Το ΕΣΠΑ πονάει όταν τελειώνει

Τελειωμό δεν έχουν οι επιθέσεις εξεχουσών προσωπικοτήτων του «μετώπου της λογικής» κατά της Νατάσας Μποφίλιου.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Ταχτσίδης

Μετά τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο, τον Πέτρο Τατσόπουλο, το Μάνο Βουλαρίνο και την Έλλη Παπαγγελή… ήταν η σειρά του Σταύρου Θεοδωράκη να δημοσιεύσει απάντηση στη Νατάσα Μποφίλιου και τους καλλιτέχνες που προσβάλλουν την «πατρίδα» του την Ε.Ε., τις τράπεζες και τον καπιταλισμό.

Μεταξύ άλλων ο Σταύρος Θεοδωράκης ψέγει τη Νατάσα Μποφίλιου για την κριτική της σε Ευρωπαϊκή Ένωση και τράπεζες. 

«Το επόμενο βήμα είναι να θέλεις να ανέβεις στο βουνό για να πολεμήσεις την Ευρώπη των τραπεζών (μια αριστερή εκδοχή, δηλαδή, της ατζέντας ψεκασμένων). Όλα αυτά βέβαια ειπωμένα τις μέρες της πρεμιέρας σου σε μια από τις μεγαλύτερες σκηνές των Αθηνών (και όχι των βουνών)», γράφει εν είδει Ευρωπαίου «χωροφύλακα», το "πλυντήριο" του Μιχαλολιάκου.

"Φιλελέδες", «Μένουμε Ευρώπη», «Μέτωπο λογικής», «Παραιτηθείτε»… δεν έχει σημασία πως χαρακτηρίζονται ή αυτοπροσδιορίζονται. Μιλάμε για την πιο χυδαία εκδοχή ανθρώπου που ανέδειξε η κρίση, μετά τους νεοναζί.

Αρνούνται -δε το χωράει ο λογισμός τους- πως μπορεί άνθρωποι που δεν αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα, να είναι αλληλέγγυοι στο συνάνθρωπό τους. Να ονειρεύονται έναν καλύτερο, πιο δίκαιο κόσμο. Να έχουν αλλεργία στον χυδαίο ανταγωνισμό και τον κοινωνικό δαρβινισμό.

Οι «φιλελέδες», που η πιο επαναστατική πράξη που έχουν κάνει στη ζωή τους είναι ο ισοσκελισμένος, εταιρικός ισολογισμός, ήταν αναμφίβολα διορατικοί από την αρχή της κρίσης. Αναγνώρισαν τον εχθρό και “λόκαραν” πάνω του, το ρητορικό τους αφήγημα. 

Όχι βέβαια ενάντια στους ισχυρούς. Όχι ενάντια στη διαπλεκόμενη εξουσία που ξεζούμισε το δημόσιο χρήμα μεταπολιτευτικά. Όχι ενάντια στη διεφθαρμένη ελίτ και τους πολιτικούς της υπαλλήλους. Όχι! Πάντα απέναντι στους αδύναμους, την “πλέμπα”… που «συνήθως κάνει λάθος επιλογές».

Είναι οι κήρυκες της αρρωστημένης εκδοχής μιας "αριστείας" που επιβραβεύει το απάνθρωπο κυνήγι του κέρδους. Η διαδεδομένη πεποίθηση πως οι πιο άπληστοι και μοχθηροί άνθρωποι, δουλεύουν για το καλό όλων μας.

Τελικά όχι μόνο δεν σηκώσαμε κεφάλι μέσα στην κρίση, αλλά γεμίσαμε και με τη δυσώδη βρωμιά των «Μένουμε Ευρώπη»… και αυτό είναι δύσκολος, σκούρος λεκές, δεν καθαρίζει εύκολα!

Αν και στο παραπάνω υπάρχει και ο αντίλογος. Βλέπετε, η επαρκής πλέον αποτύπωση της αισθητικής και πνευματικής κατάστασης των φιλελέδων, είναι λόγος χαράς, όχι θυμού! Ξέρουμε πλέον πως εχθρός τους είναι κάθε τι ανθρώπινο…

koutipandoras