Επιτροπεία στα θρανία

της Γεωργίας Σαδανά*

Η έξοδος της Ελλάδας από την επιτροπεία τον Αύγουστο του 2018 έχει τεθεί στο επίκεντρο της κυβερνητικής προσπάθειας, ενώ προεξοφλείται από μεγάλο μέρος ευρωπαίων αξιωματούχων και διεθνών, χρηματοπιστωτικών και πολιτικών αναλυτών.

Μολονότι δεν έχει εκλάβει πλήρως χαρακτηριστικά εθνικού στόχου, για τους Έλληνες πολίτες η επιτροπεία είναι ασφυκτικά παρούσα στην καθημερινότητά τους.

Ατελείωτοι φόροι, οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων, μέτρα σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής, φραγμός στις προσλήψεις, περικοπές κοινωνικών δαπανών, συμπίεση του ασφαλιστικού συστήματος, χιλιάδες λουκέτα και χαμένες θέσεις εργασίας.

Είναι μόνο αυτή η ζοφερή πραγματικότητα μιας χώρας υπό επιτροπεία;

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή» (1/12/2017), στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με τις ελληνικές Αρχές, οι Θεσμοί ζήτησαν αύξηση του υποχρεωτικού εβδομαδιαίου ωραρίου των εκπαιδευτικών, αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Η απαίτηση για αύξηση του ανώτερου αριθμού μαθητών ανά τμήμα -από 25 στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και 27 στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση σήμερα- αποβλέπει στην εναρμόνιση με τις βέλτιστες πρακτικές στις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ.

Δεν είναι εύκολο να εντοπίσει κανείς το δημοσιονομικό όφελος που θα προκύψει, συνωστίζοντας τους Έλληνες μαθητές σε πολυμελείς τάξεις.

Ούτε να θέσει το μαθητικό δυναμικό της χώρας στη ζυγαριά της σχέσης κόστους – οφέλους, όταν για την επιστήμη της Διδακτικής ο αριθμός των μαθητών και η χωροταξία της αίθουσας αποτελούν θεμελιώδεις παραμέτρους για την επιτυχή ολοκλήρωση της μαθησιακής διαδικασίας.

Το δημόσιο, εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα τέθηκε πολλές φορές στο στόχαστρο του κοινωνικού αυτοματισμού. Λοιδορήθηκε και απαξιώθηκε, όπως το σύνολο σχεδόν των δημόσιων δομών στη χώρα, με προφανή κίνητρα και στόχους: την αποδυνάμωση και συρρίκνωσή του.

Πρωτίστως, γιατί τα αποτελέσματά του είναι απτά και όχι αόρατα. Ιδίως, αν διατρέξει κανείς τους διαδρόμους πανεπιστημίων, ερευνητικών κέντρων, μεγάλων εταιριών, νοσοκομείων του εξωτερικού, όπου το αυτί του τυχαίου επισκέπτη αντιλαμβάνεται αμέσως λαλιά ελληνική.

*Η Γεωργία Σαδανά είναι Γλωσσολόγος και Δημοσιογράφος.

tvxs