Αρχηγοί υπό επιτροπεία...

Η τετράδα Βενιζέλου - Λοβέρδου - Σαμαρά - Γεωργιάδη διεκδικεί ρόλο καθοδηγητή, αν όχι "επικυρίαρχου" της όλης αντιπολίτευσης. Πιθανότατα δε εν πλήρει και διαρκή συνεννοήσει

του Βασίλη Πάικου

Τόλμησε, που λέτε, η Φώφη Γεννηματά να προτείνει την επίσπευση της συνταγματικής αναθεώρησης. Στη βάση σχεδίου για αντιμετώπιση των, κατά την άποψή της, απολύτως αναγκαίων. Και παρ’ ολίγο να την αποκαθηλώσουν βιαίως από την ηγεσία. Την αμφισβήτησαν πάντως εφ’ όλης της ύλης. Αποδίδοντάς της προθέσεις συνεργασίας με τον προαιώνιο εχθρό. Ότι, ας πούμε, με τον τρόπο της βάζει πλάτη στα σχέδια του Τσίπρα για διαιώνιση της εξουσίας του. Τόσο καλά, τόσο λογικά, τόσο θεσμικά...

Ναι, καλά καταλάβατε, ο Βενιζέλος και ο Λοβέρδος βρίσκονται επί κεφαλής της εκστρατείας αμφισβήτησης της Φώφης Γεννηματά. Όπως πάντα ώς τώρα, όπως πάντα, μετά βεβαιότητος απόλυτης, και στο μέλλον. Στη βάση της λογικής πως οτιδήποτε συντάσσεται με τα κυβερνητικά σχέδια και τους αντίστοιχους προγραμματισμούς συνιστά είδος εθνικής προδοσίας. Διότι, ως γνωστόν, ο Τσίπρας δεν απολαμβάνει καμιάς νομιμότητας. Σφετερίστηκε την εξουσία και, εννοείται, τελεί εκτός συνταγματικού τόξου. Όπου μάλλον σε δημοκρατική αναπηρία οφείλεται το γεγονός ότι δεν είναι δυνατόν να τεθεί και θεσμικά εκτός νόμου. Οπότε κάθε επαφή μαζί του, και η παραμικρή, ως τοξικά παθογενής, μολύνει...

Η ενεργός συμμετοχή του Κινήματος Αλλαγής στη συνταγματική αναθεώρηση, αποτελεί βεβαίως απόφαση του ιδρυτικού συνεδρίου. Στη βάση αυτής δε της συνεδριακής απόφασης κινήθηκε η επί κεφαλής του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς. Αλλά τι σημασία έχει; Εδώ κινδυνεύει η Ελλάς, παίζουμε τώρα; Άσε που έτσι δημιουργούνται προϋποθέσεις (έστω υποψίες) για ανίερες μετεκλογικές συμπορεύσεις. Αντί της «φυσικής» κυβερνητικής συνεργασίας με τη Δεξιά. Της επιτυχώς δοκιμασμένης εξάλλου. Τι κι αν αυτή κόστισε (και εκλογικά) πολύ ακριβά στους κεντρώους. Λεπτομέρειες...

Υπό επιτροπεία λοιπόν η Φώφη Γεννηματά. Υπό σκληρή επιτροπεία. Και απ’ ό,τι όλα δείχνουν, έτσι θα πάει το πράμα ώς το τέλος. Παρά το γεγονός ότι μεγάλη (η μεγαλύτερη) μερίδα των συνιστωσών του νέου φορέα δυνάμεων στηρίζει, κατά το μάλλον, τις επιλογές της. Ο Βενιζέλος, ο Λοβέρδος και όσοι τους ακολουθούν εννοούν να τις σαμποτάρουν. Και να ναρκοθετούν, όπως και όσο μπορούν, την προσπάθεια. Έτσι ώστε κάποιοι στοιχηματίζουν πως αποκλείεται ο κεντρώος χώρος να φτάσει ενωμένος ώς τις εκλογές. Και αν φτάσει, θα έχει τόσο τσαλακωθεί η εικόνα του, ώστε το πιθανότερο είναι ότι θα εισπράξει την πλήρη απαξίωση της κάλπης...

Τετραμελές το Διευθυντήριο

Σε πολύ χειρότερη, σε κυριολεκτικά δεινή θέση, βρίσκεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εκεί όπου η επιτροπεία της Ακροδεξιάς πτέρυγας της Ν.Δ. έχει ήδη, από καιρό, κατακυριεύσει τα πάντα. Στον Αντώνη Σαμαρά εντοπίζεται το κέντρο ισχύος των σχετικών αντιλήψεων. Με τον Άδωνι Γεωργιάδη στον ρόλο του ιμάντα μεταφοράς της «γραμμής». Με τον σημερινό αρχηγό να έχει υποταγεί στην εντέλεια. Σε αντίθεση με την Φώφη Γεννηματά που, όσο να ‘ναι, αμύνεται και το παλεύει, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει παραδώσει τα κλειδιά. Μετατραπείς κατ’ ουσίαν σε σκιώδη αρχηγό. Εγκαταλείποντας βεβαίως το φιλελεύθερο πολιτικό του προφίλ, αυτό που έχτιζε για χρόνια. Και στ’ όνομα του οποίου εξελέγη, εξάλλου, στην ηγεσία.

Έτσι ακριβώς λειτούργησε ο πρόεδρος της Ν.Δ. και απέναντι στην πρόταση της επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής για την συνταγματική αναθεώρηση. «Δεν είναι τώρα η ώρα» της απάντησε. Ο ίδιος που είχε ζητήσει την έναρξη της αναθεωρητικής διαδικασίας από την παρούσα Βουλή με το που ανέλαβε την ηγεσία. Τον πρόλαβε, βλέπετε, ο αντιπρόεδρός του, ο οποίος έσπευσε πρώτος να απαξιώσει δημοσίως την πρωτοβουλία Γεννηματά. Ε, κατόπιν τούτου, ο αρχηγός απλώς πειθάρχησε στις βουλές του ακροδεξιού Διευθυντηρίου. Όπως ακριβώς είχε πράξει και σχετικά με το “Μακεδονικό”. Όταν υποστήριξε πως «θα πρέπει να αναζητηθεί άλλη ευκαιρία στο μέλλον» για την επίλυσή του. Υποτασσόμενος και τότε πλήρως στη γραμμή της ακροδεξιάς πτέρυγας της Ν.Δ., επιφανείς εκπρόσωποι της οποίας πρωτοστάτησαν άλλωστε στα συλλαλητήρια.

Έχει όθεν στέρεη λογική η εκτίμηση πως η τετράδα Βενιζέλου-Λοβέρδου-Σαμαρά-Γεωργιάδη διεκδικεί ρόλο καθοδηγητή αν όχι «επικυρίαρχου» της όλης αντιπολίτευσης. Πιθανότατα δε εν πλήρει και διαρκή συνεννοήσει. Βλέπετε, πλην του καθαρά πολιτικού κινήτρου, εκείνου της προοπτικής μιας νέας κεντροδεξιάς συγκυβέρνησης, υπάρχει σήμερα και η Novartis στο κάδρο. Η περί την οποία εξελίξεις αφορούν αμεσότατα το τετραμελές Διευθυντήριο στο σύνολό του. Αν και πολλοί παίρνουν όρκο ότι πάνω απ’ όλους και απ’ όλα «τους ενώνει και τους δονεί του Μαρινάκη η φωνή»...

αυγή