Ελληνοδήμαρχοι

του Πέτρου Κατσάκου

Πανηγύρισαν δεόντως τα ελληνικά ΜΜΕ την εκλογή του Δημήτρη Αξουργού στο αξίωμα του δημάρχου της γερμανικής πόλης Σβέρτε, στην άκρη της Κοιλάδας του Ρουρ, στη Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία. Διθυραμβικά ήταν τα σχόλια για το 35χρονο ελληνόπουλο από τα Γιάννενα που κέρδισε την εμπιστοσύνη των συμπολιτών του στη Γερμανία και, παρ' ότι παιδί μεταναστών που έφαγαν τη ζωή τους σε ένα εργοστάσιο της πόλης, κατάφερε να γίνει δήμαρχος. Η περηφάνια των ελληνικών ΜΜΕ περίσσεψε την Κυριακή για τον Δ. Αξουργό, που έγινε ο πρώτος Έλληνας δήμαρχος γερμανικής πόλης.

Τώρα, αν κάτσεις και ψαχουλέψεις λίγο τα αρχεία των ίδιων ΜΜΕ, θα συναντήσεις ουκ ολίγες αναφορές στους φόβους και τους κινδύνους αλλοίωσης του πολιτισμού και της εθνικής μας ταυτότητας από τους οικονομικούς μετανάστες, αλλά και τους πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα μας. Θα βρεις πλήθος δημοσιευμάτων και ειδήσεων για τους πατριώτες που σπάνε τζάμια και ρίχνουν λάδια στο σχολείο των Χανίων που διδάσκονται τη μητρική τους γλώσσα τα παιδιά των Αλβανών μεταναστών. Θα μετρήσεις τις κραυγές και τις κατάρες για το σχολείο των Πακιστανών στον Κολωνό. Θα διαβάσεις ανακοινώσεις συλλόγων γονέων και κηδεμόνων στη Χίο και αλλού που “προβληματίζονται” με την εγγραφή ενός πεντάχρονου πρόσφυγα από τη Συρία στο σχολείο των παιδιών τους. Θα μετρήσεις το πλήθος των αρνητικών σχολίων για κάθε αλλοδαπό σημαιοφόρο στις παρελάσεις των εθνικών μας επετείων. Θα δεις τον ρατσισμό και την ξενοφοβία να οργιάζουν από τους χειροκροτητές του Έλληνα δήμαρχου της Γερμανίας.

Και κάπου εκεί θα αναρωτηθείς για τον βαθμό ετοιμότητας της κοινωνίας μας να δεχθεί κάποια μέρα έναν μετανάστη δήμαρχο. Και κάπου εκεί θα συγκρίνεις την περηφάνια για το ελληνόπουλο της Γερμανίας με τις υποψίες περί αλυτρωτισμού ενός Αλβανού, για παράδειγμα, δημάρχου σε μια ελληνική πόλη. Και κάπου εκεί θα μετρήσεις την ανετοιμότητα ενός μεγάλου τμήματος της δικής μας κοινωνίας να αποδεχτεί την ισότιμη συμβίωση με οτιδήποτε διαφορετικό. Εκεί θα μετρήσεις τα ελλείμματα, τις υστερήσεις και τη διγλωσσία που διατρέχουν τον ιστό του ελληνικού μικρόκοσμου, που χειροκροτεί τις δόξες στην αλλοδαπή και περιχαρακώνεται παρέα με τα φαντάσματα της ημεδαπής, που ακόμη δεν μπορούν να χωνέψουν ακόμη και αυτούς τους μουσουλμάνους βουλευτές της Θράκης. Οπότε μάλλον έχουμε πολύ δρόμο ακόμη έως την ημέρα που κάποια ΜΜΕ της αλλοδαπής θα συγχαίρουν έναν “δικό” τους δήμαρχο στην Ελλάδα.

αυγή