμιλλη της πνευματικής ωριμότητας που συνέταξε το αμέσως προηγούμενο τουίτ, περί «ωραίων και έξυπνων πυραύλων», παρά να ενημερώσει το αμερικανικό κοινό, άρα και το οικουμενικό, για την πορεία της επίθεσης. Η μεταπυραυλική ενίσχυση της δημοτικότητάς του, έστω και μικρή, ήταν άλλωστε το «μήνυμα» για το οποίο κυρίως αδημονούσε. Και την αγωνία του αυτή τη συμμερίζονταν οι δύο Ευρωπαίοι εταίροι του, ο Εμανουέλ Μακρόν και η Τερέζα Μέι. Οι δύο νεόφοιτοι της «Σχολής του Πολέμου» αντιμετωπίζουν σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, και μια φυγή επί πυραύλου, εκτός από θεαματική, είναι και προσωρινά έστω ιαματική.

Οι τρεις «στρατηγοί» επέμεναν και πριν και μετά την επιχείρησή τους ότι οι πύραυλοί τους δεν έχουν τη συνήθη γόμωση, αλλά είναι γεμάτοι μηνύματα πολιτικής και κυρίως ηθικής και ανθρωπιστικής τάξεως: «Τέρμα στα χημικά όπλα κατά αμάχων». – «Μπασάρ αλ Ασαντ, μέχρις εδώ». «Η διεθνής κοινότητα δεν θ’ αφήσει απροστάτευτο το νόμιμο και το δίκαιο». Μα ποιος από τους πολλούς εμπλεκομένους στον πόλεμο της Συρίας μπορεί να μιλήσει για νομιμότητα και δικαιοσύνη και να έχει την απαίτηση να τον πιστέψουν; Οι τρεις, που υποκατέστησαν τον ΟΗΕ και δεν περίμεναν καν να φτάσουν στη Συρία οι ανεξάρτητοι ερευνητές, για να ελέγξουν την πατρότητα των χημικών; Η Ευρωπαϊκή Ενωση, ηγετικά μέλη της οποίας συνεχίζουν να εξοπλίζουν τον Ασαντ; Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, που, σαν φανατικός υποστηρικτής των δικαιωμάτων και των ελευθεριών στη χώρα του, αποφάσισε να εξαγάγει «ευαισθησία» και στη Συρία, στο πλευρό ενός δυνάστη που διατηρεί ατσαλάκωτο το χαμόγελο της αλαζονείας παρά τον εφτάχρονο εμφύλιο, τους 500.000 νεκρούς και τους αναρίθμητους πρόσφυγες; Ο εισβολέας Ταγίπ Ερντογάν, που εκκαθαρίζει σαν «τρομοκράτες» τους Κούρδους, με την ανοχή Αμερικανών και Ρώσων, και καταπατά με τα άρβυλά του τα ψηφίσματα του ΟΗΕ;

Ποια νομιμότητα λοιπόν και ποιο δίκαιο; Τα απομεινάρια του δικαίου τα κουβαλούν στις λιγοστές αποσκευές τους οι πολλαπλασιαζόμενοι Σύροι πρόσφυγες, που, όμηροι της δεινής χρείας, «κουρταλούν» τις θύρες της Ευρώπης. Αλλά οι θύρες αυτές βρίσκονται πια, κατάκλειστες, πάνω στους αδιαπέραστους φράχτες που ύψωσαν οι Τραμπ της Ευρώπης: οι επελαύνοντες Ορμπαν.

καθημερινή