Δημοκρατίας έγερσις

του Κώστα Ζώρα

Ο νουνεχής αλλά και οξυδερκής αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης έχει αντιληφθεί πλήρως τον κίνδυνο. Ποιο κίνδυνο; Ιδού ο κοινοβουλευτικός λόγος του:

«Τα μεγαλύτερα εγκλήματα ενάντια στο ελληνικό έθνος έγιναν στο όνομα του έθνους και η προδοσία της Κύπρου ακόμα έγινε στο όνομα της πατρίδας».

Ο φασισμός ή ο νεοφασισμός ή ο μεταμοντέρνος φασισμός ως απειλή πάνω από την κοινωνία και την πολιτική.

Και μετά η καταιγιστική επικαιρότητα, εδώ όχι μόνο λόγων αλλά και έργων.

Εισβολή βουλευτών της Χρυσής Αυγής στον χώρο των γραφείων της ΕΣΗΕΑ, ενώ εξελισσόταν εκδήλωση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Ολων ανεξαιρέτως των μειονοτήτων, αναγνωρισμένων νομικά ή μη.

Λίγο πριν κάτοικοι στην Πέτρα Λέσβου αντιδρούσαν στην εγκατάσταση προσφύγων σε ξενοδοχείο της Ανάξου.

Δύο γεγονότα γεωγραφικά τόσο μακριά, αλλά ιδεολογικά και πολιτικά τόσο κοντά.

Κυρίες και κύριοι, η θεωρία των δύο άκρων είναι ανιστόρητη και αντιεπιστημονική. Ο φασισμός υπήρξε αντικομμουνιστικός, αντισοσιαλιστικός και αντιδημοκρατικός. Στην ιδεολογία του ενυπήρχε πάντοτε η βία και το έγκλημα ως μέθοδοι επίλυσης των πολιτικών διαφορών, ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και ο αντισημιτισμός.

Διαχρονικά αντίπαλος του ειρηνιστικού κινήματος. Απευθυνόταν δήθεν στη μεσαία αλλά και στην εργατική τάξη, ενώ τα κοινωνικά του στηρίγματα προέρχονταν πάντοτε από την οικονομική ολιγαρχία.

Δύο άκρα δεν υπάρχουν, υπάρχει όμως ο πολιτικός και πνευματικός δεσμός μεταξύ φασισμού και οικονομικού φιλελευθερισμού. Η «αλησμόνητη» Βρετανίδα πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ εθαύμαζε, και δεν το απέκρυπτε, τον Χιλιανό τύραννο Αουγκούστο Πινοσέτ.

Στο σήμερα η άποψη της Γαλλίδας ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν «δεν έχω κάτι εναντίον των ξένων, αλλά τους λέω: Αν έρθετε στη χώρα μας, μην περιμένετε ότι θα σας αναλάβουμε, ότι θα σας φροντίζουμε και ότι τα παιδιά σας θα μορφώνονται δωρεάν.

Αυτό τελειώνει τώρα, τέρμα η ώρα του παιχνιδιού» σχεδόν αντιγράφει τις θέσεις του υποψηφίου για την προεδρία της Γαλλίας από την πλευρά της Κεντροδεξιάς Φρανσουά Φιγιόν.

Αγαπητοί συμπολίτες μου, ως εκλογείς στο μέλλον, έχω κάτι για σας. Ο νεοφιλελευθερισμός, όταν λόγω των πολιτικών του που διευρύνουν στη γενικότητά τους τις ανισότητες συναντά λυσσαλέες κοινωνικές αντιστάσεις, καλεί σε βοήθεια και συμπαράσταση τον φασισμό και τους θύλακές του στους κρατικούς και ιδεολογικούς μηχανισμούς καταστολής και πνευματικής ποδηγέτησης.

Κυρίες και κύριοι, και τώρα απευθύνομαι στους αντιφασίστες στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τη Λέσβο.

Προσωπικότητες ιδιαίτερης πνευματικής ρώμης και εγνωσμένου δημοκρατικού ήθους δεν πρέπει να καταθέτουν απόψεις, οι οποίες χρήζουν, εκ των υστέρων, επεξηγήσεων. Δημιουργούν σύγχυση στον μέσο αναγνώστη και ακροατή.

Κείμενα τα οποία εγκαλούν και καταγγέλλουν τον φασισμό και τους γηγενείς του, δεν μπορούν να «τεκμηριώνονται» με επιθετική κατά ΣΥΡΙΖΑ έξαρση. Δημιουργούν αβλεψία και παραδρομή στον μέσο πολίτη και τελικά παρεκκλίνουν από τον στόχο τους.

Ακροτελεύτιοι προβληματισμοί: Πριν να είναι πολύ αργά, πριν δηλαδή ο νεοφασισμός με τη γνωστή μιλιταριστική οργανωτική του δομή, μαζί με τις ποικίλες ολιγαρχίες, τις οικονομικές και κοινωνικές ελίτ και τους μηχανισμούς στον σκληρό πυρήνα των κρατικών υπερδομών αποκτήσουν δυναμική εξουσίας, απαιτείται δημοκρατική έγερσις.

Συλλογικότητες και αριστερά κόμματα, κοινοβουλευτικά ή μη, μαζί με τους ειλικρινείς και πραγματικούς συμμάχους τους, πρέπει εδώ τουλάχιστον να συνεννοηθούν, να ομονοήσουν και να προκαλέσουν δημοκρατική αφύπνιση στην κοινωνία, ώστε Ελληνες, μετανάστες και πρόσφυγες να δημιουργήσουν ανάχωμα στην απόπειρα ακύρωσης των ιδεών για λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική ισότητα.

Ας καλέσουμε τους πρόσφυγες και μετανάστες να συμμετάσχουν ενεργά στην πολιτική αντιπαράθεση και την ιδεολογική άμυνα, πριν από την ένταξή τους στην ελληνική κοινωνική κανονικότητα. Είμαι βέβαιος ότι θα αποδειχθούν οι πιο πολύτιμοι συμπαραστάτες στον αγώνα για δημοκρατικό συναγερμό.

* καθηγητής Πολιτικής Κοινωνιολογίας, πρώην αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου

efsyn